Eindelijk heeft het politieke kwartet zijn reddingsvest gevonden in het stagnerende, vertroebelde formatievijvertje. Ze hebben iemand gevonden met een integere en zuivere ambtelijke geschiedenis, vooral op het gebied van onderwijs en veiligheid, die weinig politieke ervaring heeft en tot nu toe onzichtbaar was.
Bijna zijn hele ambtelijke leven heeft hij gefunctioneerd als de 007 van Nederland, met een groot verschil met de echte 007, die avontuur zocht, chique, aantrekkelijke en machtige vrouwen aantrok, opereerde als solist en altijd de overwinning behaalde. Zijn rivalen waren bovendien vanaf het begin bekend.
Ik geloof dat Dick Schoof de enige 007 is die beoogd wordt voor de hoogste regeringspost in een democratisch Europees land. Hij beseft dat zijn kandidatuur gerelateerd is aan zijn werk als 007, vooral inzake de bescherming van de PVV-voorman.
Hij moet erg oppassen, want hij heeft geen direct mandaat van de stemmers in Nederland. Drie van de vier leiders van het kwartet lijden aan een gebrek regeringskennis, zijn onderling verdeeld, hebben verborgen conflicten en verschillende belangen en dromen. Ondanks deze feiten willen ze nu onder de schaduwregie van 007 een moderne groepsdans maken waarbij elke danser zijn eigen interpretatie heeft van de dansstijl.
Ik wens 007 succes, met tussen twee haakjes: let op dat je geen prooi wordt.