Laten we de Dodenherdenking in ere houden
Afgelopen zaterdag was het Dodenherdenking in Nederland. De Tweede Wereldoorlog werd herdacht. We stonden stil bij de holocaust en de vernietiging van vele onschuldige Joden.
Wat waren we met z’n allen bezorgd dat er activisten zouden komen protesteren op de Dam. Er werd vooraf druk over gespeculeerd. Uiteindelijk verliep de Dodenherdenking rustig met maar 2000 toeschouwers. De vraag is: moeten we daar nu echt blij om zijn?
De afgelopen jaren zijn we zo hard achteruit gehold in onze demonstratiewaanzin dat het triest is om te zien hoe leeg het was op de Dam afgelopen zaterdag. We kunnen wel met zijn allen demonstreren tegen van alles en nog wat, maar respect voor de Dodenherdenking is ver te zoeken.
Gelukkig maar dat het rustig was tijdens de Dodenherdenking. Of niet? Er was toch nog een activist op de Dam, iemand die met posters aandacht wilde vragen voor Oeganda. Met posters, want er stond nergens dat dit niet mocht. Hij werd door de politie rustig en snel afgevoerd, maar verklapte al dat hij dit volgend jaar weer ging doen…
Ga je even heel diep schamen! Demonstreren kun je op iedere dag van het jaar doen maar hou die 2 minuten op 4 mei in respect voor de Dodenherdenking. In Nederland wordt al meer dan genoeg gedemonstreerd, laat 4 mei voor de Dodenherdenking zijn en de Tweede Wereldoorlog.