De eeuwige zoektocht naar een passende plek met een Wajong
De afgelopen dagen was ik aan het mailen met een vriendin die ook 22q11ds heeft. Zij heeft het op ongeveer dezelfde manier als ik. Het lastige van 22q11ds is dat het zich op vele verschillende manieren uit, maar je hebt wel vaak net wat meer hulp nodig dan een ander.
Zij heeft net als ik een Wajong-uitkering, maar zit in een andere regeling dan ik. Omdat ik in de oude regeling van 2006 zit, wordt er op mij veel minder druk gezet dan wanneer je in de nieuwe Wajong vanaf 2015 zit. Ik ben er nog altijd dankbaar voor dat er op mij minder druk wordt gezet, dit scheelt voor mij namelijk enorm veel energie.
Omdat ik het werkende leven heb kunnen loslaten doe ik nu vooral dingen waar ik energie van krijg en dat werkt. Zo ben ik in april begonnen bij de kinderboerderij waar ik met veel plezier tussen de schapen en geiten aan het werk ben. Het werk is niet te zwaar en ik kan het op mijn eigen tempo en energie doen dat is super fijn. Ook krijg ik waardering van mijn collega’s.
Naast de kinderboerderij doe ik nog steeds vrijwilligerswerk bij de bibliotheek, het is een fijne werkplek waar ik me veilig voel. Ik werk er in januari alweer 3 jaar, dat is voor mij erg lang. Het heeft me geholpen om houvast te vinden en het geeft me structuur en ritme.
Tussen de bedrijven door houd ik nog voldoende tijd over om uit te rusten als ik een dag heb waarin ik geen energie heb om iets te doen. Het is fijn om op deze manier voldoende bezig te zijn.
Op deze manier heb ik mijn leven redelijk op de rit gekregen en dat geeft energie om nieuwe dingen aan te pakken. Zo wil ik weer op pianoles gaan, al moet ik kijken of dat uitkomt met mijn financiën en hoe ik dat ga doen met een piano in een gehorige flat. Ik ben bezig met mijn angsten te overwinnen door nieuwe dingen te ondernemen en ik kon eindelijk het gamen loslaten. Ik heb nu nieuwe hobby’s en zit op een goede plek in het leven om met volle kracht vooruit te gaan in plaats van in mijn depressies te blijven hangen.
Ik wens dat iedereen met 22q11ds toe, maar natuurlijk ook alle mensen die van een Wajong afhankelijk zijn. Het blijft lastig om je plek in de samenleving te vinden die te weinig ingesteld is op mensen die net wat meer begeleiding nodig hebben dan een ander. Wat dat betreft is er nog een hoop te veranderen. Ik hoop van harte dat men daar naar gaat kijken en werkgevers zal stimuleren mensen met een beperking een kans te geven. Alleen dan zal inclusie echt mogelijk zijn voor iedereen.