De grootste uitdaging voor de bestuurlijke elite

“Ook democratie als staatsinrichting staat onder druk.” Dat is de trend van globalisering, en deze is specifiek gekoppeld aan neoliberaal beleid. Democratie en nationalisme vormden de basis van liberale kapitalisme. Met globalisering is het nationalisme als basis van de staat afgevoerd. Met metamorfose van liberale ideologie van de staat tot neoliberaal mandaat is ook democratie - als de mandaat van het volk - overbodig geraakt. Niemand is ten prooi gevalen aan populisme, omdat de staatloze nationalisme en volk-loze democratie zijn zelf de kweekvijver van populisme. Dat is overaal te zien, maar het is specifiek het geval waar “wildwest-kapitalisme” aan de touwtjes trekt. De verwachtingen van de schrijver van de heersende politiek zijn juist voorbeelden van zo’n populisme. De huidige staat der Nederlanden belichaamt geen nationalisme meer maar is een “bedrijfje” van multinationals. Daarmee is ook geen sprake van enige inspraakpositie van het volk binnen de staat en folksmaandat als opdrachtgever van de politiek in de regering. De stemkeuze van de volk is hooguit een keuze voor politieke groepjes die de directie van staatsorganen gaan invullen, de technocratie dus. Met het verdrijven van volksdemocratie (= nationalisme en volkspolitiek) van de macht en de-ideologiseren van de staat is feitelijk de weg vrij voor een burgerdemocratie die zelf haar eigen grenzen en eigen inrichting kiest en deze continu mag aanpassen. Zolang de burger deze kans laat liggen is er sprake van neoliberaal bestuur en neoliberaal beleid binnen de ouderwetse (natie)staten.

"Misschien is dat juist de reden waarom door de hele geschiedenis van Nederland ook een prominent en strenge stem van de dominee (hetzij de religieuze, het zij de seculaire representatie daarvan) doorklinkt in het Nederlandse publieke domein. Vanaf haar ontstaansgeschiedenis tot aan nu, om dit diepgewortelde opportunisme een tegenwicht te bieden." Op de eerste plaats is dat het beste bewijs dat idealisme a) geen zoden aan de dijk zet en b) het altijd aflegt tegen materialisme (hier opportunisme genoemd). Op de tweede plaats gaat de schrijver er zelfs expliciet vanuit dat de dominees altijd het tegenwicht zouden hebben gevormd, terwijl ze meestal tot de steunpilaren van de heersende orde moesten worden gerekend. "De zending" maakte zelfs deel uit van de stoottroepen van het kolonialisme. Het neo-liberealisme lijdt aan een groot aantal -door velen ongewenste- neveneffecten, maar het belangrijkste is toch wel dat het economische winnaars en verliezers leidt. Onze bestuurlijke elite behoort duidelijk tot de winnaars, us het is niet al raar om te denken dat zij als eersten hun geloof in die denkwijze zouden opzeggen. Ze zijn tenslotte toch ook altijd bereid om de armen vanuit hun geprivilgeerde positie te helpen? Het liefste natuurlijk in de vorm van charitas, want dat geeft zo'n lekker gevoel., maar als het niet anders kan ook met -liefst tijdelijke- rechten: recht op toeslagen, recht op subsidies. Maar natuurlijk wel binnen zekere grenzen, want zo houdt je de druk op de ketel, disciplineert de massa en kun je een repressief apparaat in stand houden om ook anderszins macht uit te oefenen. Bijvoorbeeld als de armen zich bedrogen voelen en in opstand komen. Natuurlijk is het mooi dat iemand als specialisatiegebied diversiteit heeft, zolang het maar niet het bewustzijn ontbreekt dat de maatschappelijk achterstelling van minderheidsgroepen altijd gekoppeld is aan economische achterstelling en dat daaraan geen einde zal komen door het "inlevingsvermogen" van de bestuurlijke elite. Die heeft andere -neo-liberale- prioriteiten.

Interesant stuk, voor het eerst sinds maanden iets bovengemiddeld lezenswaardig op deze site. Groot manco in Nl: bestuurders kennen we bijna niet meer, het merendeel is bureaucraat (veel ook doorgestroomde ambtenaren) , stevig in positie gebracht (mede ) door de Eu-theoretisering van de samenlevingen vanuit Brussel. Daarnaast zijn de intellegentsia uitgestorven (door deze doelgroep zoveel mogelijk afhankelijk te maken van overheidsgeld, op een enkele financieel onafhankelijke schrijver en/of gepensioneerde wetenschapper na). Gevolg: alle problemen in NL zijn hamerstukken geworden waar de enige variabele nog bestaat uit de hoogte van de te heffen belasting en soms een beetje subsidie. Ook in Rutte IV zal mobiliteit, gezondheidszorg, klimaat ,huisvesting enz alleen op belasting/subsidie worden gestuurd met het volledig ontbreken van ook maar enige vorm van durf, opportunisme, gezond verstand, vernieuwing en erkenning van sociale mindset van de bevolking.

De grootste uitdaging van onze bestuurlijke elite is het tot en met 2025 volhouden. En dat merk je aan het gebrek aan visie. Rutte wil nog 3 dikke jaren premier blijven. Kaag wilt niet op de vuilnisbelt van de geschiedenis. Hoekstra wil niet de geschiedenis ingaan als iemand die het CDA door het toilet spoelt. En Segers zal vast iets van principes veinzen. Mooi al die visies en vergezichten. Een kabinet vormen in Nederland is al een enorme opgave voor onze politici. Daarna is het al enorm moeilijk om dat jaren staande te houden. Je mag visie en goed bestuur verwachten, maar ik denk dat je met wat overlevingskunsten al blij moet zijn. Beleid voeren? Brandjes blussen is al intensief genoeg. En pleisters plakken op oude wonden ook.

O crassum ingenium. Suspicor fuisse Batavum.

Mooi artikel. Onze bestuurders hebben idd de betweter-mentaliteit dat zij beter weten wat goed is voor het gewone volk dan het volk zelf

[Ik vraag me dan hardop af of zij genoeg weten van en zich kunnen inleven in kinderen van gastarbeiders met een heel andere referentiekader over de Staat en werken voor de overheid dan die van een middenklasse Hollandse familie zoals de hunne. ] Dat vraag je je dan verkeerd af - arme families hebben ook andere retentiekaders.

T is wel opvallend dat steeds meer ellende aan neo liberalisme of kapitalisme wordt toegeschreven, zonder dat daar een goed fundament van bewijs onder ligt: Blijkbaar ook het Narcoisme in Z -Amerika.... En dat roept de indirect de suggestie maar zeker de vraag op dat bv socialisme dat had kunnen voorkomen. Nogal een boute suggestie...

Internationaal staat ons staatje bekend als een land van zûnige knieperds. Dik doen voor Amerikanen, neerkijkend op Europese bondgenoten die minder te makken hebben. De kost gaat voor de baat uit in een land waar progressieve andersdenkenden en financieel gehandicapten moeten bewijzen dat ze een democratie waard zijn. Want: Men doet er besmuikt terwijl men berispt. De geest wordt gefnuikt, de ziel wordt gegispt.

Ik lees de analyses van schrijver graag. Maar okay, Houellebecq dan over Hollanders? "Een ras van polyglotte en opportunistische handelaren". en over Nederland? "Geen land, hoogstens een bedrijf." ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Een door McKinsie en KPMG geprotocolleerd land, waar de laatste sappen van het Humane, systematisch uitgewrongen worden. Fijne avond.

Mooi verhaal, mooie balans gehouden. Elk volk heeft zijn zwakke en sterke kanten. Nederlanders waren ooit avontuurlijke handelaren die geen verre grenzen kenden.Een verbetering tov onze Ooster buren. Tijdens onze gouden eeuw echt iets wat de wereld nodig had. Ze brachten elk product echt overal. Deze weldaad had echter ook een schaduwzijde, gierigheid. Je ziet dat die gierigheid steeds meer terrein wint van het avontuurlijke. Het passieloze avontuur behalve als de geldkist rinkelde. We zijn de Duitsers al weer voorbij. Tegenwoordig zit ik liever naast een melige Duitser dan zo fatalistische hollander. De weg van de internationale bedrijvigheid loopt tegen zijn grenzen op en zo ook Nederland. We zijn eraan gekoppeld, we stonden aan zijn geboorte.

Wat ze tegen houdt is simpel, zo lang ze zich kunnen verschuilen en de aanhangers de discussie downsizen tot het populisme als oorzaak van problemen en de meerderheid nog steeds profiteert en dit falende systeem blijft steunen, is er geen reden om hun macht af te staan door een verandering van de status quo. Ze hebben de ondersteunende instanties als de rechtspraak en de RvS aan hun kant, incluis alle ondersteunende instituten als de belastingdienst, het UWV, de gemeenten en de jeugdzorg. Alle essentiële taken liggen in hun hand en ze hebben een onbeperkte macht en geld om dat af te dwingen. Dat is de afgelopen jaren wel gebleken, met de Toeslagaffaire, gaswinning schade, chroom6 puinhoop, de bouw van allerlei windmolen parken, die na eerdere rechtspraak zijn tegen gehouden, en door de RvS niet beoordeeld wordt op inhoud maar op de procedures. Die natuurlijk door de provincies en gemeenten intern zijn aangepast en ze toch gebouwd konden worden. De RvS is de laatste bestuursrechter en hoofd adviseur van de regering en die 2 zaken zijn onverenigbaar in een democratie. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen, maar dat zal ze aan hun r**t roesten, ze leggen zelfs gerechtelijke uitspraken naast zich neer. De elite is werkelijk de elite, en het grondrecht : Iedereen is gelijk en dient zo behandeld te worden, geldt niet voor diezelfde elite. Ze zitten er niet voor de burger en de verwachting dat ze omdat ze onafhankelijk en gekozen zijn, geldt als dat ze het beste met de burger voor hebben. Dat was niet zo en dat gaat in Rutte 4 ook niet veranderen. De schrijver heeft iets geschreven dat aan dovemans oren gericht is. Het enige wat noodzakelijk is in de ogen van de overheid is behoud van macht en behoud van de status quo. Die regel geldt al 40 jaar en de rest is een gevolg van die oorzaak. Het systeem faalt, maar dat interesseert ze niet. De kosten moeten gesocialiseerd en geminimaliseerd worden en de baten geprivatiseerd en gemaximaliseerd. De elite zorgt er daarna voor dat zij optimaal profiteren van het vorige door na hun politieke loopbaan, een nieuwe uitstekende betaalde baan te vinden in een zelf gecreëerde instantie. Zo hou je een destructief en repressief systeem in de benen, en daar hoort natuurlijk de zondebokken bij en wijzen naar anderen. Ik blijf het zeggen.

Een tientallen jaren ingebakken politieke en culturele visie op mens en maatschappij, samengevlochten tot alle afgeleiden van het z.g. (neo)liberalisme, is niet in een handomdraai te veranderen, tenzij zich iets heftigs voordoet. De realiteit is dat m.n. in Nederland (V.S., Gr. Br., etc.) deze stroming gelegaliseerd wordt door het stemvolk. Niet vooral omdat die stemmers het met de beginselen van die visie eens zijn, maar om een complex aan andere factoren: beeldvormingen, gekleurde media, poppetjes die fraai kunnen toneelspelen, populistische beloften, omgevingsfactoren, ik-denken onder de noemers vrijheid en ondernemerschap, falend onderwijs, gemakzucht, onverschilligheid en ga zo maar door. Heus niet alleen vanuit een morele overtuiging, maar voornamelijk vanuit tijds- en omgevingsfactoren. Kort gezegd: deze realiteit is een afgeleide van een samenloop van factoren, waarvan de gekozen volksvertegenwoordiging, en afgeleid daarvan een regering, het resultaat is.

Na een bezoek aan Nederland zei Voltaire: ¨Adieu, canaux, canards, canaille¨.