Celstraf Schotte veroorzaakt dubbele gevoelens op Curaçao

Eerst even dit: Sedert 10-10-10 vormen de eilanden Bonaire, St.Eustatius en Saba “Caribisch Nederland” of BES, maar de twee eilanden Curaçao en Sint Maarten verkregen op die datum juist dezelfde status die Aruba al eerder had verkregen. Ze werden namelijk een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Curaçao verkreeg deze status nadat het volk zich hiervoor had uitgesproken in een referendum. Hierna restte Den Haag niet veel meer dan Curaçao ook daadwerkelijk de status van land binnen het Koninkrijk te verlenen, immers de Antillen hielden die dag op met bestaan.

Curaçao maakte dus tot 10 oktober 2010 als  eilandgebied  deel uit van de Nederlandse Antillen, die samen met  Nederland  en Aruba tot het  Koninkrijk der Nederlanden  behoorden. Dit was vastgelegd in het  Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden  op  15 december   1954. Het bestuur van het eilandgebied bestond uit een  bestuurscollege  en een  eilandsraad , die elke vier jaar door de bevolking werden verkozen. Curaçao had 14 zetels in de 21 zetels tellende  Staten van de Nederlandse Antillen. Op 10 oktober 2010 namen de eilandsraad en het bestuurscollege de vorm aan van respectievelijk de  Staten van Curaçao  en het Kabinet van Curaçao.

Tot aan de millenialwisseling in 2000, waren de eilanden voornamelijk bestuurd door Den Haag gezinde politici van partijen als de PAR. De  Partido Antiá Restrukturá is een partij die nauw verwant is aan het CDA in Nederland. Echter de Nederlandse gezindheid begon vanaf 2000 steeds meer af te nemen. Nieuwe patriottische politieke partijen kwamen op.

Zo won bijvoorbeeld in 2003 de FOL (Frente Obrero Liberashon 30 di Mei) de verkiezingen in 2003. Deze politieke partij verwees al in haar naam naar de opstanden van 30 mei 1969 in Curacao. Bij het oproer van 30 mei 1969 werd een van de oprichters, ‘Papa’ Godett door een politiekogel getroffen. Ook gingen vele gebouwen in vlammen op. Aanleiding was dat men op Curacao vond dat Shell direct en Den Haag indirect teveel zeggenschap hadden.

Den Haag stuurde zelfs Nederlandse mariniers  naar het eiland om de rust te herstellen. Na de revolte van ’69, die feitelijk een Curaçaose variant was van de Mai ’68 opstand in Parijs, kwam de FOL dat jaar met 3 zetels in de Staten van de Nederlandse Antillen. Na 1982 kwamen ze echter niet meer terug in het parlement. Pas met de komst van Anthony Godett in 2003, herleefde de oude patriottische partij. De FOL ging samenwerken met de Nederland gezinde PAR. Hoe dan ook, in 2010 ontstond het nieuwe Curaçao.

Sterke patriottische Antilliaanse politici Zoals eerder reeds genoemd waren “Papa” Godett tezamen met onder andere Stanley Brown in 1969 de eerste politici die de koloniale houding van Shell maar feitelijk ook Den Haag in twijfel trokken. Ze verloren na 1982 hun politieke macht echter geheel. Hier had Den Haag dus als het ware geen last meer van.

De Arubaanse patriottische politicus die zijn hele leven streefde naar een Status Aparte voor het eiland Aruba, overleed in een noodlottig auto-ongeluk op Aruba op 31 december 1985. Aruba had door Croes strijd al in 1986 een Status Aparte verkregen, 24 jaar voor Curacao!

Op Curacao bleef het een tijdlang vrij stil. Dat veranderde met de komst van Anthony Godett. Godetts politieke bestaan bleek echter van korte duur, omdat het Nederlandse Openbare Ministerie hem aanvankelijk verdacht en vervolgens veroordeelde voor oplichting, valsheid in geschrifte, en het aannemen van smeergeld. Was dit toeval of geluk bij een ongeluk voor Den Haag dat deze patriottische politicus werd uitgeschakeld?

De Den Haag gezinde PAR kon weer verder gaan. Maar bij de verkiezingen van 2012 wonnen wederom twee patriottische politici, te weten Helmin Wiels van de PS (Pueblo Soberano) en Gerrit Schotte van de MFK Movementu Futuro Korsou.

Schotte was tussen 10 oktober 2010 en 29 september 2012  minister-president van Curaçao. Hij werd niet alleen de eerste premier van Curaçao als autonoom land maar tevens de jongste premier die het  Nederlands Koninkrijk  tot nu toe heeft gehad.

Hoe liep het af met de drie patriotische Curacaose politici? Zoals eerder gezegd: het OM liet Godett verdwijnen in de cel. Helmin Wiels werd op 5 mei 2013 vermoord en tot op de dag van vandaag is niet helder wie hem precies vermoord heeft. En ten slotte verdween Gerrit Schotte afgelopen maand voor 3 jaar achter slot en grendel.

Toeval of niet dat niet Den Haag gezinde Antilliaans patriottische politici van het politieke toneel verdwenen? Op straat in Curacao vinden velen het niet toeval en wordt gefluisterd van Haagse opzet. Hierover geef ik in deze column geen oordeel. Wel is het zo dat Schotte bij Latijns-Amerikaanse collega’s in de regio gezien werd als een zeer helder en vooruitstrevende politicus, bijvoorbeeld door de president van Colombia.

(Foto Gerrit Schotte en zn jonge gezin. Bron: facebookpagina)

De verdwijning van Gerrit Schotte Tot nu toe vormt Gerrit Schotte de derde patriottische Antilliaanse politicus die van het strijdtoneel verdwijnt. Net zoals er in Nederland politici zijn die openlijk twijfelen aan de onpartijdigheid van het Openbaar Ministerie, waarbij Geert Wilders de bekendste is, vindt ook Schotte dat er getwijfeld mag worden aan de onafhankelijke rol van het OM.

Was Schotte’s proces wel een eerlijk proces aangezien een zeer belangrijke getuige – een Italiaanse aanklager waarvan Knoops verzoek met veel argumenten is onderbouwd – nooit in dit proces is gehoord? De heer Schotte kan nu zijn zaak aan het Europees Mensenrechtenhof voorleggen.

Maandag 3 december heeft de Italiaanse officier van Justitie nogmaals persoonlijk verzocht om toch gehoord te mogen worden in de veroordelingszaak Schotte. De officier claimt dat details die door de Nederlandse officier van Justitie Van der Schans verteld waren niet conform de waarheid zouden zijn. Ik zeg: tricky!

Foto: krant Extra dat Italiaanse hoofdofficier gehoord wilt worden.

En hoe zit het met de toch best twijfelachtige opstelling van de heer Dean Rozier namens het Openbaar Ministerie? Deze had namelijk eerder geprobeerd drie partijleden van de MFK te laten overlopen naar een andere politieke partij en stond zelfs in het openbaar te zwaaien met tientallen honderdgulden biljetten om overlopers te bevorderen.

Reacties op celstraf Schotte: Citaat van Schotte’s advocaat Knoops: ”Wij zelf hadden verwacht dat Hoge Raad zou casseren nu in onze visie de uitspraken van het Hof feitelijk en juridisch in meerdere opzichten tekort schoten. Daarnaast heeft Gerrit Schotte geen eerlijk proces gehad nu een zeer belangrijke getuige – een Italiaanse aanklager waarvan ons verzoek met veel argumenten is onderbouwd – nooit in dit proces is gehoord. De heer Schotte kan nu zijn zaak aan het Europees mensenrechtenhof voorleggen. Met een eventuele gang naar het Europees Hof kan Schotte niet voorkomen dat hij zijn straf moet uitzitten, die zal in het voor hem meest gunstige geval leiden tot een schadevergoeding.”

Citaat van politicus Menky Rojer: Waar blijven degenen die op Gerrit hebben gestemd? Wie is de volgende van MFK die slachtoffer wordt van het Openbaar Ministerie?

Citaat van Schotte zelf aan zijn vader: “Pai duik in mijn stukken. Ik kijk niet achteruit. Ik kijk vooruit en welke blok in de gevangenis ik moet uitkiezen.”

Citaat van Hendrik Schotte, Gerrits vader: “Zijn evenwichtigheiid en waarheidsstreven bewonder ik. Het lijkt erop dat de RST (Recherche Samenwerkings Team) het  CFT (College Financieel Toezicht) en de consensuswetten bouwstenen der sluwheid zijn. En die sluwheid zit verankerd in het Statuut, in het Engels geheten ” the King’ s Charter” Mijn zoon is onschuldig”.

Hoe het ook zij, de twee meest krachtige, populaire democratische politici op Curacao verdwenen in 8 jaar tijd van het politieke strijdtoneel: hun overeenkomstigheid was dat ze beiden skeptisch stonden tegenover de imperialistisch ogende politiek van Den Haag op haar voormalige koloniën. Hierbij streefde Wiels naar onafhankelijkheid en Schotte meer naar autonomie. Immers, de Nederlandse Antillen hadden meer autonomie dan Curaçao. Wanneer er werd gevraagd aan Gerrit wat hij van onafhankelijkheid vond, zei hij dat we naar dit toe moesten werken op verschillende gebieden.

In mijn eerdere columns over Bonaire kon u kennismaken met mij. In 1992 al liep ik stage op de Triniteit Mavo te Curacao en tijdens mijn studie “internationale Betrekkingen” aan de Universiteit van Utrecht, onderzocht ik als historica de driehoeksverhouding tussen Nederland-Curacao en Venezuela. De verdwijning van Den Haag kritische politici mag niet verzwegen worden! Een aantal jaren geleden werden op Bonaire ook twee politici (Booi en El Hage) vervolgd door het Nederlandse OM. Zij zijn lid van de Bonaireaanse zusterpartij van het CDA en werden na jarenlange rechtzaken zo goed als vrijgesproken. Zij waren niet kritisch tegenover Den Haag en hebben machtige CDA vrienden die Schotte niet heeft.

Afsluiten doe ik met de vraag “zou het niet beter zijn wanneer Nederland politici in het vervolg NIET meer zelf gaat berechten om alle zweem van belangenverstrengeling of partijdigheid met Den Haag te voorkomen”?