De democratie en de zeven Hoodies

Er gaat 's nachts een onbekende dichter door de straten van Rotterdam en hij brengt daar hier en daar kleine teksten aan. Zijn (straat)poëzie zag ik voor het eerst op het plein voor de Alma Mater Rotjeknor, de Erasmusuniversiteit. Hieronder die tekst, ondertekend met Hoody (die naam doet denken aan Banksy, de geheimzinnige beeldende kunstenaar, die in Londen op dezelfde wijze te werk gaat, maar dan picturaal):

De BoerinnenBoezemBeweging
is straks veruit de Grootste!

Die anonieme dichter blijkt dus politiek georiënteerd. Dat blijkt nog duidelijker uit de volgende 'Hoody', die ik aan mocht treffen op het Rietveldgebouw, het Wiedergutmachungsgebouw aan de Maasboulevard, ons door het naoorlogse Duitsland geschonken:

Mag je Wilders met Hitler vergelijken?
Nee, Hitler blondeerde zijn haar niet!

Een harde!

Hoe dan ook, ik werd almaar nieuwsgieriger naar die Hoody... Ik voelde sterk de behoefte om met hem (of haar?) in contact te komen. Was ik tenslotte niet zelf de dichtkunst toegedaan? Had ik niet ooit de PvdA verlaten om een creatief linkse (lokale) partij te stichten, die ik de Partij van de Poëzie had willen noemen. Maar mijn medeoprichters vonden dat al te jaren zestig.

Stadspartij is het toen geworden. Maar ik was toentertijd niet uit de PvdA vertrokken zonder mijn oude  partij een afscheidscadeau te geven. Want als mensen uit elkaar gaan, dan moet je dat proberen te doen als vrienden. Aldus Gandhi.

Ik schonk de PvdA toen geheel en al gratis de volgende slogan. Het was in de dagen van Wim Kok.

Ik ben lid van de Partij van de Aardbei!
Kok, ik wil slagroom!

De PvdA heeft er toentertijd niets meegedaan. Inmiddels is die partij, toen nog met dik veertig zetels in het parlement, geschrompeld tot een met amper negen... Hadden ze mijn slogan maar moeten gebruiken!

Ook (voormalig sociaaldemocratisch) kameraad Jan Nagel van 50 +heb ik ook ooit een verkiezingsleus geschonken.

Op 17 maart worden alle oudjes Krols!

(17 Maart was toen de verkiezingsdatum en Henk Krol de lijstaanvoerder.)

En alweer voor nop! Jan Nagel deed er niets mee. Gevolg de Ouderenpartij 50+ is op sterven na dood.

Maar hoe met die Hoody in contact te komen, die mysterieuze nachtelijk dichter? Ik kreeg een idee. Vroeg of laat zou die persoon vast en zeker een tekst gaan aanbrengen op het Stadhuis aan de Coolsingel.

En inderdaad, een week geleden, om drie uur 's nachts, ik had mij verdekt opgesteld… daar kwam plots een handvol kleine, duistere lieden aangedribbeld. Hoody bleek een collectief! Zeven dwergen!

Zes klommen bij elkaar op de schouders en vormden zo een 'Smurfenladder' en de bovenste begon lustig op het Stadhuis een tekst te kalken. De zevende was blijkbaar de opperhoody. Want hij stond er bij en hij keek er naar.

Wie zou het zijn? Ik kwam tevoorschijn en trok zijn capuchon omlaag. Ik had het kunnen weten, Rotterdam afficheert zich als filmstad, tenslotte. Het was de maestro van de magistrale zwart-witfilm Manhattan... Hoody Allen!

Hoody, zei ik, je doet prima dingen, zeker. Rotterdam is de stad van Erasmus, en aan Erasmus was spotzucht niet vreemd, denk Lof der Zotheid, maar met enkel spotzucht komen we er niet! Kun je ook niet een handvol wat positievere teksten aanbrengen? Teksten, die onze stagnerende democratie weer op kunnen vijzelen tot een creatieve? Een democratie zoals een democratie hoort te zijn!

Dat wil ik best, zei Hoody, maar dan moet jij de Partij van de Poëzie nu eindelijk eens durven oprichten. Een partij die zorg draagt dat het parlement weer het bruidsbed van de democratie wordt. Waarin men met elkaar communiceert via de schoonheid van het (welluidend) gesproken woord. En nou opgehoepeld! Wij moeten aan het werk. Kom morgenochtend maar terug.

En dat heb ik gedaan. En… Hoody Allen had woord gehouden! Vlak onder de werkkamer van de burgemeester prijkte de volgende 'hoodie’ op de voorgevel van het Stadhuis:

Groots en meeslepend
wil ik kleinschalig zijn
Ware politiek is poëzie!

Dus nu kan ik niet achterblijven. Bij dezen is dan ook de Partij van de Poëzie gesticht. Wordt lid! Elk nieuw lid wordt verwelkomd met een haiku!

Naschrift: Eerst stond hier geschreven:

Bij dezen is dan ook de Partij van de Poëzie gesticht. Nu nog een eenmanspartij, maar... vergis je niet, binnenkort de grootse partij van Nederland! Wen er maar aan!

Deze regels heb ik geschrapt. Waarom? Hoogmoed komt altijd ten val!