Ik herinner me een of ander bontgekleurd showprogramma dat door de publieke omroep werd uitgezonden om het zoveeljarig bestaan van de televisie in Nederland te vieren. De hoogbejaarde presentatrice van het eerste uur Mies Bouwman werd rondgereden op een kar op het podium van Carré, om haar heen gooiden in glitterpakjes geklede danseressen hun blote benen in de lucht terwijl ze een lied zongen. Het was zo’n onbeholpen, voor de gelegenheid geschreven refrein op de melodie van een bekende popsong. ‘Te-le-vi-sie, te-le-vi-hie-sie’, ging het ongeveer.
Een jaar of twintig geleden was het, in een tijd dat radio, televisie, krant en internet nog naast elkaar bestonden. Tegenwoordig worden audio, video, fotografie en geschreven tekst gevangen onder de noemer ‘content’. Naar aanleiding van dit alles vroeg ik mij af hoeveel jaar content bestaat, en of we dit moeten vieren met een groot showprogramma. Om deze vraag te beantwoorden, definiëren we eerst het begrip ‘content’. Uitgaande van uw persoonlijke beleving is eigenlijk alles wat u waarneemt inhoud voor de geest, van een door uw eigen hersenen geproduceerde erotische droom tijdens de slaap tot de schijtende duif op de motorkap van de auto van de buren die u waarneemt bij het eerste kopje koffie ’s ochtends na het opstaan.
Bovenstaande definitie is te breed, we kunnen beter de primitieve tekeningen die tienduizenden jaren geleden op rotswanden werden gemaakt tot de oorsprong van ‘content’ bombarderen, of anders de uitvinding van de boekdrukkunst door Johannes Gutenberg in 1440, dan hebben we ook meteen een hoofdpersoon voor ‘Content, de Musical’, een pan-Europees spektakel dat in 2040 door de European Broadcasting Union geproduceerd wordt om de zeshonderdste verjaardag van content te vieren.
Voor het zover is, worden er nog triljoenen terrabytes aan content gecreëerd. Omdat iedere zichzelf respecterende kaasboer tegenwoordig een content creator in dienst heeft om zijn website te verfraaien, kun je gerust stellen dat we in de Gouden Jaren van de content leven. Laat ik het nummer ‘Golden years’ van David Bowie daarom gebruiken als basis voor een door mij te vervaardigen musical-lied over de content.