De burger verdrinkt en Rutte IV kijkt aan de kant toe

Het kabinet worstelt inmiddels met zoveel crises zonder zicht op snelle oplossingen dat ze niet in de gaten hebben dat steeds meer burgers al aan het verdrinken zijn. Van de laagste inkomensgroepen tot burgers ver in de middeninkomens.

De puinhoop in Nederland is zo groot geworden dat burgers op hun klompen kunnen aanvoelen dat oplossingen vanuit de Haagse bubbel te laat komen, zoals gebruikelijk onder premier Rutte. De stoere praatjes van dit kabinet dat er met ingang van 2023 een flink bedrag is vrijgemaakt om de hoge energielasten en kosten van levensonderhoud te kunnen compenseren, maken duidelijk dat het kabinet het gevoel met wat er werkelijk in de samenleving speelt volledig kwijt is.

De sociale en economische ontwrichting van de samenleving zal immens groot zijn als er niet snel ook een omvangrijk noodpakket van steunmaatregelen voor het najaar 2022 komt. Niets doen is geen optie!

De maatschappelijke kosten van wachten met steunmaatregelen tot 1 januari 2023 zullen een veelvoud bedragen van de kosten van zo’n extra steunpakket. Dat kan zelfs een financiële leek voorspellen.

Er is een bekend Engels spreekwoord dat deze gevaarlijke situatie goed verwoordt. Penny wise, pound foolish!

Hopelijk worden de ogen van het kabinet nog voor Prinsjesdag geopend en draait de regering nog op tijd bij. Voordat het weleens echt te laat kan zijn.

De boeren hebben als groep al laten zien hoe kwetsbaar onze samenleving feitelijk is als de inkomens van burgers in het geding zijn.

Meer dan 1,3 miljoen mensen, waaronder een kleine 310.000 kinderen, vallen straks onder de armoedegrens. Maar dat kunnen er straks ook veel meer zijn.

Een groep kinderen, de toekomst van Nederland, net zo groot als het totaal aantal bezoekers aan de F1-autoraces in Zandvoort afgelopen weekend, groeit nu al op in armoede.

Op Prinsjesdag wil dit kabinet aan deze grote groep mensen en kinderen vertellen dat ze nog even moeten wachten tot 1 januari 2023. Terwijl op die datum vermoedelijk al velen van hen financieel en anderszins definitief kopje onder zijn gegaan.

Niet echt iets om als regering en burgers van een nog immer welvarend land trots op te zijn.