De vrijheden van Obama, Franciscus en Humberto Tan

Ik heb veel bewondering voor Barack Obama en Paus Franciscus. Als buitenstaander komen zij op mij over als sympathieke vooruitstrevende leiders. Een rol die onmogelijk perfect is te vervullen binnen een conservatieve administratie.

Nee, een fan van de Amerikaanse politiek of de katholieke kerk, dat zal ik niet snel worden. Waarschijnlijk is het juist dit contrast dat deze mensen in mijn ogen zo laat schitteren.

Je kunt de koers van een conservatieve massa alleen beïnvloeden door dit heel voorzichtig aan te pakken. Spreek je niet te resoluut uit tegen de huidige gang van zaken voordat de tijd er rijp voor is. Doe volgzaam mee met heersende tradities, en bekijk van moment tot moment wanneer de tijd rijp is voor idealen.

Als Obama geen christen was, zou het dan denkbaar zijn dat hij president van de Verenigde Staten was geworden? Ik herinner me nog hoe een kerkelijke voorman van zijn gemeenschap de media moest overtuigen dat Obama toch echt wel overtuigd christen was. Fox News en de Tea Party deden (en doen) niets liever dan hem afschilderen als anti-christelijk. Een anti-christen met als tegenstrijdige agenda hun Amerika om te toveren tot zowel een Sodom en Gomorra als een islamitische shariastaat.

Nu wil ik niet beweren dat Obama geen christen is. Dat kan me ook weinig schelen trouwens. Wel durf ik de stelling aan dat een humanistische president in de VS weinig kans maakt.

Wijk je teveel af van de standaard, dan kun je het vergeten bij de massa.

En in dat opzicht is Nederland geen haar beter.

Zoals de Verenigde Staten o.a. hun christensuperieuriteit, wapenwetten en institutionele homofobie kenden, vinden we in Nederland Zwarte Piet als achterlijk onderdeel van de mainstream cultuur. Een merkwaardigheid waar we door traditie blind voor zijn geworden. Alle oprechte onschuld bij het merendeel van de fans ten spijt – dit zijn geen mensen met racistische bedoelingen.

Onze minister-president maakt zich er in deze discussie nogal zwakzinnig van af met een: “Zwarte Piet is zwart en dat kan ik niet veranderen. Zo heet hij nu eenmaal.” Maar in een vrije democratie gaat de landelijke politiek (gelukkig) niet over cultuur, zelfs niet als deze nogal merkwaardige kenmerken heeft.

Veel meer macht hebben de mainstream media. Een voorbeeld daarvan is RTL Late Night presentator Humberto Tan. Naar aanleiding van zijn oproep tot het aanpassen van Zwarte Piet noteert nu.nl:

Tan maakt verder duidelijk dat hij een voorstander van het Sinterklaasfeest is, maar wel een aangepaste Piet wil zien. Volgens de presentator kunnen we niet zwijgen over “de ongewenste effecten” van de traditie.

Zelfs met zijn voorzichtige bewoordingen zal hij veel ongenuanceerde kritiek over zich heen krijgen. Hopelijk is zijn achterban wel bereid naar zijn argumenten te luisteren, omdat hij in tegenstelling tot ondergetekende tenminste nog “voorstander is van het sinterklaasfeest”. Bevindt Tan zich met deze handreiking nog binnen de geaccepteerde marges van ons traditionele volk?

Joep vindt het kerstfeest met de jodelende Coca-Cola-man overigens net zo’n debiele traditie als het sinterklaasfeest. Dit artikel staat ook op vrij-zinnig.nl