Den Haag blijft wegkijken van de schrijnende armoede op Bonaire

Dinsdag 30 oktober jongstleden weigerde premier Rutte persoonlijk om per direct aan de slag te gaan met de vaststelling van het sociaal minium op Bonaire BES.

Sedert 10-10-10 vormen de eilanden Bonaire, St.Eustatius en Saba ‘Caribisch Nederland’ of BES; de andere eilanden zoals Aruba en Curacao vormen aparte landen in het Koninkrijk. Nu bijna 8 jaar later weigert de Nederlandse regering onder aanvoering van CDA staatssecretaris Knops (Koninkrijksrelaties) en VVD-staatssecretaris Van Arkel (Sociale Zaken) nog steeds om een sociaal minimum vast te stellen. Vlak voor het herfstreces had de Eerste Kamer duidelijk gemaakt niet meer in te stemmen met verder uitstel. Maar afgelopen dinsdag ging ook diezelfde Eerste Kamer wel degelijk weer eens door de knieën toen niemand minder dan Mark Rutte zelf aangaf om niet in te gaan op de Kamers wens dat nu door te voeren. Tijdens de algemene politieke beschouwingen in de Senaat kreeg het kabinet dus weer eens steun om geen moer te verbeteren aan de armoede toestand in de Nederlandse gemeente Bonaire BES.

Senator Tiny Kox van de SP was feitelijk de enige die bleef aandringen op het afgeven van een datum voor het instellen van het sociaal minimum. Tevens had Kox een motie voorbereid inzake een soortgelijk onderwerp om de armoede bij kinderen op Bonaire BES terug te dringen, maar deze motie werd aangehouden.

De feiten op 1 november 2018 : 1. Het College Financieel Toezicht (CFT) legt het bestuur van Bonaire een deadline op van 1 februari om aan een aanwijzing te ontsnappen. 2. Het college en de raadsleden van St Eustatius werden al door staatssecretaris Knops aan de kant gezet omdat ze niet goed zouden besturen. (Kunt u zich indenken wat er gebeuren zou als een staatssecretaris een gemeenteraad van een Europees-Nederlandse Artikel 12-gemeente buiten spel zou zetten? Logisch toch dat men dit in Caribisch Nederland als ‘kolonialistisch’ bestempelt!) 3. In diverse rapportages van zowel Unicef, de SER, alsook de Ombudsman en anderen worden de keiharde feiten uiteengezet: kinderen op Bonaire BES groeien op in armoede. Of zoals ik ’t eerder beschreef, kinderen overleven op rijst met suiker. In een Nederlandse gemeente anno 2018. Laat dat even bezinken…

Nogmaals: Sinds 10-10-10 is Bonaire, tesamen met St Eustatius en Saba, een speciale gemeente geworden van Nederland, bekend onder de naam BES. Een van de eerste dingen die aangepakt zou worden was om iets te doen aan de grote aanwezigheid van armoede op het eiland Bonaire. Vooral de grote armoede onder kinderen en AOW-gerechtigden was en is extreem. Zes jaren verstreken toen in 2016 zowel de Tweede Kamer als ook de Eerste Kamer maar eens besloten om de regering expliciet op te dragen zo’n bestaansminimum vast te stellen: het bedrag dat minimaal nodig is om te voorzien in haar of zijn onderhoud.

Nu, in november 2018, weigeren niet alleen de verantwoordelijke bewindslieden dus om de armoedegrens op Bonaire te bepalen, maar zelfs de premier van ‘alle Nederlanders’ Mark Rutte weigerde dat persoonlijk in de Senaat. Waarom ontzegt Rutte die in Caribisch Nederland wonende kinderen in een Nederlandse gemeente Bonaire BES (via hun ouders) zorgtoeslag-huurtoeslag-kinderopvangtoeslag-kindgebonden budgettoeslag etc? En waarom pikken de Tweede en Eerste Kamerleden dit nu 8 jaar na 10-10-10 nog steeds? Begrijpt niemand dat de mensen daar steeds bozer worden op ons? Nogmaals, of je kiest voor gelijke plichten en rechten of je geeft de mensen onafhankelijkheid, maar dit is inhumaan. Nederland staat aan de vooravond om op de vingers getikt te worden door de Verenigde Naties of het EVRM als je het mij vraagt..