De zetelkramp van Trump, De Jonge, Rutte en Asscher

Het is een nieuw fenomeen dat overal opduikt. Zetelkramp. Het wordt het best zichtbaar in de VS, de afgelopen maanden. Politici of bewindslieden die, eenmaal gezeten op een belangrijke functie, niet meer van het pluche af willen. Trump verwijst naar grootschalige verkiezingsfraude om goed te praten dat hij zijn geriefelijke stoel in het Oval Office niet wil opgeven. En dat hij vanaf die plek een ongekende volksopstand kan veroorzaken die uitmondt in de goed bekeken reality soap van gisteren is natuurlijk niet onverwacht. Er stapt een politiechef op, die verantwoordelijk was voor de beveiliging. Een ambtenaar met tenminste nog enig fatsoen.

In ons land is zetelkramp ook een toenemende ziekte waarvoor nog niet eens is begonnen een medicijn te ontwikkelen, laat staan een vaccin. Je zou het bij ons een Grapperhausje noemen. Vernoemd naar de totaal ongeloofwaardige minister van Justitie die zichzelf te schande knuffelt op zijn bruiloft. Van De Jonge, met zijn weinig doortastende beleid om snelle vaccinatie mogelijk te maken, kun je het nog begrijpen. Welke politicus zou nu in zijn chaotische voetsporen willen treden, met de verkiezingen voor de deur. Maar dat er niemand is opgestapt na de toeslagenaffaire is onbegrijpelijk. Rutte had dat toch makkelijk kunnen doen, hij staat hoog genoeg in de peilingen. En Asscher moet er nu door zijn eigen achterban aan herinnerd worden dat er nog zoiets is als ‘de eer aan jezelf houden’.

Mevrouw Broekers-Knol, nog zo’n voorbeeld van zetelkramp. Eerst al omdat ze overheidsgeld over de balk gooit met miljoenen tegelijk aan dwangsommen voor uitgeprocedeerde asielzoekers en vandaag weer omdat dit i.p.v. minder nog een paar miljoen méér gaat kosten. ‘Bijzonder pijnlijk,’ aldus Broekers-Knol, maar morgen zit ze weer gewoon op haar stoel.

In Duitsland is er nu ook een schandaal gaande waar een aantal hoge politici aan de beurt is om op te stappen, maar daar kennelijk helemaal niet aan denkt. De Duitse De Jonge met de toepasselijke naam Saph, heeft achter de rug van de Europese commissie om, bij drie verschillende leveranciers 55 miljoen doses vaccin gekocht. Van Merkel (die notabene momenteel de roulerend voorzitter is van de Europese commissie) hebben we nog niets vernomen: die wil wellicht, net als Rutte, niet vlak voor haar vertrek via de achterdeur vertrekken.

Zetelkramp is volgens mij het gevolg van de kwaliteit van politici. Was dat vroeger nog een eervol beroep, waarvoor je toch minstens een overtuigende visie en een bewezen bovengemiddeld verstand moest hebben, nu kan iedere charlatan een partij oprichten en een gooi doen naar een zetel. En kan de grootste randdebiel president worden van de VS. Ook dat zich inmiddels 29 partijen hebben aangemeld voor de Tweede Kamerverkiezingen geeft te denken.

Een minuut voor twaalf: meer eergevoel in de politiek.