De energiecrisis is een systeemcrisis

‘Amsterdam gaat van het gas af’ was vier jaar de slogan van het stadsbestuur. En inderdaad: we moeten in deze klimaatcrisis zo snel als mogelijk van fossiele brandstoffen af. Doelmatig energiebeleid is gezien het klimaat én de oorlog in Oekraïne dringender dan ooit. Het stadsbestuur heeft de wissels echter totaal in de verkeerde richting gezet. Amsterdam gaat hierdoor meer energie en aardgas gebruiken en blijft langer afhankelijk van Poetin-gas.

Hoe kan dat? Het stadsbestuur haalde economisch advies op bij vervuilende bedrijven als Shell, Schiphol en lobbyclubs voor datacenters en biomassa. Niet omdat lobbyisten de deur platliepen, maar omdat ze lid zijn van de Amsterdam Economic Board en de Amsterdamse duurzaamheidsraad. De grootste vervuilers adviseren dus over ons duurzaamheidsbeleid. Met deze fossiele adviseurs raakte het stadsbestuur verstrikt in verkeerde projecten en miljoenen verdwenen in de zakken van de industrie. En in tegenstelling tot wat iedereen denkt ging een flink deel van de Amsterdamse huizen niet van het gas af, maar werd juist met stadsverwarming aangesloten op centrales die draaien op aardgas, biomassa en afvalzakken.

Ondertussen komen duizenden Amsterdamse huishoudens door de torenhoge energieprijzen en slecht geïsoleerde huizen in de problemen. De beste manier om gas te besparen is goed isoleren. Er staan in Amsterdam 24.000 corporatiewoningen met de laagste isolatiegraad: labels E,F en G. Huizen waar de wind doorheen waait. Zo zit een man in zijn skipak thuis om het maar niet koud te hebben. Dit soort slecht geïsoleerde woningen moeten zo snel mogelijk aangepakt worden. Elk jaar dat we dat niet doen, zadelen we bewoners op met torenhoge energierekeningen en verspillen we ca. 5 miljoen kuub aardgas.

De Partij voor de Dieren pleit al vier jaar lang voor een noodplan voor isolatie van woningen. Dat idee is steevast weggestemd door de coalitiepartijen en dit stadsbestuur kwam voor het bestrijden van de energie-armoede niet verder dan het uitdelen van een paar tochtstrips, wat radiatorfolie en een adviesgesprek. Wel ging er 50 miljoen euro naar stadsverwarming en slechts 10 miljoen naar isolatie. Die verhouding is totaal uit balans. Nu in verkiezingstijd komen PvdA en GroenLinks opeens met een plan voor het aanpakken van energie-armoede. Dat is niet te rijmen met het wegstemmen van alle moties over isolatie die de afgelopen 4 jaar door Partij voor de Dieren (tevergeefs) zijn ingediend

Het negeren van isolatie is niet het enige. Dit stadsbestuur wil een uitbreiding van datacenters. Hierdoor raken de klimaatdoelen van Amsterdam uit zicht, zo berekende CE Delft. Al die datacenters vreten in 2030 bij elkaar duizenden gigawatturen aan stroom. Dat staat gelijk aan het verbranden van nog eens tientallen miljoenen kubieke meters aardgas. We kunnen onszelf dus een hoop ellende besparen door te stoppen met intensieve ICT-industrie naar Amsterdam halen.

En Amsterdam is 100% aandeelhouder van het havenbedrijf. Als de industrie in de haven, even hard van het aardgas af moet als alle woningen in Amsterdam, dan zouden we ongeveer 50 miljoen kuub aardgas besparen in het jaar 2030. Maar tot overmaat van ramp investeerde het stadsbestuur bijna 4 miljoen uit het Klimaatfonds voor ‘Titan LNG’ een bedrijf dat aardgas importeert en bunkert in de haven.

Het klimaatbeleid van het afgelopen bestuur is met 1 woord samen te vatten: verspilling. Verspilling van tijd, geld, mensen en middelen voor een energiesysteem dat straks draait op geïmporteerd aardgas, biomassa en afval. Het AEB werd verkocht aan een Chinees bedrijf waar we tot 2047 van moeten afnemen. En zelfs het hout voor de biomassacentrale komt uit Spanje.

Amsterdam is en blijft afhankelijk van het buitenland voor de energievoorziening. Dat komt omdat de systeempartijen D66, GroenLinks en PvdA zijn bleven steken in oude bestuurscultuur, ouderwetse economische logica en lobbypartners.

De Partij voor de Dieren wil alles op alles zetten om de klimaatdoelen te halen én dat mensen hun energierekening kunnen betalen. Dat doen we door gewone burgers op de eerste plaats te zetten, gezond verstand te gebruiken en beter te luisteren naar duurzame bedrijven en bewonersgroepen. En de lobbyisten uit de industrie? Die mogen achteraan sluiten in de rij. Alleen door te breken met de oude manier van denken doen kunnen we Amsterdam door deze systeemcrisis loodsen, op weg naar een duurzame toekomst.