De dubbele moraal van de ChristenUnie

ChristenUnie Kamerlid Joël Voordewind laat zien heel goed in staat te zijn om de misdaden van een officiële vijand uit te vergroten en moord en brand te schreeuwen als er iets niet goed gaat in Iran, een land waarvan het regime hem niet aanstaat.

De ChristenUnie heeft met steun van een Kamermeerderheid voorgesteld aanvullende sancties aan Iran op te leggen. Het gaat om specifieke maatregelen tegen acht Iraanse functionarissen die verantwoordelijk worden gehouden voor grove mensenrechtenschendingen, waaronder marteling. Zij zouden geen toegang tot Nederland en de EU meer mogen krijgen. Ook moeten de Europese tegoeden van deze mensenrechtenschenders worden bevroren. De Verenigde Staten hebben vorige week al besloten deze sancties in te voeren”.

Zo luidt de triomfantelijk klinkende berichtgeving op de website van Joël Voordewind, Tweede-Kamerlid voor de ChristenUnie.

Een paar weken eerder was op dezelfde website onder de kop ChristenUnie wil opheldering weigering Israëlische burgermeesters het volgende bericht geplaatst:

De ChristenUnie vindt het ongepast dat de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) een delegatie van Israëlische burgermeesters heeft geweigerd een werkbezoek aan Nederlandse gemeenten af te leggen. Tweede Kamerlid Joël Voordewind: “Ik ben ontzet over het feit dat wij bestuurders van Israël, een bevriende natie, weigeren. Ook wil ik weten wat de rol van het ministerie daarin is geweest.” Voordewind vindt het ongepast dat een belangrijk bestuurlijk orgaan in Nederland zich op deze wijze mengt in een discussie over landgrenzen die aan de onderhandelingstafel tussen beide partijen wordt bepaalt.” (spelfout in origineel)

Voordewind schaart zich hiermee in de lange stoet leidslieden die – om het in Bijbelse termen uit te drukken – met uiterste precisie een mug uit hun drank weten te ziften, maar een kameel zonder enige moeite wegslikken (Matteüs 23:24). Met andere woorden, hij laat zien heel goed in staat te zijn om de misdaden van een officiële vijand (die op zichzelf ernstig genoeg zijn) enorm uit te vergroten en moord en brand te schreeuwen als er iets niet goed gaat in Iran, een land waarvan het regime hem niet aanstaat. Tegelijkertijd laat hij zien uiterst effectief en bekwaam te zijn in het met de mantel der liefde bedekken van de (relatief gezien veel ernstigere) misdaden van Israël, een officiële bondgenoot.

Voordewind heeft al eerder laten zien een aparte status aan Israël toe te kennen. Een aparte status komt er op neer dat de houder van deze status ongestraft mensenrechten mag schenden; er worden niet alleen geen vragen gesteld, we doen gewoon alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Zo bleef het in november vorig jaar akelig stil in de CU-fractie en zag Voordewind geen enkele aanleiding om Kamervragen te stellen of sancties te eisen toen de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman naar Nederland was gekomen om zijn Nederlandse ambtsgenoot persoonlijk te bedanken voor de Nederlandse steun aan Israël in de VN-Mensenrechtenraad. Deze had Israël de maand daarvoor veroordeeld wegens grove mensenrechtenschendingen en schendingen van de regels van humanitair oorlogsrecht tijdens de aanval op de Gaza-strook eind 2008 – begin 2009.

Deze aparte behandeling wordt ook expliciet benadrukt op de website van Voordewind. Onder de kop Midden-Oosten, Israël en Palestina wordt duidelijk hoe zwart-wit de wereld van Voordewind is. Daarin wordt enerzijds – mijns inziens terecht – verwezen naar de tekortkomingen van het Iraanse regime en het met geweld neerslaan van demonstraties na de presidentsverkiezingen in 2009.

Verder wordt melding gemaakt van het omstreden atoomprogramma van Iran en de dreiging die dat vormt voor niet alleen Israël en het Midden-Oosten, maar ook voor Europa en de rest van de wereld.

Anderzijds wordt een lofzang afgestoken over de staat Israël als ‘een van de weinige democratieën in de regio’, en worden wij herinnerd aan onze ‘historische en morele verplichtingen’ om deze staat ‘met inachtneming van internationale rechtsbeginselen’ te steunen. Vooral dat laatste is interessant: ‘met inachtneming van internationale rechtsbeginselen’ wil toch op zijn minst zeggen dat we van Israël mogen verlangen zich iets aan te trekken van diezelfde beginselen?

Dat valt helaas niet af te leiden uit de tekst op de website van Voordewind. Er staat niets over het feit dat Israël aan de lopende band mensenrechten schendt en daar ook meerdere malen voor op de vingers is getikt door gezaghebbende mensenrechtenorganisaties en verschillende organen van de VN.

Er wordt geen melding gemaakt van de blokkades van de Palestijnse gebieden, het doorgaan met de bouw van illegale nederzettingen en het verdrijven van de Palestijnse gezinnen uit hun woningen; allemaal flagrante schendingen van de beginselen van het internationaal recht en fundamentele mensenrechten van de Palestijnse bevolking.

Er staat niets over het feit dat elk rapport van Amnesty International inzake het conflict in het Midden-Oosten uitgebreid verslag doet van mensenrechtenschendingen door de staat Israël. Ook het Goldstone-rapport wordt voor het gemak onvermeld gelaten. Dat rapport wond er ook geen doekjes om dat Israël zich tijdens de laatste aanval op Gaza schuldig heeft gemaakt aan staatsterrorisme en schending van de regels van humanitair oorlogsrecht.

Er staat ook niets over het feit dat Israël allang met de hulp van de VS atoomwapens heeft ontwikkeld en daarmee een ernstige én reële dreiging vormt voor de wereldvrede en de vrede in de regio. Er wordt niets gezegd over het feit dat Israël iedere aansporing van het IAEA om het Non-proliferatieverdrag te ondertekenen met minachting heef begroet en genegeerd.

Voordewind doet liever mee met de door Israël en de VS aangewakkerde hysterie rondom de nucleaire ambities van Iran – een land dat in tegenstelling tot niet alleen Israël maar bijvoorbeeld ook India en Pakistan (andere twee landen in de regio waar een reële nucleaire dreiging van uitgaat) – het Non-proliferatieverdrag wel heeft ondertekend en dus naar de maatstaven van internationaal recht het volste recht heeft om van atoomenergie voor vreedzame doeleinden gebruik te maken.

Het zou Voordewind dus sieren om dezelfde maatstaven waarmee hij de Iraanse functionarissen de maat neemt ook toe te passen op zijn goede vrienden in Israël. Alleen dan zou zijn bewering om mensenrechten en democratie in het Midden-Oosten te willen bevorderen geloofwaardig zijn. Alleen dan zou hij met recht kunnen zeggen dat de Bijbelpassage ‘Gij blinde leidslieden, die de mug uitzijgt en de kemel doorzwelgt’ op hem niet van toepassing is.

Donderdag vanaf 11:45 gaat Joël Voordewind in debat met Khaibar Sarghandoy in De Gids FM , live op Radio 1.