De bankiers van de ECB hieven met koning, koningin en premier het glas

Het republikeinsche Volk zou niet alleen 't aangezicht te zien krygen - of 'n slip van den rok - des tirans, maar tevens aangezichten en rokspanden van veel andere tirannen, om nu niet te spreken van de tiranninnen.

Het bestuur van de Europese Centrale Bank heeft het er goed van genomen tijdens zijn vergadering in Amsterdam. Men ging uitgebreid aan tafel in het Rijksmuseum, waarbij de koning, de koningin en premier Rutte ook waren uitgenodigd. De verschillende gangen werden onderbroken door welsprekendheid. Over het menu kon ik zo gauw geen mededelingen vinden. 

De gedachten gingen uit naar Multatuli's Woutertje Pieterse.

"Meer nog dan naar gewoonte was de nieuwsgierigheid des Volks ditmaal gespannen, omdat veel buitenlandsche vorsten - waaronder zelfs 'n Keizer - Z.M. waren komen bezoeken. En van uit z'n residentie - Utrecht? 's Gravenhage? Haarlem? - zouden die aanzienlyke vreemdelingen 't Hof naar Amsterdam volgen. 't Was dus deze keer 'n praal mit Umstände, met 'n sleep.

Het republikeinsche Volk zou niet alleen 't aangezicht te zien krygen - of 'n slip van den rok - des tirans, maar tevens aangezichten en rokspanden van veel andere tirannen, om nu niet te spreken van de tiranninnen."

En:

"Er waren nog meer potentaten en potentaatgenooten die Amsterdam vereerden met 'n bezoek. Ze hadden gehoord dat die stad eigenlyk: ‘la Vénise du Nord’ heette, en... interessant was, zeer interessant! En de hollandsche haring! Delicieus! Maar... de Hollanders weten er niet mee om te gaan: ze moet gebakken zyn.  En de hollandsche schilderschool! ‘Rambrànn... magnifique!’ Er waren nog meer dingen in Holland byzonder goed, gelyk met neerbuigende vriendelykheid door al die hoogheden werd erkend. - Il paraît qu'un certain Wondèle a écrit des choses, des choses... mais des choses... passablement bien! En de dyken! De Katwyksche sluis...

Lezer, géén kronologie, wat ik u bidden mag! 

,..die sluis: gigantesque! De hollandsche natie houdt zich in de snipperuren die 'r overblyven na 't haringkaken en kaasmaken, by-voorkeur bezig met het breidelen van elementen. Dit was met schaatsryden en harddraven 't meest geliefd - geliefkoosd, zeiden de kranten - volksvermaak.

Nu reeds kan ik den lezer verzekeren dat het voorname gezelschap met minzame tevredenheid ons land weder verlaten heeft."

Chauffeurs laveerden de limousines, waarin de Europese bankiers gezeten waren, door het Amsterdamse verkeer. Zo toonden zij den volke hun grootheid. Zij draaiden – zoals de media het zeiden – aan de knoppen. Althans als ze dat wilden. Hun diner zou nooit in gevaar komen maar dat draaien aan die knoppen kon ánderen weer klant maken van een ander soort banken, de voedselbanken. 

In het Rijksmuseum hieven zijne majesteit en de eerste minister het glas. De tafelgasten beheersten het eten met mes en vork tot in de finesses. 

Voordat zij zich aan de dis zetten, hadden de bankiers eerst een gewichtig besluit genomen. De rente van de Europese Centrale Bank is gehalveerd van min een half procent naar min een kwart procent. Dit is bedoeld om de hollende inflatie te beteugelen. Waarvan wij weten dat ze juist het soort mensen treft die je pas bij het scheiden van de markt rond de groentestalletjes vindt.

Iedereen begrijpt dat dit geen zoden aan de dijk zet. De heren en de dames rijden wel in mooie auto's maar ze zitten klem. Renteverhogingen treffen juist schuldenaren. De media wijzen dan met graagte naar Zuid-Europese landen waar ze – zoals rechtse commentatoren niet aflaten te melden –  een gat in de hand hebben. Die gaan dan failliet tenzij je er tientallen en nog eens tientallen miljarden budgetsteun in pompt. Kun je ook niet doen natuurlijk – laten ze eerst leren hun eigen broek op te houden –  maar dan sleuren zij de hele Europese economie in hun ondergang mee. Hang dan de keel maar aan de kapstok met je pensioenvooruitzichten of je laatste spaarcentjes in gedeprecieerde euro's. 

Als dat het voorland is, kun je beter maar een sjiek diner aanrichten voor het te laat is. Zoals koning Lodewijk XV zei: "Après nous le déluge". Na ons de zondvloed. En voor de slimmen is er altijd wel een achterdeur. 

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.