De overheid draagt 'rijke boeven' op handen

In mijn gemeente doen we aan ‘kentekenparkeren’. Ik vind daar wat van en voer hier op mijn eigen manier protest tegen. Als de automaat mij gebiedt: “voer uw kenteken in” dan doe ik dat braaf. U W K E N T E K E N

Privacy ondergeschikt Waarom is dat? Waarom moet je je kenteken invoeren als je parkeert? Om daar een antwoord op te vinden heb ik gekeken op de websites van verschillende gemeentes. Toen werd het me allemaal duidelijk. Kentekenparkeren is hartstikke makkelijk! Als je bij de automaat bent geweest hoef je niet meer he-le-maal terug te lopen naar je auto, want je hebt geen kaartje meer nodig. (Hier in Kampen krijg je nog steeds een parkeerticket, maar dat is omdat we er allemaal even rustig aan mogen wennen)

Geen bonnetjes meer die verkeerdom liggen of wegwaaien, maar een kenteken scannen en meteen zien of er betaald is. Voor de parkeerder betekent dit minder risico op onnodige boetes met de bijbehorende bezwaarprocedures”, kraait de website van de gemeente Hoorn enthousiast.

De belangrijkste reden uiteraard is: het controleren of er betaald is voor het parkeren door de parkeercontroleur gaat veel sneller en efficiënter. En dat spaart geld uit. Hoe het zit met de privacy van de burger wordt op geen enkele gemeentelijke website die ik heb bekeken besproken. Wanneer de pilot in de gemeente Kampen is afgelopen ben ik verplicht om mijn kenteken in te voeren, tenzij ik verder wil lopen vanaf het gratis parkeerterrein of dure boetes wil betalen. Zo word ik gedwongen een deel van mijn privacy op te geven ten behoeve van gemak.

Vanmorgen las ik in de Volkskrant het artikel met de (pakkende) kop: “Burger wordt straks doorgelicht zoals profiel van crimineel wordt opgesteld.” In het artikel staat beschreven dat de Nederlandse staat technieken van de inlichtingendienst gaat gebruiken om mogelijke fraudeurs op te sporen. Diverse gegevens van burgers worden gekoppeld, zoals: arbeidsgegevens, boetes en sancties, fiscale gegevens, gegevens roerende en onroerende goederen, handelsgegevens, huisvestingsgegevens, identificerende gegevens, inburgeringsgegevens, nalevingsgegevens, onderwijsgegevens, pensioengegevens, reïntegratiegegevens, schuldenlastgegevens, uitkerings-, toeslagen- en subsidiegegevens, vergunningen en ontheffingen, zorgverzekeringsgegevens.

Database

Een overheidsdienst kan aan de hand van deze data een ‘risicomodel’ opstellen dat als een soort filter fungeert, waarna er vanzelf ‘risicomeldingen’ uit het systeem rollen: personen die misschien frauderen. Het systeem is vergelijkbaar met het profileren van criminelen. De verdachten komen in de database terecht.

Potentiële criminelen Het gaat hier om fraude met uitkeringen en toeslagen. Dat wil zeggen, de groep minst rijke mensen in Nederland. Speciaal voor deze groep potentiële criminelen wordt het Systeem Risico Indicatie (SyRI) ontwikkeld. En opnieuw vraag ik me af: Waarom is dat? Natuurlijk, er wordt gefraudeerd en frauderen is fout. Natuurlijk kost het de overheid (en daarmee iedere Nederlander die belasting betaalt) geld. Maar het gaat niet om enorme percentages. We hebben het over ongeveer 3 procent van het totale bedrag aan uitkeringen per jaar. In 2011 bijvoorbeeld werd er voor 4,3 miljard aan uitkeringen verstrekt en werd er voor 119 miljoen euro gefraudeerd. Vanwege 3 procent die de kluit belazert, wordt de privacy van de totale groep aan de wilgen gehangen.

Rijke boeven worden op handen gedragen Mag ik daar dan tegenover zetten dat de Nederlandse staat jaarlijks 150 miljard euro aan rente, dividend en royalty’s verliest aan zogenaamde brievenbusmaatschappijen; door multinationals opgezette firma’s die geen ander doel hebben dan bedrijfswinsten zoveel mogelijk buiten bereik van de fiscus te houden. Ik noem: Coca-Cola, Starbucks, Nike, Apple en Microsoft. Stuk voor stuk gerenommeerde en bejubelde multinationals. 150 miljard! Ga daar eens wat aan doen.

Blijkbaar vinden we arme boeven in Nederland crimineler dan rijke boeven.

Volg Xandra Kosten ook op Twitter