Dagboek van een schaap in de laatste week voor het Offerfeest

Dag 1: De Voorbereiding
Ergens in een rustig dorpje ver weg in de Marokkaanse bergen, omgeven door uitgestrekte weiden en de geur van munt en olijfbomen, leef ik, een gezond en wollig schaap. Mijn dagen bestaan uit eten, slapen en zo nu en dan een beetje rondlopen. Maar deze week voelt anders. Er hangt een spanning in de lucht, alsof iedereen iets belangrijks aan het voorbereiden is. Ik hoor de mensen praten over Eid al-Adha, en er wordt steeds vaker naar ons gekeken met een mengeling van nieuwsgierigheid en iets dat ik niet helemaal kan plaatsen.

Dag 2: De Schoonmaak
Vandaag werden we allemaal gewassen. Dat gebeurt niet vaak, dus ik weet dat er iets speciaals aan de hand is. De boer was extra voorzichtig en gaf ons zelfs wat extra voer. Mijn vacht glanst en ik voel me fris. Mijn mede-schapen en ik speculeren over wat er aan de hand zou kunnen zijn. Sommigen zeggen dat het voor een groot feest is. Ik hou van feesten, vooral omdat er altijd veel eten bij betrokken is. Misschien krijgen we wel een speciaal diner? Zou er couscous zijn?

Dag 3: De Inspectie
De boer kwam vandaag langs met een groep mensen. Ze inspecteerden ons zorgvuldig, keken naar onze tanden, voelden aan onze vachten en maakten notities. Ik probeerde mijn meest charismatische glimlach te tonen, maar het leek alsof ze iets anders zochten. Na hun vertrek bleven mijn vrienden en ik achter met vragen. Waarom al die aandacht? Wat betekent dit voor ons? Zou dit iets te maken hebben met de Eid al-Kabir waar ik over heb gehoord?

Dag 4: De Roep van de Voorouders
Er gaan geruchten rond onder de schapen over onze voorouders en hun rol in een ritueel genaamd het Offerfeest. Het klinkt als iets groots en belangrijks, maar ook een beetje beangstigend. We weten dat onze voorouders een speciale plaats hadden in de geschiedenis, maar de details zijn vaag. Zou het kunnen dat wij deze week een belangrijke rol te spelen hebben? Misschien worden we net zo belangrijk als de verhalen van de hammams die we soms horen.

Dag 5: De Speculaties
Vandaag zaten we in een kring en deelden onze gedachten. Sommigen denken dat we op het punt staan om beroemd te worden, anderen zijn bezorgd. Een oude ram, die veel heeft meegemaakt, vertelde ons verhalen over een ritueel waarin schapen een speciale eer krijgen. Hij sprak met trots, maar ook met een zekere zwaarmoedigheid. De jongere schapen probeerden er het beste van te maken door grapjes te maken over het dragen van een kroon van gras. We vroegen ons af of we misschien een speciaal bezoek van de imam zouden krijgen.

Dag 6: De Vooravond
De spanning is voelbaar. Er is iets in de manier waarop de mensen ons bekijken dat ons nerveus maakt. Er zijn extra voorbereidingen gaande en er heerst een drukte zoals we die nog nooit hebben gezien. De oudere ram vertelde ons dat we ons geen zorgen moesten maken. “Wat er ook gebeurt,” zei hij, “we zijn allemaal deel van een groter plan.” Het is moeilijk om kalm te blijven, maar we proberen elkaar te steunen. Zou het kunnen dat ze vandaag de tajine al voorbereiden?

Dag 7: De Dag van het Offerfeest
Vandaag is de grote dag. De mensen zijn opgewonden, er worden gebeden opgezegd en er hangt een plechtige sfeer. Het is duidelijk dat dit een belangrijke dag is voor hen. Als ik terugkijk op de afgelopen week, voel ik een mengeling van trots en angst. Ik weet dat ik een rol te spelen heb, en hoewel het einde misschien nabij is, geeft het me een gevoel van voldoening te weten dat ik deel uitmaak van iets groters dan mezelf. Misschien horen de kinderen later over mijn verhaal tijdens hun avondmaal van msemen en harira.---

Nawoord van het Schaap
Als je dit leest, ben ik waarschijnlijk al niet meer hier. Maar weet dat ik mijn laatste dagen heb doorgebracht met waardigheid en zelfspot. Wij schapen zijn misschien eenvoudig, maar we begrijpen dat het leven vol verrassingen zit, zelfs als het einde nadert. Misschien worden we herinnerd, niet alleen om wat we waren, maar ook om de rol die we speelden in een groter verhaal. Salaamu Aleikum.