© cc-foto: Matt Hrkac. Solidariteitsprotest in Melbourne.
Honderd dagen geleden kwam een vreemdelinge, samen met haar broer, een grote stad binnen. Een stad waar je heel gemakkelijk verdwaald kan raken. Een stad waarin duizenden vrijheidsstrijders, voor de wereld vreemdelingen, in massagraven liggen.
Dat meisje en haar broer waren er op familiebezoek. Het meisje droeg een hoofddoek, maar niet strak genoeg. Wat haren waren nog te zien. De hoofddoek-bewakers hielden haar aan en wilden haar meenemen naar het bureau.
Haar broer smeekte hen: "Laat ons alstublieft gaan. We zijn vreemdelingen, hier op familiebezoek."
Daar hadden de bewakers van de hoofddoek geen boodschap aan. Ze namen haar mee. Na een paar uur gaven ze haar dode lichaam terug aan haar broer.
Haar leven hadden ze weggenomen, om een paar haarlokken die onder de hoofddoek uitstaken. Haar naam was Mahsa Amini, het werd de codenaam voor een vrouwenopstand die op haar dood volgde.
Sindsdien worden er in Iran dagelijks levens ontnomen van mensen die ruim vier decennia onderdrukking, vooral vrouwenonderdrukking, en de corruptie beu zijn.
Mahsa Amini is de Iraanse Kerstvrouw, wier pijnlijke dood licht liet schijnen op het moeilijke leven van miljoenen vrouwen in Iran. Vrouwen die nu voor de eerste keer door de wereld gezien en gehoord zijn.
De Kerstdagen naderen en we gaan het licht tegemoet met onze Kerstvrouw Mahsa Amini.
cc-foto: Matt Hrkac