Eva Vlaardingerbroek is katholiek geworden.
Eva Vlaardingerbroek, juriste en opiniemaakster uit de Leidse school van Paul Cliteur, is tegelijk met haar vader katholiek geworden. Althans zij zijn – in hun eigen bewoordingen – opgenomen in de Katholieke Kerk. Gedoopt hoefden zij niet te worden want beiden hebben in hun oorspronkelijke Protestantse Kerk al het sacrament van het doopsel ontvangen. Volgens de leer van de kerk wordt daarmee een eeuwigdurend merkteken op de ziel geplaatst.
Er ontbreekt er nu nog één en wel dat van het H. Vormsel. Alleen een bisschop kan dat toedienen. Toch zal die ceremonie niet lang op zich laten wachten. Voor katholieken hoort het Vormsel er echt bij al wordt er qua feestelijkheden thuis en cadeaus geen werk van gemaakt. Je krijgt van monseigneur een lichte kaakslag ter bevestiging van je geloof. Ook volgt een extra dosis genade van bijstand om je de rest van je leven bij de katholieke les te houden. En daarom gaat het. Eva Vlaardingerbroek en haar vader maken nu officieel deel uit van het mystiek lichaam der H. Kerk maar katholiek zijn, daar is meer voor nodig. In het geval van Eva Vlaardingerbroek véél meer.
Zij heeft zich onder de paraplu van professor Paul Cliteur ontwikkeld tot een complotdenkster pur sang. Ze gelooft in The Great Reset. Ze zocht een machtsgreep van de elites achter de coronamaatregelen. Ze vierde haar kortstondige rol in het FvD met een rede tegen het feminisme. Ze is gebeten op alles wat ze als woke beschouwt. Ze vreest het globalisme. Ze denkt dat de boeren die tegen de stikstofmaatregelen strijden, juist dáárvan het slachtoffer zijn. Ze ziet in de emancipatiestrijd van de transgenders de zoveelste bedreiging van de christelijke cultuur.
Daar komt nu een dimensie bij: dit is allemaal het werk van de duivel. Niet voor niets, zo maakt zij in een groot interview met de site EWTN bekend, reageren de kwade feesten zo fel, zo luidruchtig, zo razend op een stem als die van haar. Ze kunnen niet tegen de waarheid. Ze lopen machteloos te hoop want naast Eva staat Christus.
Het huis des heren kent vele kamers en ook de katholieke kerk – mensenwerk tenslotte en derhalve onvolmaakt – kent zijn lunatic fringe. Van tijd tot tijd steken fanatici de kop op die de veelkleurigheid willen bedekken met een grauwsluier van intolerantie en zogenaamde rechtzinnigheid. Dat gebeurde al ten tijde van de apostelen. Eva Vlaardingerbroeks bekeringsverhaal riekt sterk naar integralisme, een stroming binnen de Katholieke Kerk die aan het begin van de twintigste eeuw veel kwaad heeft aangericht.
Integralisten waren mordicus tegen democratie, maatschappelijke hervormingen en ruimheid van geest in het algemeen. Tegelijk koesterden zij een groot wantrouwens tegen het zinnelijke. Wie hun smalle pad van benepenheid niet bewandelde, werd ervan beschuldigd gebrek te hebben aan sensus catholicus, zin voor het katholieker. Integralisten probeerden je dan op elk terrein de voet dwars te zetten. Ze vormden daartoe goed georganiseerde netwerken, compleet met geheime gebaren zodat integralisten elkaar konden herkennen.
In Nederland was de kwaadste genius van dit genre rector Marie Thompson, hoofdredacteur van de Maasbode. Met zijn krant probeerde hij iedereen te cancellen die zijn bekrompen manieer van denken niet volgde. Geliefd doelwit waren – om onduidelijke redenen – katholieke drankbestrijders en een geestelijke als kapelaan Alphons Ariëns, die de arbeiders probeerde te leren hoe ze gezamenlijk voor hun belangen op konden komen. De felheid van Thompson doet sterk denken aan de scherpe tong van Eva Vlaardingerbroek, die haar bijvoorbeeld tot een gewaardeerd gaste maakte van Fox News-stokebrand Tucker Carlson, inderdaad de presentator die deze week de zak kreeg nadat de zender voor honderden miljoenen had moeten schikken vanwege zijn leugenachtige insinuaties.
Bewegingen als het integralisme delven binnen de katholieke kerk op den duur altijd het onderspit. Paus Pius X, een nogal wereldvreemde mysticus, liet zich door integralistische intriganten een rad voor ogen draaien maar zijn opvolger Benedictus XV wees ze kort en goed de deur. Rector Thompson moest zijn heil elders zoeken nadat hij naar het oordeel van de Maasbode-directie genoeg abonnees had weggeschreven en hij eindigde in een isolement. Dat heeft te maken met het zelfreinigend vermogen van de Katholieke Kerk. Anders houd je het geen 2000 jaar vol.
Als er één globalistische instantie bestaat, dan is het de Katholieke Kerk. Het is een wereldorganisatie. Het streven is al zeker vijftienhonderd jaar lang in elk land en elk werelddeel kernen te vormen die geleid worden door lokale mensen. Zij leveren het kader van nonnen, kloosterlingen, priesters en bisschoppen. Zij maken deel uit van een wijdvertakt netwerk dat losjes wordt aangestuurd door het Vaticaan. Goede pausen geven alleen maar brede kaders aan. Voor het overige zijn zij zegenend aanwezig want au fond staat het allen vrij hun stukje tuin in de wijngaard des heren op hun eigen manier te bebouwen. Boven alles Christus en zijn belangrijkste gebod voor het dagelijks leven: de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Voor het overige is iedereen gelijkwaardig. Racisme en vooroordeel zijn in strijd met de basisprincipes van het katholieke geloof. Altijd geldt: geen zonden zijn onvergeeflijk als je er maar oprecht spijt van hebt. Dat is tussen jou en God. Het kan noodzakelijk zijn te biechten maar je weet dan dat wat je vertelt, absoluut geheim blijft. Ten bewijze daarvan dienen de heilig verklaarde martelaren die liever stierven dan te onthullen wat hen in de biecht was toevertrouwd.
Katholiek zijn betekent dat je dit soort dingen tot in het diepst van je ziel aanvoelt. Vooral dat van de soep. Als je een voorbeeld wilt nemen aan Christus, dan komen vooral uitspraken naar voren als "Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld zult worden". Of verhalen waaruit blijkt dat Hij zonder voorwaarden vooraf ging eten bij de hoeren.
Dan ga je niet bij Tucker Carlson op de koffie. Of bij Thierry Baudet aan de wijn.
Toch hoeven wij ons geen zorgen te maken. God weet Zelf als geen ander: de bekeerlingen zijn altijd het ergst maar met de hulp van Zijn Genade zal Eva Vlaardingerbroek er wel bovenuit groeien, uit dat vijanddenken, uit dat overal de duivel zien. Ik herinner me nog hoe meneer de deken meer dan veertig jaar geleden in de Singelkerk preekte tot een schare pelgrims die de heilige Liduina bijkans van haar sokkel hadden gebeden. Hij betoogde dat Christus in zijn leven op aarde altijd gewaarschuwd had tegen overdrijving. Tussen de gelovigen zat het fanatieke kapelaantje dat hen zo had opgezweept. Een paar maanden later hoorde ik dat hij naar Rome was gestuurd om te studeren. Nooit meer terug gezien.
Zo los je zulke dingen op in de Una Sancta Catholica. Voel je hem?
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke opinie mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister het Geugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over poitiek en geschiedenis. Nu: hoe kom je van koningshuizen af?