De olifant in je voorhoofd

Het fenomeen is ondertussen bekend voor hen die het willen zien: de organisatie die belast is met het faciliteren van de bewoners van een bepaald land – ook wel eens ‘de burgers’ genoemd – faciliteert uiteindelijk geheel andere partijen. De grootbedrijven c.q. multinationals, om precies te zijn.

Het mag overduidelijk zijn: de overheid is er niet voor de mensen die deze organisatie financieren. Waar ‘fraude’ tegenwoordig een ideale trigger is om direct te gaan vragen om nog meer repressief overheidsbeleid, wordt een partij als de VVD die ogenschijnlijk voor 100% uit fraudeurs bestaat, steevast met fuwelen handschoentjes behandeld. De hypocrisie is tergend. Nederland staat daarbij tevens al tijdenlang bekend als een waar belastingparadijs. Dat dat paradijs echter absoluut niet bedoeld is voor het er verblijvende plebs, dat wordt ook met het jaar duidelijker.

Toen internet nog niet bestond, had een multinationalbemiddelende organisatie als de overheid vrij spel. Het brave burgerschaap wist tenslotte amper wat er echt gebeurde en moest het doen met nieuws dat via strikt gecontroleerde kanalen – onafhankelijke mainstream media heeft Nederland tenslotte nog nooit gekend – aangeboden werd. Dat daarin immer een rooskleurig beeld geschetst werd van de woekerende tumor genaamd overheid, dat mag dan ook geen grote verrassing zijn.

Maar toen was daar het internet. Ineens kwam er veel meer inzicht in het reilen en zeilen van het fenomeen ‘overheid’ en kregen mensen daadwerkelijk de mogelijkheid om via meer dan één volledig gecontroleerd kanaal aan informatie te komen. Binnen enkele jaren was het vervolgens ook duidelijk: het overheidsorgaan is een kwaadaardige en onmenselijke organisatie die zich slechts inzet om commerciële belangen te behartigen.

Planeetslopende gasboringen in Groningen? Daar doen onze hoeders niet moeilijk over. Dat moet gewoon kunnen want weet je wel hoe erg je de megacorporaties anders benadeelt? Of het typeren van een bepaald land als ‘schurkenstaat’ zonder dat je daar overtuigend bewijs voor hebt? Geen enkel probleem. Alles voor de economie en de belangen van een handjevol mensen. En wie weet komt er wel zo’n fijne oorlog uit voort, dat zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn voor de portemonnees van de miljardairs om wie al het leven op Aarde draait.

Of wat dacht je van oorlogen voeren onder het mom van ‘politiemissies’ om op die manier goederen als olie, diamanten en drugs te kunnen veiligstellen? Doet u er ons maar twee. En hebben we als vrijheidminnende staat een land platgebombardeerd, uitgewoond en leeggeroofd, dan kunnen we dat gebied vervolgens weer gaan opbouwen. Want zo rollen wij. Niet goed bedoeld uiteraard maar weet je wel hoeveel geld er te verdienen valt in wederopbouw van een land? Et cetera, et cetera.

Moderne overheden hebben helemaal niets meer met mensen. Volg één politiek debat en je weet direct genoeg: alles draait slechts om economische cijfers, winstvoorspellingen en alsmaar groeiende omzetten. Nergens speelt het aspect ‘mens’ of ‘leven’ nog een rol. Alles moet ‘verder geoptimaliseerd’ worden zodat het verdiende geld altijd maar weer naar dezelfde mensen stroomt. Want miljardairs moet je verder verrijken, dat is de les die telkens weer herhaald wordt.

Waar een overheid vroeger nog moest veinzen een bepaald beleid uit te voeren, is dat tegenwoordig ook niet meer aan de orde. Wil je als parasiterend lid van deze foute organisatie iets gedaan krijgen, maak dan slim gebruik van maximaal twee à drie begrippen en je kunt er vanuit gaan dat je vieze spelletje binnen no-time gefaciliteerd wordt. De begrippen? Die kennen we allemaal omdat we er nagenoeg dagelijks mee om onze oren geslagen worden: ‘terrorisme’ en ‘kinderporno’. En sinds enige tijd is daar dan ook het begrip ‘fraude’ bijgekomen. Met deze magische drie-eenheid krijg je als naargeestige overheidsbeambte echt álles gedaan, beloofd.

De afgelopen jaren is Nederland dan ook verder onder de voet gelopen door kwaadaardige individuen zoals een Ivo Opstelten die ook overtuigend heeft bewezen helemaal niets met mensen te hebben. Ivo mocht bijvoorbeeld liegen over misdaad- en exportcijfers en door zijn toedoen is het cannabiswanbeleid in deze Europese provincie verder uitgebouwd.

Er is nog steeds geen politicus die dit volkomen kansloze beleid kan goedpraten of zelfs uitleggen, maar dat maakt allemaal niet uit: we blijven gewoon exact hetzelfde doen. Waarom zou je logica hanteren als je met hypocriete krankzinnigheid de werkgelegenheidscijfers in ieder geval ietsjes omhoog weet te duwen? En er moet natuurlijk ook alvast aan de vervolgcarrière gedacht worden. Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken. Slechts zomaar één van de vele voorbeelden van opzettelijk politiek falen; ik zou er werkelijk een encyclopedie over vol kunnen schrijven.

Werkgelegenheid is sowieso een natte droom van de malafide organisatie voor wie wij allen bijna een heel leven lang moeten zwoegen. Niet gehinderd door een reëel toekomstbeeld waarin er steeds meer mensen en – door verregaande automatisering – steeds minder werk zal zijn, blijven onze volksvertegenwoordigers daarom hameren op zo snel en efectief mogelijk de planeet Aarde leegzuigen. Dat wij naar schatting in 2050 een extra aardbol nodig hebben om aan onze aangeleerde en aangeprate gulzigheid te kunnen voldoen, dat wordt natuurlijk steevast genegeerd. Dat wil niemand horen. Is zo negatief. Doe eens gezellig joh. Neem nog een drankje met een lekkere versnapering.

Terrorisme, kinderporno en fraude zijn allemaal hele nare dingen maar geen van deze zaken gaat het ook maar enigszins winnen van het échte probleem: de macht die grootbedrijven via de overheden dezer planeet uitoefenen. Zolang deze overheden via een niet goed te praten geweldsmonopolie de macht over voltallige bevolkingen blijven houden, ziet de toekomst er voor de menselijke diersoort uitermate duister uit. En zullen we rond 2050 dus op zoek moeten naar een nieuwe planeet. Ik wens ons daar alvast heel erg veel succes mee.

De olifant staat niet in onze huiskamer, de olifant zit in ons voorhoofd. Via beschamende staatspropaganda als ‘leerplicht’ worden kinderen reeds op vroege leeftijd mentaal gebroken en zo klaargestoomd voor een inhoudsloos leven op de globale plantage. Een leven dat slechts draait om het vergaren van fictieve onzin als ‘valuta’, zodat je je verplichte abonnementskosten voor jouw specifeke mensenboerderij wel kunt blijven betalen. Een leven dat gedomineerd wordt door dwang, onderdrukking en de immer dreigende belofte van geïnstitutionaliseerd geweld.

En waarom? Niemand die het weet. Gewoon keihard negeren, die olifant. Nadenken doe je maar als je dood bent.