De Belgische overheid garandeert ruim 29.229 langdurig zieken dat ze tot aan hun pensioen een uitkering krijgen. Onder de ontvangers mensen die al meer dan tien jaar ziek zijn, bijvoorbeeld doordat ze kampen met een burn-out. De uitzonderlijke maatregel wordt genomen omdat de werkdruk onder keuringsartsen te hoog is door de coronacrisis. De artsen konden door de lockdown een tijdlang geen fysieke consultaties houden en moeten die zien in te halen terwijl de mogelijkheden daartoe door de nog geldende maatregelen beperkt zijn.
"De Hoge Commissie van de Geneeskundige Raad voor Invaliditeit (GRI) heeft beslist om een grote groep langdurig zieken die dit jaar controle zouden krijgen, meteen te erkennen tot aan de wettelijke pensioenleeftijd. (…) Het zijn mensen die al tien jaar of langer arbeidsongeschikt zijn. Maar ook langdurig zieken die ouder zijn dan 58 of mensen die minstens 50 zijn en al 5 jaar niet meer kunnen werken, krijgen zo’n onmiddellijke erkenning."
In Nederland valt de werkdruk voor de keuringsartsen reuze mee en zijn er geen Belgische toeStanden.
De controle mag in Nederland wellicht zelfs minder.
Het maakt allemaal niet meer uit want de ECB heeft een manier gevonden om oneindig veel geld te scheppen dat gebruikt kan worden tegen de gevolgen van corona en zuid-Europese schulden.
Sowieso is het vaak zinloos om mensen die te lang uit het arbeidsproces zijn geweest te re integreren. Dat probleem hadden we in NL ook toen er voor het eerst eens wat kritischer naar bijstandsontvangers werd gekeken. Die waren veelal nergens meer toe in staat. De gedwongen reïntegranten kwamen er slechter uit en hadden vervolgens meer zorg nodig. De ambtenaren en de inhuurkrachten die deze mensen moesten 'helpen' kostten de gemeenschap ook gigantisch veel geld.
Voor de paar mensen die zelf wel willen of zich vanuit zo een uitkeringspositie zich opnieuw oriënteren moet je natuurlijk wel de deur wijd openhouden voor mogelijkheden tot re integratie.
En voor de toekomst is het vooral de kunst om te voorkomen dat mensen zich niet fysiek en geestelijk settelen in een uitkeringssituatie. En nee, een basisloon maakt de situatie echt niet beter. Wat wel helpt is tijdelijke maar verder onvoorwaardelijke uitkering naast een opleiding of re integratietraject.