Dat verbod op onverdoofd slachten komt er

Goed. De advocaat-generaal van het Europese Hof van Justitie heeft deze week toegegeven dat een dier meer “pijn, spanning of lijden” te verduren heeft bij onverdoofd slachten. Dat staat ook al heel lang, wetenschappelijk onderbouwd, onomstotelijk vast. En dat zegt ook de Europese federatie van dierenartsen, het Bureau Risicobeoordeling en Onderzoeksprogrammering (BuRO) van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA), de meest dieronvriendelijke staatssecretaris die we ooit gehad hebben, Henk Bleker, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar ondanks deze kennis is de advocaat-generaal aan het Europese Hof van mening dat het toegestaan moet blijven een dier dit ernstige, extra lijden aan te doen, zolang de slachter dit doet vanuit geloofsovertuiging.

De advocaat-generaal zegt letterlijk dat de EU-regels een uitzondering maken voor religieuze riten, ook al staat “buiten kijf dat vasthouden daaraan vaak moeilijk te rijmen valt met moderne opvattingen over dierenwelzijn”. En ook al betekent dat dat het dier meer “pijn, spanning of lijden” te verduren heeft.

Dat is natuurlijk onbegrijpelijk en niet te bevatten. Enige positieve punt aan deze dwaling is dat het een mening is en als niet bindend advies aan het hof wordt voorgelegd. Het kan toch niet anders dat het hof tot de conclusie moet komen dat zij in dit geval de mening van de advocaat-generaal niet deelt.

Wat is er precies aan de hand? Joodse en islamitische organisaties zijn in België naar het hof gegaan, omdat zij het niet eens zijn met het verbod op onverdoofd slachten dat sinds 2019 in dat land van kracht is. Het verbod op onverdoofd slachten bestaat ook al enkele jaren in vijf Europese landen, waaronder Denemarken en Zweden. In Nederland ligt voor de tweede keer een wetsvoorstel klaar, om de uitzondering onverdoofd te mogen slachten vanuit religieuze overwegingen eindelijk uit de wet te krijgen. En dat is belangrijk, want dieren lijden ernstig en vooral onnodig bij de onverdoofde slacht. De advocaat-generaal geeft het zelf toe.

Voor de slacht worden kippen, schapen, lammetjes en geiten ondersteboven aan haken opgehangen of op hun rug gefixeerd Volwassen runderen en kalfjes worden in een kantelbox gezet en 180 graden gedraaid, tot ze ondersteboven hangen met hun kop uit de box. Dit geeft veel stress en angst.

De dieren worden vervolgens bij volledig bewustzijn de keel opengesneden met een mes. Dit geeft gruwelijke pijn en ademnood, omdat de luchtpijp, spieren en de zenuwen ook worden doorgesneden. Het bloed, maar ook pensinhoud, komt vaak in de luchtpijp terecht en verstikt het dier. Daarbij blijkt uit onderzoek dat Joodse slachters gemiddeld 3,2 halen met hun mes moeten maken en islamitische slachters 5 halen.

En nu heeft dus de advocaat-generaal als advies gegeven aan het Europese Hof dat een verbod op onverdoofd slachten in strijd is met de Europese wet. De rechten en het welzijn van dieren laten we voor het gemak weer eens volstrekt links liggen.

Heksen verbranden we niet meer en we werpen niemand als straf voor de leeuwen. Andersgelovigen belanden (hier) niet meer in de catacomben, vrouwen hebben stemrecht, scherven brengen geen geluk en een zwarte kat geen ongeluk. Allerlei vormen van geloof, bijgeloof en traditie veranderden mee met onze beschaving, behalve onze omgang met dieren.

Vinden we echt dat we voor het belijden van ons geloof dieren mogen martelen, om daarmee onze schepper te behagen? Hoe kunnen we leven met de gedachte dat het lijden van een dier ergens toe dient? Is je recht opeisen als gelovige echt belangrijker dan het stervensleed van een ander levend wezen?

Gelukkig is de acceptatie om onder verdoving te slachten ook in geloofsgemeenschappen enorm toegenomen. Zo heeft İsmailağa Cemaati, een belangrijke islamitische gemeenschap in Turkije, vorig jaar officieel verklaard dat het verdoven van dieren voorafgaand aan de slacht acceptabel en halal is. Prinses Alia van Jordanië, die ik zelf mocht ontmoeten, geeft aan dat onverdoofd slachten niet meer van deze tijd is en dat verdoofd slachten de norm voor halal zou moeten zijn.

In Vlaanderen pakt dierenwelzijnsorganisatie GAIA de strijd weer op en ook de Eurogroup for Animals geeft aan zich zorgen te maken over deze uitspraak, maar is tegelijkertijd strijdvaardig. De Partij voor de Dieren heeft zeer terecht aangegeven het wetsvoorstel in Nederland door te zetten.

Wij blijven ook vechten om een einde te maken aan de onverdoofde slacht.