De ijzige hel op weg naar het slachthuis

Er is geen protocol dat de dieren op transport beschermt tegen extreme kou. Transporteurs blijken onderling wel een ‘herenakkoord’ te hebben, zo heb ik begrepen: landbouwdieren bij een temperatuur onder min 10 graden Celsius liever niet vervoeren. Maar de macht van de slachthuizen is groot. Zij gaven vorige week maandag aan dat ze het vervoer niet willen staken, want de slacht moet doorgaan. Tuurlijk, het geld moet binnen blijven stromen.

Veel chauffeurs zijn woedend hierover omdat niet alleen de kou extra lijden is voor de dieren. Met deze temperaturen duurt het inladen van de dieren ook nog eens extra lang omdat ze de kou niet in willen. En dat levert vervolgens ook weer meer stress op.

Daarbij waren de wegen naar de boerderij of stallen vaak onbegaanbaar, want het was spiegelglad door bevroren sneeuw(resten). Er gold voor zondag 7 februari code rood en maandag werd dat code oranje. Ik moest die dag naar een crematie en ik kan je vertellen dat het zeker op de binnenwegen glad was en de sneeuw op veel plaatsen met bakken uit de lucht viel. Je zou denken dat een instantie als de NVWA dan ingrijpt, maar inmiddels weten we allemaal dat het daar ook om macht draait en de macht ligt hier dus overduidelijk bij de slachthuizen.

Wij hoorden van chauffeurs dat ze in de ijzige koud, het was inmiddels min 15 graden met een nog veel lagere gevoelstemperatuur, buiten op de laadklep moeten om de varkens te chippen. In de transportwagen is alles van metaal en bij de transporten die wij hebben bekeken lag nergens strooisel om de dieren warm te houden. Ook niet bij kalfjes.

Die bewuste maandag ging het goed mis in Wanroij in Brabant. Om half elf ‘s avonds hoorde akkerbouwer Jan Willems het gekrijs van varkens in doodsstrijd. Er was een veewagen gekanteld en in een beek gegleden naast de weg. De varkens zijn op elkaar komen te liggen waardoor de onderste dieren letterlijk langzaam geplet zijn. Zo vonden 80 dieren op deze manier de dood. De 130 varkens die het overleefd hebben zijn door een andere vrachtwagen afgevoerd. Dus avonds om 22.30 uur worden 210 varkens in een veewagen geladen in de bittere kou en dat vinden we allemaal normaal in Nederland.

De NVWA liet ook van zich horen met wederom een volstrekt nietszeggend bericht dat de inspecteurs extra aandacht zullen besteden aan het welzijn van dieren in verband met de lage temperaturen: “Zo letten ze erop dat dierenwelzijn niet wordt geschaad tijdens transport.”

Hoe ze dat hebben gedaan of denken te hebben gedaan is voor mij en velen anderen een raadsel. Overigens hebben we vanuit verschillende bronnen begrepen dat de NVWA helemaal niet aanwezig was.

#dierenwelzijn Onze inspecteurs besteden deze dagen extra aandacht aan het welzijn van dieren in verband met de lage…

Geplaatst door Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit op  Maandag 8 februari 2021

Precies een week later, afgelopen maandag, werd weer code rood afgegeven, met gevolgen voor de slachthuizen:

Er werden desondanks kuikens gevangen en op transport gezet, die na een tocht van 60 kilometer richting slachthuis weer terug moesten, omdat de boer niet op de hoogte was dat er helemaal niet geslacht zou worden.

Als ik dit zo onder elkaar zet kan je, of het nu koud is of niet, alleen maar concluderen dat de vee-industrie drastisch moet inkrimpen en de behandeling van deze dieren dient radicaal te veranderen. Het is nu een soort lopende band in een fabriek en als er ergens iets in het proces misgaat vallen alle koekjes van de band. Om zoveel mogelijk winst te maken moet die band blijven lopen en daar moet alles en iedereen voor wijken. Of het nu extreem warm of koud is, of er corona uitbreekt of een andere zoönose; het slachten van miljoenen dieren moet koste wat kost doorgaan, met alle gevolgen van dien voor levende wezens die enkel worden beschouwd als voedsel en bron van inkomsten. Dat wij dit onze medeschepselen op aarde aandoen is meer dan een grove schande en zou reden moeten zijn om ons diep te schamen.