De Green Deal is brandhout
We kunnen nauwelijks kritisch zijn op de kap van het tropisch regenwoud in Brazilië en Congo wanneer we niet kritisch kijken naar onszelf.
De ergste vorm van greenwashing vanuit Brussel is biomassa. Eurocommissaris Timmermans beweert dat het opstoken van ‘houtige biomassa’ een uitweg zou zijn om minder afhankelijk te worden van Russisch gas, maar dat voornemen staat haaks op de van links tot rechts gewenste stop op het subsidiëren van biomassa.
Biodiversiteit moet gekoesterd worden en niet naar de brandstapel verbannen. Wereldwijd is de ontbossing inmiddels tot twee keer de oppervlakte van Nederland. Volgens het Wereld Natuur Fonds verdween sinds het begin van deze eeuw elk jaar 6,5 miljoen hectare natuurlijk bos, wat overeenkomt met 17 voetbalvelden per minuut.
We kunnen nauwelijks kritisch zijn op de kap van het tropisch regenwoud in Brazilië en Congo wanneer we niet kritisch kijken naar onszelf.
In de bossen die onder beheer staan van Staatsbosbeheer zijn jaarrond stapels gekapte bomen te zien, en voor elke gekapte boom is er een alibi te bedenken (bosverjonging, parasieten, verdroging, beleidsverandering) maar feit is dat volgens berekeningen van prof. Martijn Katan het verbranden van al het bos dat Nederland nog heeft, slechts voor 9 maanden binnenlandse energie zou kunnen leveren. Daarna is het op.
Natuurlijk verbranden we niet al het Nederlandse bos, maar uit satellietbeelden blijkt inmiddels dat Roemeense oerbossen op grote schaal gekapt worden om ook Nederlandse huishoudens kortstondige warmte te leveren via hun pelletkachels.
Doordat de Europese Commissie biomassa het valse predikaat ‘groen’ heeft gegeven levert het verbranden van hout inmiddels 60% van de door de EU tot ‘duurzaam’ bestempelde energie.
Op die manier offert de EU onze biodiversiteit en de opslag van kooldioxide op het groen genoemde altaar van onze economie.
De aangescherpte Europese klimaatdoelstellingen, de oorlog in Oekraïne en de extra vraag naar hout voor duurzame woningbouw, zorgt naast intensieve kap ook voor immense reststromen die verbrand worden in biomassacentrales en een grotere uitstoot van broeikasgassen bewerkstelligen dan gas- of zelfs kolencentrales.
De fabel dat de oplossing gevonden kan worden in herplant van bomen is een papieren werkelijkheid, veel landen (zoals de VS) kennen helemaal geen wettelijke herplantplicht waardoor op grote schaal kaalkap kan plaatsvinden in weerwil van mooie beloftes van de voorstanders van biomassacentrales en het verbranden van houtpellets.
De massale consumptie in de westerse wereld van vlees en zuivel zorgt voor grootschalige kap van het tropisch regenwoud dat onomkeerbaar vervangen wordt door onafzienbare sojaplantages die gebruikt worden om ons vee te voeden, zo bezien grazen onze koeien in het tropisch regenwoud.
Dat levert niet alleen grote problemen op in de landen van herkomst, maar ook in ons land waar we de stikstof-, fosfaat- en broeikasgasbalans niet rond krijgen, hoe mooi de goede voornemens over ‘kringlooplandbouw’ ook klinken. Ook hier geldt: de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens.
Het ‘groen’ verklaren van biomassa is een ernstige vorm van procrastinatie, van na-ons-de-zondvloed-politiek.
Het letterlijk kappen van onze biomassa (alleen in ons land is er al 85% van de oorspronkelijke biodiversiteit verdwenen) ten gunste van korte nitermijn economisch gewin is een vorm van ecocide die niemand voor z’n rekening zou moeten nemen.
We zullen snel minder energie moeten gaan gebruiken, dat dat kan bewijst de huidige energiecrisis en het fors afgenomen gebruik van gas en elektriciteit.
Inzet op meer zonnepanelen, windmolens, warmtepompen en isolatie kan de redding zijn voor onze bossen. De groenste energie is de energie die je niet verbruikt, niet de valselijk groen gelabelde energie uit biomassa.
Geef eerlijk aan hoeveel biodoversiteitsverlies, fijnstof, stikstof en broeikasgassen samenhangen met het stoken van houtige biomassa en besteedt er geen cent subsidie meer aan.
Biomassa verdient geen warme gevoelens, het vormt een kille sanering van de natuur op onze kleine planeet die we met bijna 8 miljard mensen en een snel krimpende flora en fauna delen. Biomassa zaagt aan de tak waarop we zitten, een heel slecht plan.