De ranzige hypocrisie van ‘Het Manifest voor het Vrije Woord’

Opeens was er een zogenaamd Manifest voor het Vrije Woord. Inhoudelijk lijkt het op het eerste gezicht een vrij onnozel en overbodig initiatief. Maar als je even nadenkt over de intentie van de initiatiefnemers is de ene logische conclusie dat het een smakeloze publiciteitsstunt is verpakt in onverbloemde hypocrisie met als doel het debat te ontwrichten.

Vroeg in de ochtend maakten initiatiefnemers Bart Collard en Raisa Blommestijn hun open brief op www.devrijemening.nl wereldkundig via Twitter, ongeveer tegelijkertijd publiceerde de activistische ‘ journalist ‘ Wierd Duk een stuk over het manifest op de website van de Telegraaf. Het heeft er dus alle schijn van dat de zogenaamde verslaggever en de activisten uit zijn artikel het moment van hun publicaties hebben gecoördineerd.

Maar goed, misschien is het flauw om het initiatief bij voorbaat verdacht te maken. Wat is eigenlijk de strekking van de brief? De brief zou gaan over het recht op vrijheid van meningsuiting met als allicht belangrijkste statement deze alinea:

Een statement waar niets mis mee is, hoor ik je denken, nogal een open deur eigenlijk, en daarmee dus overbodig. Maar Collard en Blommestijn geven in hun brief ook een reden voor hun initiatief:

En daarmee is hun motief ook meteen duidelijk. Het is het zoveelste jankverhaal over de zogenaamde ‘ cancel culture ‘, het verdachtmaken van kritiek met de suggestie van censuur. Een trucje dat je wereldwijd overal terugziet sinds de Black Lives Matter-beweging zoveel aandacht genereert voor anti-racisme. Het is ‘Natuurlijk zijn we tegen racisme, maar als je kritiek hebt op racisten noemen we je een fascist, extremist en marxist’. Dit manifest is een openlijke en doorzichtige poging om mensen die pleiten voor een gelijkwaardiger maatschappij monddood te maken door ze radicaal en intolerant te noemen.

Daarom is het ook interessant te kijken wie deze open brief ondertekend hebben. Wie zijn deze mensen bij wie de argumenten op zijn? Dan blijkt dat dus vooral om de usual suspects te gaan. Je treft rechtsradicale politici als Sam van Rooy van Vlaams Belang, Joost Eerdmans van Leefbaar Rotterdam en Forum voor Democratie, een klimaatontkenner als Guus Berkhout van Clintel en omstreden opiniemakers als Joost Niemöller en Jan Roos. In het vrije debat mag ik deze ondertekenaars natuurlijk kwalificeren zoals ik hierboven doe. Om die kwalificaties te onderbouwen heb ik iedereen keurig voorzien van een linkje om die kwalificaties toe te lichten. Aangezien in de open brief waar dit stuk overgaat elke onderbouwing van de verdachtmakingen ontbreekt geef ik hier graag even het goede voorbeeld.

Ook interessant is het om de achtergrond van de initiatiefnemers te benoemen. Zowel Bart Collard als Raisa Blommestijn zijn afkomstig uit het klasje van de Leidse hoogleraar en FvD-senator Paul Cliteur. Je zou bijna denken dat ze zich voor het politieke karretje van Cliteur hebben laten spannen. Eerder gingen uiterst rechtse opiniemaker Eva Vlaardingerbroek en natuurlijk sterpupil Thierry Baudet ze al voor. Dat Cliteur en Forum een problematische verhouding hebben met de vrijheid van meningsuiting bleek eerder uit het voorstel van Cliteur om een kliklijn in het leven te roepen voor ‘ occidentofofobie ‘ en het meldpunt voor linkse indoctrinatie in het onderwijs. Precies het soort publiciteitstunts waar deze brief sterk aan doet denken.

Het zou misschien beter zijn niet te veel aandacht te besteden aan een manifest als dit. Maar aangezien veel kranten dat toch al doen lijkt het me belangrijk het valse frame dat steeds opnieuw gepresenteerd wordt te blijven ontmaskeren. Van juristen als Collard en Blommestijn zou je op z’n minst consistentie mogen verwachten en begrip voor wat het vrije debat echt betekent. Dat ze precies doen wat ze zeggen te verwerpen kan dus niets anders betekenen dan dat ze de discussie over racisme opzettelijk proberen te saboteren.

Wie kwaadwillend is, of slecht leest, zou nu kunnen denken dat ik me in dit stuk precies schuldig maak aan waar de brief over gaat. Dat ik de initiatiefnemers en de ondertekenaars van de brief ‘het recht op het geven van hun mening’ zou willen ontnemen. Dat is natuurlijk klinkklare onzin. Wat mij betreft hebben de auteurs en de ondertekenaars het grootst mogelijke recht hun kwaadaardige en ononderbouwde onzin te verkondigen. Evengoed als ik het recht heb te wijzen op hun hypocrisie en hun motieven in twijfel mag trekken.