Caroline van der Plas misbruikt de term ‘grensoverschrijdend gedrag’

Een hoop moord en brand geroep door Caroline van der Plas deze week. Uweetwel, de BBB-mevrouw die haar mond regelmatig volheeft met 'anti-sneeuwvlokjes' retoriek. 

Een korte analyse van het gebeurde. In een periode waar steeds meer ernstige gevallen van grensoverschrijdend gedrag aan het licht komen, anderhalve week na het rapport-van Rijn over misstanden bij de NPO – kortom in een context waarin we steeds meer en beter weten hoe vaak en extreem grenzen worden overschreden – zat Caroline van der Plas vorige week, tijdens het visserijdebat, naast D66'er Tjeerd de Groot. Tjeerd had zelf net een fikse overwinning behaald in de vorm van een aangenomen motie die oproept de bio-industrie op zo kort mogelijke termijn uit te faseren. (!) Caroline, die consequent voor boeren opkomt op een wijze waarop het welzijn van dieren en natuur altijd ondergeschikt zijn, was daardoor al not amused.

Tot zover beknopte context. 

In het debat waar ze naast elkaar zaten beschreef Caroline klimaat- en milieuactivisten minachtend als 'tere donkergroene zieltjes die niet voor rede vatbaar zijn want die denken niet aan de boeren en de vissers en hun gezinnen en wat de impact is als ze naar de rechter stappen met milieueisen bladiebla (u kent de riedel van Caroline – ze maakt daar ook steeds gemonteerde filmpjes van, ook tijdens dit debat). Ze was, precies daarom, 'ook zo blij dat ze hopelijk een nieuw kabinet kon formeren om iets te doen aan al die rare wetgeving in Nederland zodat er meer oog komt voor andere belangen' (die van de boer, in plaats van de aarde en het milieu en dat soort fratsen). Tjeerd de Groot sprak haar hierop aan en had cynisch opgemerkt dat niet de minister, maar de rechter de wetten toetst. 'Nou', reageerde Caroline fel: 'ze was ook heus geen ontkenner van de rechtsstaat'. Waar Tjeerd haar op zijn beurt om becomplimenteerde, wat zij weer als een cynische aanval zag omdat het zou suggereren (goh) dat het bijzonder was dat zij de rechtsstaat respecteerde, waarop hij nogmaals zijn compliment herhaalde dat hij blij was dat Caroline respect zei te hebben voor de rechtstaat.

En toen. Aldus Caroline. Ging het mis. Want buiten bereik van de microfoon vroeg hij haar vervolgens waarom ze nou steeds van die suggestieve filmpjes maakte (à la Denk, die hier ook om bekend staan).

Nou, nu ging Tjeerd toch écht te ver. Dít was pesten en hier zou ze een melding van gaan maken bij de vertrouwenspersoon. Dit was grensoverschrijdend gedrag. De situatie was onveilig. En Caroline verliet de zaal. Als slachtoffer.

Er gaan nu veel dingen door mijn hoofd. Zichtbare patronen. Honderd alarmbellen. 

Maar om te beginnen iets wat ik misbruik van de term 'grensoverschrijdend gedrag' zou willen noemen. En dat stel ik met uiterste zorg en voorzichtigheid. Want door de gevoeligheid ervan is het ontzettend ingewikkeld om er iets van te zeggen zonder een grote jij-bak terug te krijgen. 

Maar plaats 'm voor de grap naast de weigering van Caroline, slechts een paar dagen vóór dit 'incident' waar ze er zelf absoluut voor paste om bedreigende uitlatingen uit haar eigen achterban te veroordelen en laten we dan nog een keer over haar rol in een 'veilige werkomgeving' praten. Caroline is een meester in verdraaien, framen en bovenal in het zichzelf als slachtoffer presenteren op elk moment dat ze hierop wordt aangesproken, ook nu weer. 

Antonio Scurati schreef iets treffends over dit gedrag in zijn boek 'Fascisme en populisme'. Namelijk dat typerend is voor het populisme – hij noemt het 'regel 2', na 'regel 1' waarin hij stelt dat een populist altijd zal roepen 'Ik ben het volk, en het volk, dat ben ik'.

Een populistische leider zal elke politieke stellingname tegen hem (of haar) bekritiseren (..) Zijn vertegenwoordigers zullen aanvallen krijgen op het persoonlijke vlak, ze worden beschimpt, ze worden aangewezen als vijanden van het volk en aangeduid als verraders (..) 

Wat Caroline deze week deed was exact dat, en het is een patroon en het is gevaarlijk.