De eeuwige macht van de Alfa Man

De Stille week voor Pasen. Voor gelovigen en de Matheus Passion adepten: hoogtijdagen. Bezinning en Vasten. Aftandse rituelen. Zoals die no money, no comey Passion in Naarden.

In Den Haag hebben ze ondertussen nog steeds niets gefikst. We gaan gauw weer stemmen….

Wat denken ze? Dat die heipalen waarop politiek Den Haag is gegrondvest, vervangen kunnen worden? Een nieuwe politieke orde?

Meneer Boreaal die vanaf de kansel een vuig-vulgaire aanval pleegt op de democratie? Kennelijk zien de rechts-radicalen het hebben van een vagina als een teken van zwakte en onkunde. Of was het noemen van de poenie een manier om te verbloemen dat de Borealen knuistenvol roebels van de Russen aangenomen hebben, in ruil voor het maken van agitprop?

Hoe dan ook: het was zoveelste verspreking van de Alfa Man. U weet wel, zo'n disfunctionele daddy die denkt dat alles en iedereen moet doen wat hij wil. Goedschiks dan wel kwaadschiks.  

Droge ogen? Of is er sprake van een perfide patroon dat zich steeds duidelijker aftekent?

Huichelen
Ik noem u in dit kader de HBO-documentaire Quiet on Set. Een documentaire over de producer Dan Schneider die vrachtwagens vol geld voor Nickelodeon verdiende en daarom dacht dat hij machtiger was dan Jezus. In Quiet on Set komen de vrouwelijke slachtoffers van het grensoverschrijdende gedrag van Schneider uitgebreid aan het woord. Een unicum, want het komt niet vaak voor dat -onbekende- slachtoffers praten over de desastreuze financiële gevolgen van grensoverschrijdend gedrag. Namelijk dat alle slachtoffers in alle gevallen een gepeperde rekening gepresenteerd krijgen.

Een van de grootste manco’s van de #metoo beweging is de expliciete focus op Hollywood. De sterren praten niet over de geleden financiële schade. Ze praten over hun trauma en hun angsten. Maar voor de gewone burger die zoiets overkomt is er in de regel sprake van substantieel verlies van inkomsten.

In Nederland ging de #metoo beweging ook dezelfde kant op. BN’ers die kwamen vertellen over hun ervaringen. Het was de juice-koningin Yvonne Coldeweijer die op YouTube voor het eerst over de misstanden bij de Voice sprak. Maar het was Tim Hofman die samen met BOOS het schandaal bij de TVOH geloofwaardig maakten. Net als met Bill Cosby stelde het woord van de vrouwen geen drol voor. Pas toen de stand-up comedian Hannibal Buress Cosby op het podium “verkrachter” noemde, barste de verontwaardiging los. Kennelijk weegt het woord van een man zwaarder.

Na dat schandaal bij TVOH dacht men dat grensoverschrijdend gedrag typisch iets was van de De Molletjes en hun posse. Snoeiharde verhalen die selectieve verontwaardiging opwekken. Halfslachtige, huichelarij. Want wie wil die gasten als vijand? Als je carrière je lief is, roep je “oei” of zwijg je besmuikt.  

Obligaat, woke geblaat. Want er gebeurt toch niets.  

En toen opeens kwam het moment dat die jarenlange, zeer hardnekkige mofokoranti over die Gooise Matras en dat sommige bigi dagoes daar in Hilversum óf hun klauwen niet thuishielden óf de werkplek veranderden in Klein Gaza, gewoon waar bleek te zijn. Keihard bewijs. Onderzoek gedaan door de kwaliteitskranten.  

Matthijs vernederde freelancers. Liet ze knielen. Gillen en schreeuwen, zodra iets meneer niet zinde.

En weer dat gegrien. #DWDD. Zo een toonaangevend programma! Het kon toch niet waar zijn? Cultuur dragend. Opinievormend.

Machtswellust van de hoogste orde  
Nauwelijks bekomen van de schok en de schrik was daar die affaire bij Studio Sport. Een -nu- sleets verhaal over scheve machtsverhoudingen. Pesterijen. Discriminatie. Vrouwonvriendelijke en onveilige werkplekken voor eenieder die niet tot het netwerk van de oude-jongens behoort.

Verder speuren en toen bleek dat het bij de NOS stikt van de machtsgeile mannen die hun piemel niet in hun broek kunnen houden en bestuurders die te schijterig zijn om een cultuurverandering door te voeren.

Tom Egbers huilt dat 'hij verder wil'. En ja, dat mag. Even maar tot zijn pensioen. En Matthijs zei 'sorry'. Ook hij wil verder op tv. Want ja, roem dat is een verslavend dingetje. En zonder al dat applaus stel je als coryfee verrekte weinig voor. Vraag maar aan Mart Smeets.

Maar hoe zit het met de slachtoffers?

Die freelance visagiste die door Mathijs werd weggejaagd als een hond. Zij moest ook door. Ze is freelancer en kan zich geen ruzie op het Mediapark permitteren. Dus hoe dan? Of die productie-assistente die bedreigd werd door Egberts en zijn vrouw? Ook zij moest door. Waar is zij nu? Waar is die kaarsenmevrouw van Johan Derksen? Je zal maar wakker schrikken tijdens zo een brutale verkrachting…….

Adriaan van Dis, die zei aan een of andere talkshowtafel dat hij ook “hele nare dingen heeft meegemaakt op de plaatsen waar hij werkte”… Die leukert met zijn verhalen altijd.

Ondertussen moest de Nederlandse overheid iets doen met al dat “grensoverschrijdend gedoe”. Dus werd Mariette Hamer benoemd tot Regeringscommissaris Seksueel Wangedrag. Een mond vol. In de Volkskrant zegt ze dat ze een “stem wil geven aan mensen die dat zelf niet kunnen (want) mensen zijn ongelooflijk angstig om zich uit te spreken”.  Met zo een volle mond kun je niet praten. Dus welke mensen bedoelt mevrouw Hamer dan?

Die mensen achter de schermen van tv-programma’s die nog steeds op freelancebasis werken? Die ongelijkheid moet toch gefikst worden? Er moet een goede regeling komen om klokkenluiders en slachtoffers van seksueel wangedrag schadeloos te stellen. Er lopen te veel mensen rond die vanwege grensoverschrijdend gedrag hun baan verloren en daarna in financiële problemen kwamen.

Begrijpt mevrouw Hamer dan niet dat het om de excuses en de centen draait?

Nogmaals aan wie wil mevrouw Hamer een stem geven? Want het gaat om een hardnekkig en zeer veel voorkomend verschijnsel. Ik noem u en passant ook nog de schandalen bij GroenLinks, PVV, PvdA, BIJ1 en D66. O, ja, ook nog de Tweede Kamer. Overal slachtoffers zonder stem. En of die ooit een stem zullen krijgen? Zeker niet in het huidige gure, rechtse, mensonvriendelijke, politieke klimaat.

Nog een voorbeeld van stemloze slachtoffers: die vier of vijf hoogopgeleide vrouwen die jarenlang als vrijwilliger (of voor een habbekrats) voor het Nationaal Instituut Nederlands Slavernij Verleden (NinSee) wetenschappelijk onderzoek verrichtten. Er was geen geld voor salarissen werd gezegd.

Wat gebeurde er daar? Het NinSee is ooit gelanceerd om een sleutelrol te vervullen in het Nederlandse slavernij debat. De idee was om naast het maatschappelijk debat, ook gedegen wetenschappelijk onderzoek te verrichten. Tenminste dat was de visie van een van de oprichters, en de eerste directeur en onderzoeker, Dr. Glenn Willemsen. Maar toen Glenn Willemsen vroegtijdig overleed (nog voor de aanvraag bij het KNAW kon worden ingediend) werd er een directeur aangesteld, die vooral bezig was met allerhande andere zaken, zoals de wereld rondreizen.

Een andere zeer beruchte en zeer onveilige werkplek, is de universiteit. Een kleine greep: De universiteit van Amsterdam en die “een acht voor een nacht” affaire. De universiteit van Tilburg en Diederik Stapel die jonge onderzoekers dwong te frauderen en te liegen en daarmee hun carrièrekansen aanzienlijk verkleinde. Want wie niet meedeed om data te verhaspelen en te resultaten te verzinnen voor de popi-prof kwam nergens meer aan de bak. Weer de Universiteit van Tilburg en dat gedonder rondom de Promotiekamer. Ook hier weer grensoverschrijdend gedrag en uitbuiting van buitenpromovendi.  Daarna twee situaties over de universiteit van Amsterdam. Dat schandaal aan de universiteit Leiden en die bully’s bij onder andere Sterrenkunde . Je zal er maar werken als kwetsbare, afhankelijke genderongelijke, anders gekleurde, andersgelovige, anders uitziende, anders… gewoon anders.

Al deze gevallen werden in de media uitvoerig becommentarieerd. Maar in de krant van gisteren wordt heden de vis verpakt. Dat is geen Delft’s blauwe plee-tegel, maar de waarheid als een koe.

Wanneer stopt dit? Er moet ergens toch een pay off zijn? Een beloning voor hufterig en schofterig gedrag? Is dat de uiterst kleine pakkans? Het machtige woord van de dader tegen over het onmachtige woord van het slachtoffer? Die straffeloosheid?

Allemaal retorische vragen.  

As we speak is daar die Bangalijsstorie. Generatie 2.0, als het gaat om seksueel wangedrag. De generatie daarboven, dus de 1.0, dat was die sperma-emmer. Een vrouw is niets anders dan een neuk-object. Een vagina.

Dus kom ik weer terug op mijn eerdere stelling over de Alfa Man die meent dat een vrouw een vagina is. Een geboortekanaal, en een seksgrot. Die Alfa Daddy die denkt dat vrouwen liever de hele nacht met hun benen wijd willen liggen in plaats van te blokken voor die acht. Die Alfa loverboy die er heilig van overtuigd is dat vrouwen samen een salaris kunnen delen en verder van de lucht kunnen leven.

Die Alfa Man met de naam van een strafrechtadvocaat op de speed-dial. Die Alfa boy die vrouwen en eenieder die niet behoort tot zijn club ziet als ondergeschikten, bedienden en horigen. Schimmen zonder stem.

Dus waar zullen de slachtoffers hun stem vandaan halen? Nergens toch?

Want ik verzeker u dit: van die stem van dat Regeringscommissariaat Seksueel Wangedrag moet niemand wonderen verwachten. Die stem is er alleen voor de mooi-mooi.

cc-foto: Sally Buck