Voor het tweede jaar op een rij is de concentratie van CO2 in de atmosfeer gestegen op een recordniveau. Volgens gegevens van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), een Amerikaanse organisatie vergelijkbaar met het KNMI, stegen koolstofdioxide de afgelopen twee jaar tot een record van 405 delen per miljoen. Het is de grootste sprong die de organisatie ooit heeft waargenomen. Organisaties over de hele wereld hebben vergelijkbare observaties gedaan.
In maart van 2015 hebben wetenschappers van de NOAA vastgesteld dat de maandelijkse wereldwijde gemiddelde concentratie van koolstofdioxide, het gas verantwoordelijk voor het broeikaseffect, voor de eerste keer ooit de 400 delen per miljoen heeft overschreden. Deze concentratie wordt door wetenschappers gezien als een symbolische mijlpaal om de alarmerende, door de mens veroorzaakte toename van broeikasgassen te illustreren. Ter vergelijking: voor de industriële revolutie waren koolstofdioxide niveaus in de atmosfeer gemiddeld 280 delen per miljoen. Niet alleen geven de NOAA-metingen aan dat de CO2 uitstoot hoger is dan ooit, maar ook dat hij stijgt in een razend tempo.
Menselijke activiteit giet tonnen broeikasgassen per jaar in de atmosfeer. Zelfs wanneer de groei van de CO2-uitstoot zou afvlakken, dan zouden ze nog steeds stil komen te staan op een historische hoogte na tientallen jaren van stijging. Bovendien verdwijnt kooldioxide niet zomaar uit de atmosfeer. Dit betekent dat de uitstoot een cumulatief effect heeft, hij wordt toegevoegd aan de uitstoot die er al was. Zelfs wanneer we vandaag volledig zouden stoppen met het uitstoten van broeikasgassen, dan zouden we nog steeds het effect voelen van de C02 die nu al in de atmosfeer is gekomen in de opwarming van de aarde.
Zo werd er vandaag bekend dat er voor het einde van de eeuw op de Noordpool meer regen dan sneeuw zal vallen. Dit zal niet alleen veel invloed hebben op de ecologie van het gebied, ook zal het de aarde nog sneller doen opwarmen. De regen zal namelijk bijdragen aan het smelten van de bevroren ondergrond van de Noordpool die normaal nooit ontdooit. In die zogeheten permafrost zitten sterke broeikasgassen opgeslagen, die het broeikaseffect nog verder zullen versterken.