De samenleving dreigt uiteen te vallen als gevolg van de politiek van Rutte

De hoge inflatie, stijgende kosten en de voelbare financiële naweeën van de coronacrisis in veel bedrijven met uitgestelde belastingschulden en faillissementen zullen niet ongemerkt in de samenleving voorbij trekken. 

Het kabinet Rutte IV houdt zich opvallend stil over deze behoorlijk ontwrichtende problematiek voor onze samenleving. Weliswaar wordt er door minister De Jonge veel gecommuniceerd over de woningnood. Echter zonder daarover nog heldere, concrete, en haalbare plannen te hebben gepresenteerd. Van De Jonge is vanuit de coronacrisis bekend dat hij nogal eens te enthousiast kan communiceren over te behalen doelen. Zonder deugdelijke onderbouwing en toetsing op haalbaarheid ervan.

De woningnood van vooral betaalbare huurwoningen is mede veroorzaakt door de vorige kabinetten Rutte. VVD-minister Blok heeft in Rutte III met één pennenstreek de weg vrij gemaakt voor buitenlandse investeerders. Om toegang te verkrijgen tot het bemachtigen van betaalbare huurwoningen van woningcorporaties.  Buitenlandse investeerders die de huurmarkt in Nederland tot een zeer hoog renderende groeimarkt hadden gekwalificeerd. Waar het als belegger goed toeven is. De prijs die burgers met een kleine en modale portemonnee nu voor een huurwoning in de marktsector moeten betalen illustreren dat laatste goed.

Betaalbare huurwoningen voor huurders met een modaal inkomen of minder zijn er simpelweg niet meer. De wachtlijsten voor woningzoekenden bij woningcorporaties die nog betaalbare woningen hebben, duren eerder vele jaren dan maanden. Met geen enkel vooruitzicht dat dit de komende jaren opgelost zal zijn. Hoeveel woningen er ook gebouwd zullen worden. 

Ook betaalbare koopwoningen voor mensen met een kleine of modale portemonnee zijn er niet meer. De huidige eisen van hypotheekverstrekkers zijn dermate hoog geworden dat alleen de bovenmodaal verdienende burgers nog een hypothecaire geldlening kunnen krijgen. 

De groep burgers met problematische schulden zal als gevolg van de coronacrisis en de huidige hoge inflatie en kostenstijgingen fors groeien. Van uitkeringsgerechtigden is bekend dat zij al feitelijk de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. Maar ook het begrip “werkende armen” heeft al een tijd geleden haar intrede gedaan. Ook die groep groeit, met dakloosheid als mogelijk gevolg. 

Rutte IV heeft al aangekondigd dat burgers nagenoeg niet gecompenseerd zullen kunnen worden voor hun gestegen kosten van levensonderhoud en hun energievoorziening. Een heldere boodschap die wel als heel kortzichtig gekwalificeerd kan worden. Zeker als dit door het kabinet wordt gezien als noodzakelijk te accepteren schade in de samenleving. Waarbij wel als lapje voor het  bloeden het kabinet een heuse minister van Armoedebeleid heeft benoemd. Die mag met een beperkt budget de strijd aanbinden met de armoedeval waar steeds meer burgers mee te maken zullen krijgen. 

Niet vergeten mag worden dat de eerste drie Rutte kabinetten voor deze ernstige situatie in de samenleving verantwoordelijk zijn. Kaalslag en bezuinigingen in bijna elke sector en het ondoordacht vrijgeven van bijna alles aan het marktmechanisme heeft tot de huidige situatie geleid. Waardoor de sociale cohesie thans wel heel erg onder druk is komen te staan. 

Hoogste tijd voor een doordacht masterplan om de dreigende splijtzwam in de samenleving, veroorzaakt door  problematische schulden en woningnood, het hoofd te kunnen bieden.

cc-foto: MEA Photo Gallery