De valse balans over Palestina in de media

Wie Rusland prompt en zwaar bestraft en bij Israël de andere kant opkijkt is hypocriet.

Ratna Pelle beweerde in het Parool dat het Westen niet hypocriet is als men sancties tegen Rusland neemt, maar niet tegen Israël. Volgens haar, bezet Rusland territorium van een ander land, maar de juridische status van Westbank zou ‘complex’ zijn, omdat Jordanië de Westbank illegaal van het Mandaat Palestina annexeerde en Israël veroverde de Westbank daarna.

Pelle’s argument wordt door weinig juristen verdedigd en niemand neemt hen serieus. Prominente geleerden hebben dit argument allang weerlegd, bijvoorbeeld Eyal Benvenisti in het artikel ‘The Missing Argument’. In de wereld is een grote consensus dat de Westbank bezet is. 

De Adviesraad Internationale Vraagstukken weerlegt Ratna’s ‘complexiteit’: ‘Over de belangrijkste rechtsvragen met betrekking tot het conflict kan weinig verschil van mening bestaan. Israël heeft de plicht het recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk te eerbiedigen. De vestiging van Israëlische nederzettingen op de Westelijke Oever van de Jordaan en de beperking van de bewegingsvrijheid van de Palestijnen [schenden volkenrecht].’ Ook dertien Nederlandse hoogleraren volkenrecht schreven in een brief aan de regering dat er geen juridische complexiteit is: ‘Het staat buiten kijf dat het Israëlische nederzettingenbeleid een continue schending van internationaal recht vormt… De Nederlandse regering is volkenrechtelijk verplicht om bij te dragen aan de verwezenlijking van het Palestijns recht op zelfbeschikking en om het Israëlische nederzettingenbeleid niet te faciliteren.’

En uit het feit dat de Palestijnen het zelfbeschikkingsrecht hebben, volgt dat ze het recht op het territorium hebben. Orna Ben-Naftali, Aeyal Gross en Keren Michaeli schrijven in het artikel ‘Illegal Occupation’: ‘Met het oog op het principe van zelfbeschikking, berust de soevereiniteit bij de bevolking onder bezetting.’ Er is dus geen relevant verschil met Oekraïne.

Alle landen hebben drie juridische plichten: 1. Israël NIET helpen bezet gebied te annexeren. 2. Zorgen dat Israël humanitair recht respecteert. 3. Palestijnen helpen hun zelfbeschikkingsrecht te vervullen. Wie Rusland prompt en zwaar bestraft en bij Israël de andere kant opkijkt is hypocriet.

Het Parool publiceerde Pelle’s stuk als reactie op een stuk van Dorien Ballout. De media die correcte argumenten, zoals van Ballout, vergezellen door stukken met drogredenen en feitelijke onjuistheden, zoals Pelle’s stuk, doen hun lezers een slechte dienst en ze beschadigen het rationele democratische debat. 

Immers als Ballout zegt dat de Westbank bezet is en Pelle ontkent dat, denken sommige lezers valselijk dat de waarheid in het midden ligt. Want zonder kennis van volkenrecht kan de lezer niet beslissen wie het beste argument heeft. De lezers kunnen dan slechts drie dingen doen: 1. hun mening uitstellen; 2. op basis van emotie en onderbuik beslissen; 3. geloven dat de waarheid in het midden ligt. 

En wie gelooft dat de waarheid altijd in het midden ligt, doet de golden mean fallacy (argumentum ad temperantiam). Filosoof Bruce N. Waller zegt in het boek ‘Critical Thinking’: ‘There are two clear reasons why golden mean arguments are fallacious. First, the moderate position may be (and often is) simply false: An extreme position is frequently the correct one. [En]...It is possible to use golden mean arguments to argue for almost any position, even contradictory ones. (And any argument form that can yield contradictory conclusions is obviously doing something wrong.)’ 

In het boek ‘The Elements of Journalism’, schrijven Bill Kovach and Tom Rosenstiel: ‘Balancing a story by being fair to both sides may not be fair to the truth if both sides do not, in fact, have equal weight. Balance, if it amounts to false balance, becomes distortion.’ Door Pelle’s stuk te publiceren, doet Het Parool aan false balance.

Toen Ballout’s stuk verscheen tweette ik: ‘Straks publiceert het Parool ook een stuk van de Israël-supporters dat Dorien Ballout een Jodenhater zou zijn, zodat de krant een irrationeel democratisch debat bevordert.’ Mijn voorspelling kwam uit: Pelle valt Ballout met een drogreden aan, een ad hominem en beschuldigt haar van antisemitisme. Redacties zouden zulke drogredenen weg moeten editen, want rationele maatschappijen willen niet dat sofisten het beleid maken.