De hele zorg verdient een bonus

Iedereen was vol lof over de zorgmedewerkers. Tijdens de eerste golf hebben ze keihard gewerkt. Dag en nacht stonden ze voor ons klaar. Dat een deel van hen de beloofde eenmalige bonus nu toch niet krijgen, vind ik echt niet kunnen. Het leidt tot scheve ogen op de werkvloer. Samen met de SP willen we dat veranderen.

Alle partijen in de Kamer waren het met elkaar eens. De zorgmedewerkers die tijdens de eerste golf voor ons klaar hebben gestaan verdienden een eenmalige bonus van duizend euro. Een mooi gebaar. Maar toen de regering het ging uitvoeren kwam toch de karige kruideniersmentaliteit weer om de hoek kijken. Want nu blijkt dat toch niet àlle mensen in de zorg in aanmerking komen.

Röntgenlaboranten bijvoorbeeld niet, terwijl toch veel coronapatiënten scans of röntgenfoto’s van hun longen nodig hadden. Of stagiaires, die we juist voor de zorg willen behouden. Of facilitair medewerkers, die zorgen dat het ziekenhuis blijft draaien. Allemaal vallen zij buiten de boot. Ze voldoen niet aan de criteria die minister Hugo de Jonge heeft opgesteld. En op veel andere plekken zien we dat ziekenhuizen moeten kiezen wie de bonus wel krijgt, en wie niet.

Voor veel zorgmedewerkers voelt dat als een klap in het gezicht. Na het verzet van de coalitie om de salarissen in de zorg structureel te verbeteren, wordt er ook beknibbeld op de bonus die hen beloofd is. Voor de mensen die buiten de boot vallen voelt het alsof hun harde werk niet gezien wordt. Alsof er geen waardering is voor hun offers.

Daarom doe ik vandaag samen met Lilian Marijnissen van de SP een voorstel. Onze zorgmedewerkers stonden voor ons klaar tijdens de eerste golf. Ze zien nu de tweede golf op zich af komen. Laten we alle zorgmedewerkers die tot twee keer modaal verdienen ten minste de beloofde bonus geven, en geen onderscheid maken. Dat zijn we aan de zorg verplicht.