De slachtoffers van het toeslagenschandaal zijn opnieuw slachtoffer

Stel je voor je hebt hard gewerkt voor je toekomst, je hebt je huisje, een leuke baan en bent aan kinderen begonnen. Dan kom je in aanraking met toeslagen als je kind naar de kinderopvang gaat. En ineens moet je bakken met geld terugbetalen want je bent een fraudeur zegt de belastingdienst. Dat overkwam heel veel ouders in Nederland.

Omdat het afhandelen van veel leed en schade bij de gemeente ligt, kom ik met ouders in aanraking als raadslid. Zo ook met mevrouw D. waarvan ik de naam liever anoniem houd. Lang heeft ze zich geschaamd en het aan niemand verteld. Ze was bezig met een studie, had haar werk, een goede woning en kon prima voor haar kinderen zorgen. Ze had geen idee waarom ze fraudeur was, totdat ze de brief binnen kreeg van de belastingdienst dat ze ‘gedupeerde’ was en dus onterecht als fraudeur was aangemerkt. Toen was het helder, ze is keihard genaaid. Op basis waarvan, is het omdat ze hindoestaan is, ging het om haar postcode of omdat ze alleenstaande moeder is? Die helderheid krijgt ze niet. Toen ze voor het eerst contact opnam met de gemeente werd ze niet geholpen en dus had ze zich er bij neergelegd dat ze geen hulp hoefde te verwachten.

Mevrouw D. heeft paniek en angstaanvallen, ze heeft een depressie en zichzelf lang teruggetrokken. Haar dochter van 17 heeft een depressie en ziet het leven niet altijd meer zitten. Ze is haar woning kwijtgeraakt en woont nu in een woning met schimmel. Ze heeft een zoon met astma, voor iedereen is het slecht om in een beschimmelde woning te leven en helemaal voor iemand met astma. Ze kan niet meer werken en is in de ww terecht gekomen. Nu vond men dat ze maar weer gepast werk moest gaan zoeken.

Als laatste poging nam mevrouw D. contact met mij op. Laat ik nog een keer iemand in vertrouwen nemen en het hele verhaal vertellen. Ik kan me zo goed voorstellen hoe zwaar en moeilijk dit moet zijn geweest. Ik vind het bizar dat ouders in deze situatie zijn geraakt maar ook nog steeds zitten. Soms denken mensen dat het allemaal voorbij is maar het tegendeel is waar. Het leed bij ouders en kinderen is zo enorm groot en heeft invloed op bijna alle facetten van het leven: wonen, zorg, werk, vriendschappen, relaties, geestelijke gezondheid, lichamelijke gezondheid en ga zo maar door.

Nu is de gemeente aan zet en je zou denken ze heeft zwart op wit staan dat mevrouw gedupeerde is, dus ze zal wel geholpen worden. Het tegendeel is waar. Over het geld dat ze terug heeft gekregen, nadat het eerst van haar gestolen is, wordt ter sprake gebracht dat dit misschien wel vermogen is. Nee mensen, dat mag niet meegerekend worden als vermogen! Mevrouw moet overal haar verhaal weer doen, met bewijzen komen, op gesprekken komen en keer op keer tegen bejegening aanlopen die haar weer het gevoel geeft dat ze niet vertrouwd wordt.

Maar laten we even heel duidelijk zijn: het was de overheid die niet te vertrouwen bleek. Het is de overheid die deze mensen in de ellende heeft gestort. Het is nu aan dezelfde overheid om deze shit te fixen en dat doe je niet door mensen die angstaanvallen, paniekaanvallen en depressief zijn lastig te vallen dat ze weer van alles moeten bewijzen. Dat doe je door deze mensen te vertrouwen en te geven waar ze recht op hebben!