De politiek luistert wel, maar gehoorzaamt de stokdove boeren niet

Je krijgt het de hele dag naar je hoofd geslingerd door luidruchtige, puinstortende en blokkerende “bezorgde boeren” en reaguurders: “Er wordt niet geluisterd naar de boeren”. Ook de media nemen dit ogenschijnlijk onbekritiseerd of klakkeloos over van de mannen met tractoren die de samenleving opzettelijk proberen te ontregelen. 

Een paar zaken lopen volledig mis in de gedachtegang van een wetsovertredende groep boeren en sympathisanten. Het wordt tijd dat daar stevig stelling tegen genomen wordt. Dat vraagt moed, leiderschap en het negeren van populariteitspolls.

Om te beginnen bestaan “de boeren” helemaal niet. Dat claimen dat men “namens de boeren” spreekt klopt dus niet. Ze rellen immers niet namens de boeren die dat rotzooi trappen, bedreigen en schelden maar helemaal niets vinden. Die claim kan dus van tafel en moet stellig keer op keer krachtig worden tegengesproken.

Dan roeptoetert men ook steeds dat er niet “naar de boeren wordt geluisterd”. Dat is ten ene male onwaar. Er wordt wel degelijk door 20 politieke partijen naar “de boeren”, die een pluriform gezelschap vormen, geluisterd. Het is onmogelijk om niet te luisteren naar wat de boeren de samenleving ingooien. Dat luisteren doen al die partijen binnen hun organisaties, fracties en via ledenvergaderingen. Op één partij na dan, die luistert niet naar “de boeren”, die partij is vooral een spreekbuis van de boeren met een grote mond en de machtige industrie daarachter. 

Reagurend Nederland haalt dus systematisch opzettelijk termen door elkaar. Men heeft het over “niet luisteren”, maar men bedoelt eigenlijk “niet gehoorzamen”. Een deel van die reaguurders vindt dat de spanningen, scheldpartijen, geweldplegingen en ontregelingen veroorzaakt worden, omdat men niet luistert in de politiek. Dat is volledig onjuist! De politiek luistert wel naar de boeren, maar ze gehoorzaamt de korte lontjes binnen LTO, Farmers Defense Force en Agractie niet. En dat is totaal iets anders. Want, democratisch gezien, hoeft de politiek bijvoorbeeld de activistische boeren helemaal niet te gehoorzamen. Politiek hoeft overigens nooit te gehoorzamen. Dat leer je al op school bij maatschappijleer.

Ik roep daarom de politici op om nu eindelijk eens duidelijkheid te verschaffen. Laat weten dat je weldegelijk luistert, maar dat je niet op afroep van wie dan ook gehoorzaamt. Laat heel duidelijk weten dat je koers afhangt van de mening van de eigen leden en niet van wat mensen met tegenovergestelde meningen, andere partijen en partijlozen met een onverenigbare opinie. Ga vierkant achter de vertegenwoordigende democratie staan! Negeer Maurice de Hond en zijn lijstjes! Toon leiderschap! 

Hou er intussen rekening mee dat een deel van de luidruchtigste boeren en reaguurders stokdoof is en dat ze vinden dat zijn/haar mening doorgedrukt dient te worden, ook al is er absoluut geen parlementaire meerderheid voor. Die eisen van de stokdoven mag je als politieke partij best voor kennisgeving aannemen en naast je neer leggen. Communiceer dat dan ook.

Misschien wordt het ook eens tijd dat de stokdove boer en reaguurder eens doet dat hij van een ander op luide toont eist: luister zelf eens keertje. Luisteren is namelijk heel wat anders dan gehoorzamen en je zin doorgedrukt krijgen. Den Haag doet nu wat ze in feite behoort te doen: De politiek luistert wel, maar gehoorzaamt de stokdove boeren niet. Houden zo!

cc-foto: Sjoerd Luidinga