De kleinheid van de kritiek op Wopke Hoekstra

Minister Wopke Hoekstra huurde een privéjet om van Brussel naar Berlijn te vliegen. Anders miste deze druk bezette man een afspraak. Dat klinkt helemaal niet zo gek. Belangrijke captains of industry hebben allemaal een vliegtuig tot hun beschikking. Dat komt omdat zij wereldwijd filialen runnen en van het ene moment op het andere ergens moeten kunnen zijn om beslissingen te nemen. Zo reisden aan het begin van de crisis in 2008 de directeuren van de grote Amerikaanse autoindustrieën in hun privétoestellen naar Washington om daar bij president Obama om miljardensteun te bedelen. Er was wel kritiek vanuit de bevolking, maar ja, anders waren hun bedrijven failliet gegaan. Wil je dat dan?

Tegenvoeters Ook de reis van minister Hoekstra, deze ronde Fries die op zijn Zeeuws geen cent te veel uitgeeft en altijd de hand op de knip houdt, had een bijzondere betekenis. Ging hij naar Berlijn om daar met zijn tegenvoeters de euro van een nieuw fundament te voorzien? Zoefde hij in die gehuurde jet langs het zwerk om een financiële onderbouwing bij elkaar te onderhandelen voor een werkelijk effectief vluchtelingenbeleid van de Unie? Nee, het was allemaal veel belangrijker.

Hij ging de voormalig minister van financiën van Duitsland Wolfgang Schäuble het grootkruis in de Orde van Oranje Nassau opspelden. Mind you, die Schäuble werd niet zomaar lid van de orde of officier, hij kreeg het gróótkruis. Dat had Jeroen Dijsselbloem in zijn nadagen nog geregeld, de Dijsselbloem die waarschijnlijk in de Raad van State nog veel grote dingen voor Nederland en de Nederlanders kan doen. Schäuble ontving zijn onderscheiding vanwege zijn rol bij het redden van de euro. Hij heeft ervoor gezorgd dat Griekenland nu in de schuldsanering zit. Als je nu een Grieks ziekenhuis bezoekt of het budget bestudeert van de gemiddelde bejaarde, dan zie je meteen wat er gebeurt als je je regering op onverantwoorde wijze met je belastingcenten om laat gaan. Daar betaal je in ons Europa een prijs voor. Dat heeft minister Schäuble, wezenlijke steun in de rug van Dijsselbloem toen die nog voorzitter van de eurogroep was, voor elkaar gekregen. Daarom kreeg hij dat grootkruis. Welverdiend.

Stuk blik En die Schäuble, moeten wij beseffen, is geen kleine jongen. Die kan niet zomaar een gaatje in zijn agenda vrij maken om zich te laten fêteren. En je mag hem zeker niet laten wachten. Anders zegt hij bij wijze van spreken: steek dat stuk blik maar in je plek waar de zon niet schijnt. Nou nee, dat zegt hij natuurlijk niet zo. Dat is een christendemocraat. Dat zegt hij anders, veel waardiger, met woorden waar wij gewone jongens en meisjes niet op zouden komen omdat wij daarvoor de opvoeding en de standing missen.

Daarom moest Wopke Hoekstra dat privévliegtuig wel huren. Hij deed het niet graag maar er was geen alternatief. Niet alleen om naar Berlijn te komen overigens maar ook om de volgende dag terug te vliegen naar Nederland. Ook daar wachtten hem immers wezenlijke taken. Een minister van Financiën moet overal de vinger aan de pols houden. Alles heeft immers met geld te maken: denk maar aan zo’n maatregel als het laten werken van gehandicapten voor minder dan het minimumloon. Dat is niet zomaar een pennenstreek hoor. Of het beperken van de huurtoeslag.

Er zit zo’n kleinheid in al die kritiek op minister Hoekstra en zijn gehuurde jet. Het getuigt van zulk een kruideniersmentaliteit. Wat moeten ze in het buitenland wel niet denken als dit bekend wordt?

Wij moeten dankbaar zijn voor de handen van een christendemocraat aan de koorden van de beurs, voor een man die staat in de traditie van zorgvuldige schatkistbeheerders als Dirk de Geer, Jacob Adriaan de Wilde en vooral Hendrikus Colijn. Weinigen weten het, maar ook Colijn nam al in de jaren twintig en dertig het vliegtuig als hij de kans kreeg.