De urgentie van resolutie 377 om het Palestijnse volk te redden

Het recente veto van de Verenigde Staten tegen een voorgestelde VN-Veiligheidsraadsresolutie, voor een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza, heeft wereldwijd discussies en een oproep tot actie teweeggebracht om een zeldzame VN-resolutie in te zetten, in een poging om de racistische oorlog van Israël tegen Palestijnen in Gaza en Westelijke Jordaanoever te stoppen.

Op maandag hebben Egypte en Mauritanië Resolutie 377A (V) aan te halen om een spoedvergadering van de Algemene Vergadering van de VN op dinsdag bijeen te roepen. Deze resolutie stelt dat als de Veiligheidsraad niet in staat is om zijn primaire verantwoordelijkheid voor het handhaven van wereldvrede uit te oefenen, vanwege een gebrek aan unanimiteit, de Algemene Vergadering kan ingrijpen.

Deze aanpak heeft echter zijn beperkingen, aangezien de aanbevelingen van de Algemene Vergadering juridisch niet-bindend zijn, wat betekent dat ze zonder enige consequenties genegeerd kunnen worden. Israël heeft in het verleden verschillende bindende VN-resoluties genegeerd, grotendeels dankzij de diplomatieke steun van Washington.

Achtergrond van Resolutie 377A (V)

Resolutie 377A (V), ook bekend als "Uniting for Peace", is ontworpen om situaties op te lossen waarin de VN "tekortschiet in de uitoefening van haar primaire verantwoordelijkheid voor het handhaven van internationale vrede en veiligheid" vanwege onenigheid in de Veiligheidsraad. Deze resolutie geeft de Algemene Vergadering de bevoegdheid om een vergadering bijeen te roepen via de secretaris-generaal en aanbevelingen te doen voor collectieve maatregelen, inclusief "het gebruik van gewapende macht indien nodig".

Het idee om de secretaris-generaal extra bevoegdheden te geven om een impasse te doorbreken, ontstond na de Koreaanse Oorlog in 1950, toen de voormalige Sovjet-Unie elke beslissing van de Veiligheidsraad blokkeerde om de oorlog te stoppen. Na goedkeuring in 1950 werd de resolutie slechts één keer geïmplementeerd tijdens de Koreaanse crisis.

Toepassing in het verleden

Hoewel Resolutie 377A (V) zelden wordt gebruikt, is het in de loop der jaren verschillende keren ingezet om conflicten op te lossen, waaronder de Congocrisis in 1960, het conflict tussen India en Pakistan in 1971 en de Sovjetbezetting van Afghanistan in 1980. Een cruciaal aspect van de resolutie is dat het de Algemene Vergadering het recht geeft om, indien nodig, het gebruik van geweld toe te passen.

In het specifieke geval van de apartheid jegens Palestijnen en bezetting van Palestina en de voortdurende bombardementen, zou secretaris-generaal António Guterres mogelijk geacht kunnen worden om binnen 24 uur een spoedzitting van de Algemene Vergadering bijeen te roepen als ten minste één lid van de Veiligheidsraad of een groep Algemene Vergaderingsleden hierom vraagt. Lidstaten zouden dan aanbevelingen kunnen doen voor collectieve actie, inclusief militaire interventie, als hierover overeenstemming bestaat.

Amerikaanse veto

De Verenigde Staten hebben consequent resoluties in de Veiligheidsraad afgewezen die een onmiddellijk staakt-het-vuren en grotere humanitaire hulp aan belegerde Palestijnen eisen. Washington blijft bij deze koers, zelfs nadat 13 van de 15 huidige leden van de Veiligheidsraad op vrijdag vóór een resolutie stemden, ondersteund door 100 andere landen, met enkel het Verenigd Koninkrijk dat zich onthield van stemming. Hoe verrassend.

De verdediging van de VS is dat een onmiddellijk staakt-het-vuren Hamas de kans zou geven om zich te herstellen en een voortdurende bedreiging voor Israël te vormen. Ondanks toenemende kritiek en wereldwijde demonstraties houdt Washington vol dat zijn politieke interventies effectiever zouden zijn voor het beschermen van Palestijnse burgers, het veiligstellen van de vrijlating van gevangenen in Gaza, en het streven naar het "vernietigen" van Hamas. Wat we daarentegen zien is dat er geen enkel plan gepresenteerd wordt voor een Gaza met Palestijnen nadat Israëls aanvallen stoppen, terwijl Israël nu al heeft aangegeven dat ze nog maanden door zullen gaan.

Onschuldige slachtoffers

Inmiddels zijn de gevolgen van deze impasse overduidelijk. De laatste berichten melden de tragische dood van Al Jazeera-journalist Samer Abudaqa bij een Israëlische aanval. Zijn dood staat symbool voor het grotere aantal burgerslachtoffers in Gaza, waar meer dan 18.000 Palestijnen zijn gedood sinds het begin van de oorlog, geteld vanaf 7 oktober 2023. Onschuldig en collectief gestraft.

Met 18.787 doden in Gaza, waaronder 7.729 kinderen en 5.153 vrouwen, en meer dan 50.897 gewonden, waarvan 8.663 kinderen en 6.327 vrouwen, weerspiegelt deze humanitaire crisis de ernst van de situatie. In de bezette Westelijke Jordaanoever zijn nog eens 289 mensen gedood en meer dan 3.365 gewond. Aan Israëlische zijde is het dodental ongeveer 1.200, met minstens 8.730 gewonden. 

Infrastructuurschade en gedode journalisten

Volgens de meest recente gegevens van de VN, de WHO en de Palestijnse overheid heeft de Israëlische aanval tot nu toe minstens:

- Meer dan de helft van de huizen in Gaza vernield of beschadigd (305.000 wooneenheden).
- 339 onderwijsfaciliteiten beschadigd.
- 26 van de 35 ziekenhuizen zijn niet operationeel.
- 102 ambulances zijn beschadigd.
- 197 gebedsplaatsen zijn beschadigd.

Het Amerikaanse veto tegen een onmiddellijk staakt-het-vuren weerspiegelt het voortdurende beleid van de VS om dergelijke resoluties af te wijzen. Israël blijft vasthouden aan het standpunt dat een onmiddellijk staakt-het-vuren de veiligheid van Israël zou ondermijnen door Hamas de kans te geven zich te hergroeperen.

De situatie in Gaza, met zijn bevolking van ongeveer 2,3 miljoen mensen een van de meest dichtbevolkte gebieden ter wereld, verslechtert al meer dan zestien jaar door de Israëlische blokkade. Deze crisis verdient serieuze aandacht van de internationale gemeenschap, omdat het lijden van de onschuldige bevolking onverminderd doorgaat. En met serieus wordt bedoeld: het is de nummer 1 proriteit om collectieve bestraffing en oorlogsmisdaden wereldwijd te bestrijden, ongeacht wie of wat. Zoals nu de Palestijnen.

Het gebruik van Resolutie 377A (V) zou een potentieel middel kunnen zijn om de huidige impasse te doorbreken en een einde te maken aan het bloedvergieten in Gaza. De VN-secretaris-generaal moet worden aangemoedigd om dringende maatregelen voor te stellen in de Algemene Vergadering, zelfs als de Veiligheidsraad vastloopt. Internationale druk en publieke steun voor deze benadering nemen toe.

In het licht van deze tragische gebeurtenissen is het noodzakelijk dat de wereld zich verenigt in de VN en op straat, om een einde te maken aan het geweld, de humanitaire crisis aan te pakken en een duurzame vrede in de regio te bevorderen. Vreedzaam en democratisch een eind maken aan het bloedvergieten in Palestina. Het kan. Het moet.

Overzicht van slachtoffers en schade (per 15 december 2023):

Gaza:

- Doden: minstens 18.787
- Kinderen: 7.729
- Vrouwen: 5.153
- Gewonden: meer dan 50.897
- Kinderen: 8.663
- Vrouwen: 6.327
- Vermisten: minstens 7.780

Westelijke Jordaanoever:

- Doden: Minstens 289
- Kinderen: 65
- Gewonden: meer dan 3.365

Israël:

- Doden: ongeveer 1.200
- Gewonden: minstens 8.730

Infrastructuurschade in Gaza:

- Meer dan 305.000 wooneenheden vernield of beschadigd.
- 339 onderwijsfaciliteiten beschadigd.
- 26 van de 35 ziekenhuizen niet operationeel.
- 102 ambulances beschadigd.
- 197 gebedsplaatsen beschadigd.

Journalistenlachtoffers:

- Minstens 66 journalisten gedood sinds het begin van het conflict.