By The Way

Het regeerakkoord ligt er. De inkt ervan is bij wijze van spreken nog niet droog. Er is veel over te zeggen en dat zal in de Tweede Kamer dan ook ongetwijfeld gebeuren. Het kabinetsbeleid is een beleid waarbij ‘gewone, normale Nederlanders’ zich de vingers zullen aflikken. Wie werkt, niet ziek is en geen chronische klachten heeft en nog netjes de hypotheek aan het aflossen is, gaat erop vooruit. De vraag is echter hoeveel van de 17 miljoen Nederlanders precies voldoen aan dat ‘frame’ van de ‘gewone, normale Nederlander’.

De oppositie slijpt inmiddels de messen. Op één onderdeel trekken ze inmiddels in hecht teamverband samen ten strijde. De BTW verhoging van het lage tarief van 6% naar 9%. Inderdaad, dat hakt erin. Primaire levensbehoeften en noodzakelijke diensten en voorzieningen worden fors duurder en die BTW moet door iedereen worden opgehoest. Ook door mensen op bijstandsniveau. Ook door ‘Niet Uitkeringsgerechtigden’. Ook door ‘zzp-ers’ die met moeite hun maandinkomen bij elkaar sprokkelen. Toch vind ik de stampij die de oppositie nu maakt ketelmuziek. Het ontbreekt aan zorgvuldig gelanceerde alternatieven.

Van een kabinet dat in detail weet op te schrijven wat scholen kinderen moeten bijbrengen: het Wilhelmus, een bezoekje aan Rijksmuseum en een rondgang door de Tweede Kamer, mag worden verwacht dat ze ook preciezer en exacter een BTW-maatregel kunnen nemen. Niet hopsakee 50% op dat lage tarief kwakken, maar met de BTW-plannen daadwerkelijk sturen op gedragsbeïnvloeding. Het principe belasting te verleggen naar consumptie en vervuiling is een goede zaak. Zo hoort vlees wat mij betreft – de Partij voor de Dieren pleit hier dan ook voor – in het hoge tarief. Zo hoort vliegen nu eindelijk eens normaal geprijsd te worden. Tal van zaken zijn anders te regelen en te belasten.

Er valt deze nieuwe regeringsploeg terecht het verwijt te maken dat ze een wat al te gemakkelijke weg kiezen door dat lage BTW-tarief fors te verhogen. Daarmee leggen ze bovendien de rekening vooral bij de onderkant van de samenleving. Dat is iets dat je in een land waar inmiddels 3 miljoen mensen nauwelijks nog de eindjes aan elkaar kunnen knopen een hardvochtige en weinig sociale maatregel.