© cc-foto: Benjamin Disinger
Het lijkt wel of er een actie gaande is tegen een btw-verlaging om het leven van de laagste inkomensgroepen wat makkelijker te maken. Al maanden wordt ons wijs gemaakt dat het onmogelijk is groente en fruit te definiëren. Of dat lagere btw niet tot gewenste gedragsverandering leidt. Dit terwijl juist dáárom de heffingen op tabak en alcohol maar blijven stijgen. En de prediking voor een vlees- en suikertaks onverminderd aanhoudt.
Er is nu een nieuw argument dat doorklinkt in de betogen van een aantal politici, beleidsambtenaren en hun adviseurs: van een btw-verlaging profiteren vooral de rijken.
Dat is een idioot en vals argument.
Het kenmerk van btw en accijnzen is dat zij geen onderscheid maken tussen arm en rijk. Iedereen betaalt hetzelfde percentage, ongeacht het inkomen. Dat is het grote onderscheid met bijvoorbeeld de inkomstenbelasting.
Allicht dat rijken het meest profiteren van een btw-verlaging . Zij hebben een weelderig consumptiepatroon. Ze geven veel meer geld uit. Ze houden dus ook meer over dan armen als de btw wordt teruggebracht. Inderdaad: die inkomenssteun hebben zij niet nodig. Ook met de bestaande tarieven leven zij als God in Frankrijk.
Armen houden per definitie minder over dan de rijken als de btw naar beneden gaat. Zij moeten immers elk dubbeltje omdraaien. Dat blijft zo als het rijk wat minder uit hun beurs graait. Die paar centen extra kunnen voor hen echter wel het verschil maken tussen net onder of net boven de armoedegrens, tussen wel en geen gang naar de Voedselbank, tussen niet wel je energierekening kunnen betalen en net niet. Ook als de rijken niet eens merken dat de btw is verlaagd, blijft zo'n maatregel voor mensen op de rand van het bestaansminimum een godsgeschenk. Dat is de kern van de zaak. Daar gaat het om. Niet om verdelende rechtvaardigheid. Dat kan niet met dit type belastingen.
Wie vindt dat de fiscus de rijken teveel pampert, moet sleutelen aan de inkomsten- en vermogensbelasting. Ooit maakte de lachende VVD'er Gerrit Zalm een einde aan het toptarief van 72%. Je kunt bijvoorbeeld voor terugkeer daarvan pleiten als je in je hoge politieke of ambtelijke positie zoveel moeite hebt met het fiscaal profiteursbedrag van de rijken.
Sta niet met valse argumenten de verlaging van de btw in de weg.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de crisis op de woningmarkt.
cc-foto: Benjamin Disinger