Europeanen moeten de extreem gevaarlijke situatie in de regio serieus nemen en ernaar handelen
Door Tigran Balayan, ambassadeur voor Armenië in Nederland (via Harry van Bommel)
Sinds het einde van de 44 dagen durende Azerbeidzjaans-Turkse agressie tegen Artsakh (Nagorno-Karabach) heeft Azerbeidzjan voortdurend de verklaring geschonden die een einde maakte aan de vijandelijkheden. De passiviteit van de EU tegenover het regime in Bakoe, een van de meest corrupte en onderdrukkende, veroorzaakt nieuwe militaire botsingen, waarbij jonge levens worden geëist.
Zoals ik al vaak heb gewaarschuwd, zal de Azerbeidzjaanse dictator Aliyev, geïnspireerd door straffeloosheid, zijn agressieve acties voortzetten en zo heeft hij de regio op de rand van een nieuwe oorlog gebracht.
Zonder veroordeling van de oorlogsmisdaden die door Human Rights Watch zijn gedocumenteerd, verklaart Aliyev nu trots dat hij het conflict in Nagorno-Karabach met geweld heeft opgelost, zonder zelfs maar na te denken over de gevolgen en ervan overtuigd dat hij immuun is voor elke vorm van strafmaatregelen.
In een poging om de internationale gemeenschap te misleiden en de wandaden te rechtvaardigen, begon Azerbeidzjan tegenbeschuldigingen naar voren te brengen, omdat dit de beste manier is om zijn eigen acties te verhullen. Bovendien begon Bakoe, als antwoord op de eis van de internationale gemeenschap om alle krijgsgevangenen en burgers die als gijzelaars gevangen worden genomen vrij te laten, schijnprocessen op basis van verzonnen aanklachten tegen de gevangenen. Azerbeidzjan begon ook landmijnkaarten te eisen om te ruilen voor de krijgsgevangenen, wat in tegenstelling is tot zijn verplichting om alle krijgsgevangenen en burgers terug te geven volgens de verklaring van 9 november en krachtens het internationaal humanitair recht.
Deze valse agenda werd verder geholpen door bemoedigende verklaringen van EU-functionarissen die “de uitwisseling van landmijnkaarten met de krijgsgevangenen toejuichen”. Zo werd de Azerbeidzjaanse president Aliyev in Bakoe ook bezocht door EU functionarissen om te laten zien dat er bereidheid is om “business as usual” voort te zetten met een dictator wiens corrupte bondgenoten in Europa door de Europese rechtbanken veroordeeld worden omdat ze jarenlang op de loonlijst van Aliyev stonden.
Geïnspireerd door de straffeloosheid versterkte Ilham Aliyev zijn territoriale aanspraken tegen Armenië door de terugkeer naar “het land van onze voorouders” te beloven. Bovendien uit hij deze beweringen terwijl hij naast de voorzitter van de Europese Raad staat en hem vervolgens “prijst” voor het niet gebruiken van de uitdrukkingen “status” en “Nagorno-Karabach” en geeft hij aan dat Armenië conclusies moet trekken.
Dit toont duidelijk aan dat de “business as usual”-benadering en de neutrale houding door het “bothsidesism” van de EU niet alleen de bevordering van stabiliteit stoort, maar Azerbeidzjan ook aanmoedigt om agressiever te zijn in zowel zijn retoriek als acties. Aliyev voelt dat hij vrij is om te doen wat hij wil. Hij is ervan overtuigd dat niemand hem zal stoppen en zo is er geen grens die hij niet zal overschrijden.
Het probleem is dat de EU en haar lidstaten de voortdurende bedreigingen en oorlogszucht van Aliyev niet serieus nemen, net zoals ze dat niet deden met de bedreigingen van ISIS of de Taliban, of toen Armenië een jaar geleden waarschuwde dat de dictator een agressieve oorlog zou beginnen, en dat de veiligheid en stabiliteit van de regio op het spel zouden worden zetten. Mocht de EU een krachtige stem verheffen om haar eigen waarden te beschermen, dan zou de dictator niet zo gemakkelijk die waarden op zo’n voor de hand liggende manier kunnen negeren.
Het moet glashelder zijn voor besluitvormers in Brussel en elders dat elk bezoek aan Bakoe en elke belofte om “business as usual” met het Aliyev-regime voort te zetten, een aanzet vormt tot verdere provocerende en agressieve acties en de verslechtering van de situatie. In deze lijn is ook de propagandareis van de Nederlandse ambassadeur naar het etnisch gezuiverde Shushi ronduit betreurenswaardig.
Maar in tegenstelling tot het EU-beleid van “bothsidesism” en “neutraliteit” doet Azerbeidzjan niet alleen precies het tegenovergestelde van de oproepen en verwachtingen van Europa, maar sluit het zich ook nog aan bij de Turkse provocaties op Cyprus, door onlangs een belangrijke delegatie naar het bezette noordelijke deel te sturen en het erkennen van Noord Cyprus te beloven, waarmee een levendige minachting voor de EU, haar waarden en beleid wordt geuit.
Het is ook opmerkelijk dat Aliyev de inzet van een onafhankelijke waarnemersmissie tussen Armenië en Azerbeidzjan om de situatie te volgen probeert te belemmeren, aangezien het proces in 2016 werd geblokkeerd. Er is een zeer voor de hand liggende verklaring hiervoor. Men heeft immers geen waarnemers nodig tijdens het voorbereiden. Hij is degene die provoceert en escaleert en nieuwe vijandelijkheden voorbereidt.
Europeanen moeten de extreem gevaarlijke situatie in de regio serieus nemen en ernaar handelen. Ze moeten samen de waarden beschermen waarin ze geloven en dit vereist krachtige maatregelen om agressieve acties te beteugelen. De EU-sancties, zoals vereist door de moties van de Tweede Kamer, zijn de enige optie om de leider van Azerbeidzjan te dwingen het internationaal recht te respecteren.
We kunnen helaas geen mannen, vrouwen en kinderen terugbrengen, die door het Aliyev-regime zijn vermoord, maar we kunnen er wel voor zorgen dat Ilham Aliyev, zijn entourage en alle andere schenders van mensenrechten voor de rechter komen.
Tigran Balayan is ambassadeur voor Armenië in Nederland, permanent vertegenwoordiger bij de OPCW en président du Groupe des Ambassadeurs Francophones in Den Haag
Ik vind vervelend om dat te zeggen maar van EU hoef je niks te verwachten.
Iedereen kent het beeld van 2 liberalen met handen omhoog in Kiev.
EU wordt uitgelachen en vernederd door Servische deel van Bosnie op dit moment. Daar lopen EU gezanten sinds 1995 en hele land is naar de klote.
Erdogan en Poetin spelen Stratego en EU wil misschien overwegen om sancties op te leggen maar daarover moeten zij eerst vergaderen.
EU is niet in staat om buitengrenzen fatsoenlijk te beschermen. Kijk naar de situatie in Griekeland, Bulgarije, Croatia en sinds kort in Litouwen.
Zij moeten deze 2 kemphanen niet boos maken en dat weten zij dat heel goed daar in Brussel.
Naar mijn mening zou de EU geen gewapende 'hulp' moeten bieden bij een conflict welke te ver van de eigen culturele samenleving staat. Elke poging daartoe in het verleden heeft het in die betreffende regios alleen maar erger gemaakt.
Diplomatische druk zou uiteraard altijd moeten kunnen denk ik. Indien de EU zich er mee gaat bemoeien zou dat alleen in de vorm van diplomatische druk moeten gebeuren. Althans, naar mijn mening.
Oud conflict. Het geweld begon al in de Sovjet periode (!) en laait op gezette tijden opnieuw op. En ja, de regio is brisant. De etnische tegenstellingen hebben een religieuze achtergrond (beroerder kun je het niet hebben) en de oliebelangen zijn groot. Feitelijk is één en ander uitgegroeid tot een proxy-oorlog tussen Rusland en Turkije die het gros van de tijd koud is maar snel kan omslaan in warm tot zeer warm.
"Het geweld begon al in de Sovjet periode (!)"
Het geweld tegen christelijke minderheden, waaronder de Armeniërs, begon al veel eerder. Met onder meer de genocide op de Armeniërs door de Turken.
O, ik begrijp heel goed waarom de EU de andere kant opkijkt bij alles wat Aliyev doet. Aliyev is een marionet van Erdogan, en Erdogan is een probleem waar de EU op kousenvoeten omheen loopt. Dat is een machtig man, waar in Brussel iedereen doodsbang voor is (en vaak ook heimelijk bewondering voor heeft, al zal niemand dat durven toegeven).
Azerbeidzjan is een satellietstaat van Turkije. Bovendien barst Azerbeidzjan van de olie en zijn de belangen van de e.u bij een goede relatie met Turkije evident. Het arme Armenië zal zich tot de Russen moeten richten voor bescherming. Na de genocide op de Armenen begin vorige eeuw lijkt het erop dat de Turken de klus willen afmaken. Het ooit multiculturele Turkije heeft in eigen land al bereikt wat het wil, nu de rest van de regio nog. Hopen op de eu lijkt mij ijdele hoop.
Wel interessant dat Ruslands rol hier (weer) niet wordt genoemd. Je kunt een confrontatie tussen beide landen niet los zien van de olifant in de kamer. Deze olifant verkocht gewoon veel meer wapens aan Azerbeidzjan en gaf de dictator de zegening.
Alsof Rusland een klein landje aan zijn grens een oorlog laat uitvoeren op een staat (welke de rechtmatige grond van Azerbeidzjan had bezet) waar het een eigen militaire aanwezigheid heeft?
Rusland heeft nu eenmaal liever dictators op zijn grens, die betalen goed en paai je een beetje terug. Kortom wat geschuif met grenzen, rust wedergekeerd en Armenië likt zijn wonden ( ook niet echt een voorbeeld democratie).
En een kaart van de mijnen die Armenië heeft gelegd lijkt me best een goed idee, om verdere slachtoffers te voorkomen.
Mini
Ik heb het conflict gevolgd en weet bovendien dat die drones geen enkele kant waren opgevlogen zonder de toestemming van Rusland. En zonder de miljarden in wapenleveranties van datzelfde Rusland.
Elk buurland van Rusland kijkt eerst naar Putin en gaat dan pas in een eventuele aanval. Zo simpel.
De kern van de zaak als platitudes afdoen getuigt niet van inzicht. Weer iemand die zijn frustratie’s niet kwijt kan trouwens? Je hebt verder weinig begrepen van het conflict. Wie aan de kant van wie staat is je kennelijk ontgaan. Goed gevolgd? Kan zijn, maar je snapt er geen bal van.
Er is geen enkele reden om die EU hiervoor te kapittelen. Als die landen in het MiddenOosten zonodig oorlog moeten voeren, dan wil je daar niet bij betrokken worden. Ook niet als de VS dat wil.
Hoi Frans Kwakman, ik ben het helaas met je eens. Ik vind het verschrikkelijk voor alle potentiele slachtoffers, maar zodra het 'westen' zich ermee gaat bemoeien wordt het allemaal veel erger naar mijn mening. Elk conflict waar we ons mee hebben bemoeid is slechter voor iedereen uitgevallen.
Helaas heeft naar mijn mening ook Griezel in post-gezellig Nederland gelijk. Over het algemeen gaat de EU pas iets ondernemen zodra de USA (en hun machtige wapenlobby) dat vraagt lijkt me. Ik hoop dat we deze keer ons nergens mee bemoeien.