De koopkracht voor de gewone mens blijft dalen: daarom lult Den Haag over migranten

Hugo de Jonge is niet de enige politicus die de migratie bovenaan de politieke agenda probeert te plaatsen. Wopke Hoekstra, zijn concurrent in de strijd om het leiderschap van het CDA ging hem voor. Premier Rutte voorspelde in zijn traditionele eindejaarsinterview met De Telegraaf dat dit thema in 20202 wel centraal zou komen te staan. Nu presenteert de VVD een illusoir plan om asielzoekers en hun opvang helemaal buiten de EU te plaatsen.

De meest recente CBS-cijfers maken de achtergrond hiervan nog eens extra duidelijk. Vooral dankzij maatregelen van de overheid in de sfeer van btw en energiebelastingen zijn de prijzen van eerste levensbehoeften met een procent of vier gestegen. Dat is aanzienlijk hoger dan de inflatie. Daarmee zijn de salarisverhogingen van gemiddeld 2,5% meer dan opgesoupeerd. Uitkeringsgerechtigden, mensen die het minimumloon krijgen, en gepensioneerden staan op de vertrouwde nullijn. Hun koopkracht krijgt pas echt een knauw.

Daar zal het niet bij blijven. Heel wat gemeentes overwegen lastenverhogingen voor de burgers omdat ze van de rijksoverheid tal van nieuwe taken kregen toebedeeld zonder adequate financiering. Het laatste staaltje hiervan werd dinsdagavond boven water gehaald op NPO1. Om stapeling van eigen bijdragen te voorkomen heeft minister Hugo de Jonge – visionair denker en geniaal bestuurder als hij is – de inkomenstoets afgeschaft, die werd toegepast als een hulpbehoevende bejaarde hulp in de huishouding aanvroeg. De eigen bijdrage is vastgesteld op negentien euro voor iedereen, arm of rijk. Daardoor doen welgestelde bejaarden met een hoog pensioen de hulp in de huishouding de deur uit om zo’n goedkope schoonmaakster van Hugo in huis te halen. Alleen: de kosten zijn niet voor het rijk maar voor de gemeente. In Apeldoorn alleen al gaat het om miljoenen extra. Daarvoor moeten gemeentes noodgedwongen zelf naar financiering zoeken. Dan komt menig wethouder bij de OZB terecht.

Geloof dus niet in het sprookje van de lastenverlagingen. Er is sprake van lastenverschuivingen en uiteindelijk valt de rekening hoger uit.

Dit alles gebeurt in een land waar de woningnood weer terug is op het niveau van 1945 terwijl de sociale voorzieningen zo zijn uitgekleed dat je van een verzorgingsstaat nauwelijks nog kunt spreken. Wie werkloos raakt en dat langer dan twee jaar blijft, komt vrij gegarandeerd in ernstige financiële problemen terecht en wordt het slachtoffer van schuldenstapeling door verhogingen, rentes en boetes, waar men in het Binnenhof hevig over jammert en klaagt zonder er iets tegen te doen.

Het is dus belangrijker dan ooit om zelf voor een financiële buffer te zorgen maar de rentes neigen naar het negatieve. Pas op: geld sparen kost geld.

Ondertussen wint de aandeelhouder. Dit betekent dat de crisis van 2008 tot een structurele welvaartsvermindering heeft geleid voor het grootste gedeelte van de bevolking. Werkende mensen, gepensioneerden en wie afhankelijk zijn van een uitkering, blijven het gelag betalen. De rekening wordt huis aan huis bezorgd in de Vinex-wijken en de oude volksbuurten, niet in Hillegersberg, Aerdenhout, Rozendaal of Marlot. Dat is het product van Rutte I, II en III. Daar gaat het om.

Geen wonder dat je liever over migratie begint, als je voor dit alles verantwoordelijk bent.

Laat je niet om de tuin leiden. Spreek liever je walging uit over deze oude gewetenloze truc van politici om de aandacht af te leiden van hun eigen onvermogen: de schuld geven aan anderen, een zondenbok aanwijzen. Zelf buiten schot blijven.