De boa is niet goed toegerust voor meer wapenuitrusting

Op 23 mei heeft Han van der Horst het opiniestuk ‘ Scheep boa’s niet af met pepperspray en een knuppel ‘ geschreven. Met de titel van het stuk ben ik het zeker eens, maar dan omdat we boa’s flink tekort doen door zomaar in te gaan op de eis voor het verder bewapenen.

Het is dan ook de huidige Politiewet (link ) die het een en ander verklaart en beaamt als het gaat om de verantwoordelijkheden en bekwaamheid. Want de wet beschrijft niet alleen dat het aan de minister van Justitie is om te bepalen of een boa beschikking krijgt over extra geweldsmiddelen maar ook de bekwaamheid en verantwoordelijkheden van een boa:

Met andere woorden: er wordt openlijk erkend dat een boa niet dezelfde bekwaamheid en verantwoordelijkheden heeft als een politieagent, vanwege het verschil in opleiding.

Als je deze argumentatie verder bekijkt: een opleiding tot boa behoeft geen vooropleiding en is een thuisstudie van 6 maanden. Wat een schijntje is, in tegenstelling tot de volwaardige politieopleiding bij de politieacademie waar je minstens MBO-niveau 4 moet hebben om de opleiding voor agent te kunnen starten en waar je pas na 2,5 jaar klaar mee kan zijn. Er is ook een opleiding voor assistent-politiemedewerker en die opleiding duurt 1,5 jaar (wel met heel veel praktijkervaring). Maar ook daarvoor moet je wel minstens een MBO-niveau 2 diploma hebben en uiteindelijk krijg je dan een kleine wapenstok (met pepper spray).

Nu lijkt het allemaal niet heel spannend maar er is toch wel een behoorlijk verschil in bagage. Wat ook de terughoudendheid verklaart om een boa meer geweldsmiddelen te geven. Het is dus daarom te kort door de bocht om boa’s een extra cursus te geven zoals Van der Horst geopperd heeft.

Het staat vast dat een boa een ondankbare en onmogelijke taak heeft om in deze tijden een verschrikkelijk onduidelijke noodverordening te moeten handhaven in een steeds ruwer wordende maatschappij. Wat natuurlijk een symptoom is van minstens drie decennia aan falend beleid, niet alleen vanuit de landelijke maar ook de lokale politiek. Daar kunnen we het met elkaar over eens zijn. Het biedt uiteindelijk alleen weinig soelaas voor de huidige vraag: meer veiligheid voor boa’s.

Uiteindelijk houdt goede handhaving in dat het algehele vertrouwen in naleving wordt versterkt. In positieve zin is handhaving gericht op het creëren en instandhouden van zaken als veiligheid, leefbaarheid, gezondheid, welzijn en goede sociale verhoudingen. Dus het idee dat handhaving alleen maar wat zwaaien met een wapenstok en bekeuringen uitschrijven bij kleine delicten is, zoals foutparkeren en vuil op straat gooien, klopt dus niet.

Het valt evenmin te ontkennen dat het in bezit hebben van geweldsmiddelen ook verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Want de uitrusting schrikt niet alleen af maar lokt ook geweld uit. Het is een feit dat er heel wat aan vooraf gaat voordat uiteindelijk de eerste klap valt. Het is juist dat aspect dat onvoldoende beseft wordt maar wel bepalend is in het al dan niet beschikken over deze middelen. En daarmee omgaan valt niet te leren in een thuisopleiding.

Ik zou daarom eerder denken dat in deze tijd, waarin er in bepaalde gebieden nu extra gehandhaafd moet worden, politieagenten en boa’s meer gaan samenwerken en meer onderling communiceren. Dit lijkt mij dan ook de juiste aanpak, niet alleen voor boa’s zelf maar ook voor de algehele samenleving omdat het juist eerder escalaties voorkomt in plaats van veroorzaakt. En escalatie is wat we niet moeten willen deze overspannen tijden.