De wraak op de Palestijnse boer vanwege een interview met Nieuwsuur vereist actie, geen zelfreflectie
Dat getuigt in dit geval van verantwoordelijk gedrag.
Tot nog toe reageren de media nogal laconiek op het gegeven dat een Palestijnse oliijfboer op de Westbank huis en haard wordt afgepakt, omdat hij zich in een interview met Nieuwsuur kritisch uitliet over de manier waarop zijn joodse buren hem het leven onmogelijk maken. Men deed aan zélfonderzoek. De redactie van Nieuwsuur vroeg zich af tot hoever de verantwoordelijkheid van de journalist ging voor de gevolgen van zijn producties voor geïnterviewden. Misschien moest je soms zelfs er toe overgaan een vraaggesprek niet uit te zenden om zo iemand tegen zichzelf te beschermen. De redactie ging ervan uit in dit geval zorgvuldig te hebben gehandeld. In Het Mediaforum van NPO Radio 1 op maandagochtend was het van hetzelfde laken een pak.
Het zijn geen onverstandige vragen. Je moet je er altijd van vergewissen wat de gevolgen zijn van publiciteit voor mensen die zo vriendelijk zijn jou te woord te staan. Toch was het tegelijkertijd een vorm van de navelstaarderij waaraan dit ongelukkige land het laatste decennium ten offer valt. Wat betekent het voor ons? En hoe kunnen wij er moreel ongeschonden uit komen?
Die Palestijnse olijfboer ziet binnen een paar dagen een bulldozer zijn huis binnenrijden omdat hij tegen Eelco Bosch van Rosenthal dingen heeft gezegd die een of andere Israëlische bollebof niet bevielen.
Dat is reden voor actie op een breed front. Een journalist uit een democratisch land heeft een interview gemaakt met iemand die onder het gezag valt van een ander democratisch land. Eelco Bosch van Rosenthal is Nederlands staatsburger en dat is voldoende voor de Nederlandse ambassadeur om zelf eens bij die Palestijnse boer een bezoekje af te leggen om vervolgens de Israëlische regering mee te delen dat men in Nederland verbijsterd is over deze gang van zaken. Hij doet dat namens onze minister van Buitenlandse Zaken, die zelf de ambassadeur van Israël op de hoogte stelt van de pijnlijke affaire die nu dreigt te ontstaan.
De voorzitter van de Raad van Bestuur van de NPO, Friederike Leeflang neemt contact op met Gil Omer, de hoogste baas van de Istaëlische publieke omroep Kan om met hem te bespreken hoe zij samen publiciteit kunnen geven aan dit schandaal. Tenslotte bedreigt de wraakneming op de Palestijnse boer de vrije nieuwsgaring en het open publieke debat, dat Israël zegt mede te verdedigen.
Folkert Jensma, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Journalisten belt zijn tegenvoeter in Israël, belt Natasha Hirst voorzitter van de Unie van Journalisten in Israël om te bespreken hoe ze samen op kunnen treden tegen de intimidatiepraktijken waarvan de Palestijnse boer het slachtoffer dreigt te worden.
De Israëlische autoriteiten dienen aan alle kanten duidelijk gemaakt te worden dat in Nederland dit laaghartig gram halen op een machteloze boer hóóg wordt opgenomen.
Niet zelfreflectie maar ophef is nu geboden. Dat getuigt in dit geval van verantwoordelijk gedrag. Een andere houding geeft vooral blijk van lulligheid.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: wat moeten wij met de Houthi