Cultuurmarxisten, waar zijn jullie?

Universiteiten leveren geen degelijke wetenschappers meer af maar neomarxistische gedreven activisten. Aldus de held van alt-right, de Canadese hoogleraar psychologie Jordan Peterson. De objectieve waarheid achterhalen? Daar steken docenten geen moeite meer in, zegt Thierry Baudet. Afkeer van absolute waarheden, multiculturalisme, seksuele vrijheid, homorechten, het komt allemaal door cultuurmarxisten en postmoderne wetenschappers die erop uit zijn studenten te hersenspoelen met hun giftige ideeën.

De proef op de som genomen en op mijn faculteit op zoek gegaan naar wetenschappers die jonge zieltjes indoctrineren met linkse kerktheorieën. Ook rondgeneusd op andere afdelingen, waaronder Sociologie en Bestuurswetenschappen. Geen idee waar die cultuurmarxisten en postmoderne docenten uithangen, want ik kom ze niet tegen.

Ik word omringd door volbloed positivisten die natuurkundige onderzoeksmethoden gebruiken om sociale processen als criminaliteit te analyseren. Kwantitatief onderzoek via grote datasets, met optellen en aftrekken als devies. Verder is het vooral beleidsonderzoek en effectmeting.

Mij lijkt het dat linksgeoriënteerd onderzoek juist steeds minder gebeurt op Nederlandse universiteiten. Zeker in vergelijking met de jaren ’70, de tijd waarin de macht van het grootkapitaal stevig werd bekritiseerd en de belangen van de onderklasse verdedigd. Genen, IQ en etniciteit zijn nu de dominante onderzoeksthema’s.

Toch is het naïef te veronderstellen dat we het zonder die marxistische thema’s afkunnen. Denk aan de macht van de farmaceutische industrie en aan de belastingontwijking van multinationals via geheime belastingdeals met Nederland. Om maar te zwijgen van de ondoorzichtige banencarrousel van een zichzelf in stand houdende elite die afwisselend bestuurt, lid is van een raad van commissarissen, voorzitter van een denktank, en aan tafel schuift bij Jinek en Buitenhof.

Frame het zoals je wilt: Big Pharma, belastingparadijs in de polder, of partijkartel. Maar er is niks mis met wat meer wetenschappelijke aandacht voor deze neomarxistische onderwerpen.