De woede over de achterlijke praktijken van de GGZ

“Waar blijven de psychologen en psychiaters die hun woede ventileren over de achterlijke praktijken van de GGZ?”, schrijf je in je opiniestuk. Het zal je niet ontgaan zijn dat collega’s zoals bijvoorbeeld Jim van Os al heel wat jaren protesteren tegen allerlei misstanden in de GGZ.

Ik heb mij ook niet onbetuigd gelaten. Zo schreef ik vanaf 2011 diverse blogs voor Joop.nl. Dit jaar werd mijn boek ‘Help, de psycholoog verzuipt!’ gepubliceerd.

Je schrijft ‘Het moet nog wetenschappelijk worden bewezen, maar ik denk dat onbehandelde psychiatrische problematiek flink bijdraagt aan een te hoog stikstofgehalte. Dat schijnt een goed argument te zijn om er iets aan te doen…’ Dat ben ik met je eens maar dan moeten de ggz-aanbieders ook voldoende zuurstof krijgen van zorgverzekeraars en overheid.

De GGZ dreigt te verzuipen (hersenen krijgen te weinig zuurstof) door quickfit-GGZ, wachtlijsten en bureaucratie. De zorgverzekeraars zijn vooral bezig om allerlei data te verzamelen die niets zeggen over de kwaliteit van de GGZ-aanbieder. ‘Huidige manier van verantwoorden leidt tot slechtere zorg’, sprak Jan Kremer, hoogleraar patiëntgerichte innovatie en lid van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) zich uit op het prima VvAA-congres ‘Een Frisse kijk op kwaliteit in de ggz’.

Een machtig deel van de GGZ (en hun goedbetaalde managers) volhardt echter nog steeds in het verzamelen van invalide cijfers en vinkjes. Deze marktgerichte GGZ leidt alleen maar tot langere wachttijden omdat psychische problemen gefragmenteerd worden. Gevolg is dat iedere klacht zijn eigen wachtrij heeft en patiënten met complexe GGZ-problematiek van de ene naar de andere aanbieder worden geschoven, als hete aardappels…