De snoeiharde nieuwjaarswensen van Leefbaar Rotterdam
Gisteren nog wensten we elkaar een heel gelukkig nieuwjaar en alle goeds voor een ieder. Eergisteren dronken we er ook nog een glas op, en aten er gezellig oliebollen erbij. Dat moest toch anders, zullen ze bij zichzelf knetterrechts noemende Leefbaar Rotterdam hebben gedacht. Een gelukkig nieuwjaar, maar niet voor de mensen die recht hebben op een bijstandsuitkering. Voor deze mensen, die zich vrijwel niet kunnen verdedigen, kwam deze partij met impliciete voorstellen om hen te ontdoen van basale burgerrechten. Dat deed ze daags voor de oudejaarsdag.
Wat is het geval? Er vond een demonstratie plaats van Extinction Rebellion op de Coolsingel in Rotterdam. Een demonstratie die, behalve enige verkeersstrubbelingen, geen echte incidenten kende. Na een paar uur was de demonstratie voorbij en was er no damage done. Maar toch vond deze partij het nodig om te meppen naar mensen met de laagste uitkeringen van ons land. Niet dat deze mensen iets van doen hadden met de organisatie van de XR-demonstratie, maar dat doet er niet toe voor de partij die jagen op uitkeringsgerechtigden een sport vinden.
Op de socials leggen mensen, gespeend van welke kennis dan ook, steeds een relatie tussen het ontvangen van een uitkering en de tijd die men gebruikt om te demonstreren. Ze stellen eigenlijk dat als je werkt geen tijd hebt om actie te voeren. Dat die relatie er niet is, doet er voor hen niet toe. Ook niet voor een politieke partij die wethouders heeft die de stad besturen. En zoals we weten hebben veel rechtse politici hun informatie van Facebook.
Leefbaar stelde, op uiterst harde toon, schriftelijke vragen aan het College van Burgemeester en Wethouders. In deze vragen werd die totaal ongefundeerde relatie tussen een bijstandsuitkering en de demonstratie gelegd. Ze vroegen onder andere dit: “Zijn er onder de betrokkenen personen die een bijstandsuitkering van de gemeente Rotterdam ontvangen? Zo ja, deelt u de conclusie dat wie tijd heeft om een hele dag een weg te blokkeren ook tijd heeft om lekker te gaan werken? Welke consequenties verbindt u hieraan?” Je kunt die vraag wel wegwuiven en denken: daar weet burgemeester Aboutaleb wel raad mee, maar toch. Het is een collegepartij met veel invloed op het beleid.
Wat hier via een omweg gebeurt is het snoeihard proberen te schenden van fundamentele burgerrechten van de zwaksten in de samenleving. Je zegt eigenlijk dat bijstandsgerechtigden moeten worden gecontroleerd of ze gebruik maken van hun burgerrecht om te demonstreren. Want hoe kun je anders te weten komen of uitkeringsgerechtigden protesteren. En als ze dan demonstreren zou je ze moeten sanctioneren, want dat zit ook in de vraag besloten.
We kunnen het weglachen, schouders er over ophalen, maar ook heel erg bezorgd zijn over waar deze partij naartoe wil. Het grijpt mij naar de keel. Je gebruikt feitelijk een kletsverhaal op Facebook om bijstandsgerechtigden hun burgerrechten af te nemen. Ten eerste stellen ze impliciet voor om de AVG te schenden, vervolgens stellen ze een controlemechanisme voor om bijstandsgerechtigden fysiek te volgen en ook nog nemen ze het demonstratierecht af door te dreigen met sancties.
Zouden de vragenstellers wel door hebben wat ze veroorzaken? Niet? In dat geval zijn ze misschien wel ongeschikt om het politieke vak uit te oefenen. Zouden ze doorhebben dat wat ze nu roepen als een boemerang terug kan komen als er een college aan de slag gaat met een totaal andere kleur? Dan zijn de rechten die ook hen beschermen tegen een te bazige overheid ook weg. Het lijkt erop dat Leefbaar niets heeft geleerd van een toeslagenaffaire, helemaal niets. Het lijkt erop dat Leefbaar niets heeft met burgerrechten die hún manier van denken niet onderschrijven.
Ik vraag me wel heel erg af wat D66 en Denk nog in dat college van B&W doen. Deze coalitiepartners worden keer op keer geschoffeerd door hun coalitiegenoot Leefbaar Rotterdam. Een partij, dit is een zijstraatje, die tegen het voorstel stemde om artikel 1 van de grondwet op een prominente plek in het stadhuis te hangen.
Leefbaar Rotterdam wenst dus kennelijk niet iedereen een gelukkig en voorspoedig nieuwjaar.