De staat blijkt ook nog een kinderdief

Wie dacht het toeslagenschandaal in al zijn uitgekiende wreedheid voor ogen te hebben, komt bedrogen uit. De staat is met zijn tirannie nog veel verder gegaan dan de gemiddelde mens kon vermoeden. Dat bleek uit de indrukwekkende documentaire Alleen tegen de Staat , die BNNVARA maandagavond uitzond. Daarin doen enkele door de Belastingdienst maatschappelijk vernietigde moeders hun relaas: wat blijkt? Als je genoeg ontredderd bent, treden instanties op die vaststellen dat je niet in staat bent je kinderen op te voeden. Die worden kort en goed uit huis gehaald. Je mag blij zijn als er een bezoekregeling overschiet. Er zijn ouders die hun kinderen niet meer mogen zien of spreken. Er zitten er zelfs in de besloten opvang.

De staat is ook nog kinderdief.

In een oude aflevering van de onvergetelijke serie Twilight Zone wordt een stand-upcomedian na zijn dood meegesleept naar de hel. Satan treedt op in de gedaante van een manager en de hel is een grote zaal vol verwachtingsvol publiek. Niemand lacht om de routines van de oude rot. De stemming wordt ijzig. Dan staan een voor een bezoekers van de show op die weten wie de stand-upcomedian in zijn leven allemaal heeft mishandeld, bedrogen en kapot gemaakt. Ze halen letterlijk verhaal. De zaal eist, dat de stand-upcomedian de verhalen van zijn smerige streken uitvoerig vertelt. Dat zal hij iedere keer opnieuw moeten doen tot in alle eeuwigheid.

De gedachten gaan uit naar de trieste clowns die met hun goedkope routines geprobeerd hebben aan de verantwoordelijkheid voor dit drama te ontkomen: door zogenaamd af te treden. Door krokodillentranen te storten. Door een fooi te geven. Door excuses aan te bieden en mooie praatjes te verkondigen. Ondertussen wachten de slachtoffers van de toeslagenaffaire nog steeds op echte genoegdoening. Het einde van hun ellende is niet in zicht.

Daar zit de grote regisseur van dit alles in vrijetijdskleding te grijnzen als opmaat tot het zoveelste gesprek over de formatie. Het is zaterdag. Dus jasje dasje blijft opzichtig achterwege. Dat trekt hij de volgende dag wel aan als hij weer eens met een vrome smoel een plechtigheid met een praatje moet opluisteren. Kijk hem gaan over het Binnenhof. Zie hem zwaaien terwijl hij journalisten ontloopt. Rutte lacht weer. Er mag gebeuren wat er gebeurt, hij blijft de regisseur én de hoofdrolspeler in het theater van de Nederlandse politiek.

“Ze kunnen allemaal de tering krijgen”, zei een moeder die in alle opzichten zwaar beschadigd is. Ze kunnen allemaal de tering krijgen. Bestond er voor hen maar zo’n hel als die in Twilight zone.

Bekijk hier de legendarische aflevering van de Twiligt Zone ‘Take my Life, please’

Lees het Wikpedia lemma over de betreffende aflevering hier.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.