Denk aan de Palestijnen en gijzelaars in Gaza en onderhandel
Het is tijd om de cirkel van geweld en trauma te doorbreken.
Bij Peace SOS hebben we contact met een gezin in Gaza dat groente verstrekte aan lokale kwetsbare mensen voordat de oorlog er uitbrak. Ze hebben twee kleine kinderen en zijn al negen keer geëvacueerd, elke keer op zoek naar een plek waar het veilig lijkt. De vrouw van het gezin vroeg zich onlangs af wat voor misdaad ze had begaan om in deze oorlog te belanden. Ook veroordeelt ze de afschuwelijke aanslagen van Hamas op 7 oktober vorig jaar.
Een aantal dagen geleden berichtte de man van het gezin dat er veel noodkreten komen uit Jabalia, in Noord-Gaza. De situatie is catastrofaal, zo liet de man me weten en hij stuurde me een schokkende foto mee die hij op Facebook had gevonden. Ik staarde naar de levenloze lichamen van een man en een jong kindje. Ze waren omhuld in stof. Waarom doen mensen elkaar dit aan? Dit keer sloot ik mijn bericht aan de man van het gezin niet af met de woorden: “may there come a ceasefire and humanitarian aid soon and release of the hostages.” Toch ging ik ervan uit dat iedereen zich daar nog hard voor inzette.
Vandaag las ik echter op de NOS-website een bericht van gisteravond waarin de premier van Qatar zegt dat er al weken niet meer wordt onderhandeld over een staakt-het-vuren in de Gazastrook. Volgens de NOS liep de laatste poging om tot een akkoord te komen spaak, mede door nieuwe eisen van Israël om militairen na de oorlog in de Gazastrook te houden. Ook de liquidatie van de politiek leider van Hamas, Ismail Haniyeh, eind juli door Israël heeft de onderhandelingen niet makkelijker gemaakt, zo bericht de NOS.
De onderhandelingen zijn echter zeer urgent, dat blijkt niet alleen uit de berichten van het gezin. Op de dag dat ik dit schrijf heeft Israël een luchtaanval uitgevoerd op een schoolcomplex in Jabalia. Persbureau Reuters spreekt op basis van de Gazaanse autoriteiten van negentien doden. Het zou gaan om een school van VN-organisatie UNRWA volgens de NOS. In een VN-rapport wordt onder andere aangegeven dat volgens de WHO er 498 aanvallen waren uitgevoerd door Israël op medische faciliteiten in de Gazastrook. Ziekenhuizen worden ook gebruikt door Palestijnen die schuilen voor de vijandigheden van Israël. Israël geeft aan dat Hamas de ziekenhuizen gebruikte voor militaire doeleinden.
Door het gevangenhouden van de gijzelaars begaat Hamas eveneens oorlogsmisdaden, aldus het VN-rapport. De gijzelaars worden erg slecht behandeld, hierbij valt te denken aan fysiek geweld en gedwongen isolatie. De Verenigde Naties geven onder andere als aanbeveling aan de regering van Israël om te stoppen met het bombarderen van medische faciliteiten en om maatregelen te nemen om genocide te voorkomen, dit in overeenstemming met de aanbevelingen van het Internationaal Gerechtshof. Verder geeft de VN de aanbeveling aan de-facto autoriteiten in Gaza en de regering van Palestina om de gijzelaars onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten. Het is zeker de moeite waard om alle aanbevelingen te lezen.
Nederland is toch een bondgenoot van Israël? Waarom dringen wij bij Israël er niet op aan om te onderhandelen, zowel als het gaat om Gaza als om Libanon? Waarom leveren wij nog steeds wapens – die zoveel onschuldige kinderen en andere burgers doden - aan Israël? Ook zouden we er bij andere partijen in het conflict erop aan moeten dringen om geen wapens te leveren aan de strijdende partijen en te vragen of ze willen pleiten voor onderhandelingen. Bij de aanslagen op Hamas komen zoveel onschuldige burgers om, dat zij een voedingsbodem zijn voor geweld. Israël wordt er niet veiliger door. Zo hebben de Verenigde Staten onlangs zware B2-bommenwerpers ingezet bij aanvallen op Houthi-doelen in Jemen. De Houthi’s geven aan de Palestijnen in Gaza te steunen. Komt er een staakt-het-vuren in Gaza, dan zal dat ook positieve gevolgen hebben voor de andere internationale betrekkingen in de regio.
Zoals ik eerder schreef is het tijd om de cirkel van geweld en trauma te doorbreken en er een cirkel van heling en vrede voor in de plaats te laten komen. Te lang wachten we al op: een staakt-het-vuren in Gaza, humanitaire hulp, vrijlating van de gijzelaars en goede behandeling en een eerlijk proces van Palestijnen die in Israël in detentie zitten.
Als volwassenen dienen we ten eerste samen te zorgen voor alle kinderen, en voor elkaar en de natuur. Laten we het leven koesteren en gauw toewerken aan: Een Wereld Waarin Alle Kinderen Kunnen Spelen.