Burgers mogen bloeden omdat de overheid alles van waarde in de uitverkoop heeft gedaan
Liberalen noemen dat de voordelen van een vrije markt. Over de vele nadelen van zo’n vrije markt voor burgers die afhankelijk zijn van goede publieke voorzieningen in een samenleving, wordt het liefst gezwegen.
De sociaal economische beer is nu pas echt los. Eindelijk krijgen burgers door hoe het schip van Staat er werkelijk voor staat. Met in de ruimen van het schip veel geld ten opzichte van andere landen. Maar daarmee houdt het ook snel op. Veel meer is er niet. De eigendom van essentiële infrastructurele werken is grotendeels verkocht aan de hoogst biedende partijen uit het buitenland.
Buitenlandse eigenaren die nu lachen om de Nederlandse politieke naïevelingen die ooit in een coalitie van één van de Rutte-kabinetten hebben gezeten. Politici die tegen spotgoedkope prijzen, gerekend in 2022, essentiële onderdelen van onze sociaal-economische infrastructuur door buitenlandse eigenaren hebben laten overnemen.
Zoals de energiebedrijven die in buitenlandse handen nu zelfs openlijk de Nederlandse overheid geprobeerd hebben te kakken te zetten. Door overheidsbeleid en wettelijke regels naast zich neer te leggen en te negeren, om door hen gewenste prijsverhogingen toch gewoon door te kunnen voeren.
Maar ook de buitenlandse vastgoedbeleggers hebben tegen de huidige dumpprijzen essentiële delen van onze voorraad sociale huurwoningen en commercieel vastgoed kunnen aankopen. Waardoor nu bijna geen betaalbare huurwoningen meer te krijgen zijn.
Liberalen noemen dat de voordelen van een vrije markt. Over de vele nadelen van zo’n vrije markt voor burgers die afhankelijk zijn van goede publieke voorzieningen in een samenleving, wordt het liefst gezwegen.
Naast de uitverkoop door de overheid van essentiële infrastructuur heeft ze ook verzuimd om haar uitvoeringsinstanties zoals de Belastingdienst en het UWV tijdig te hervormen tot efficiënt opererende overheidsorganisaties, die competent en snel kunnen schakelen naar nieuw beleid als de sociaal-economische situatie in Nederland, zoals nu, daar om vraagt.
Maatwerk in hulp kan thans niet geboden worden omdat deze uitvoeringsinstanties gewoon niet functioneren. Zoals het feitelijk wel zou moeten in de huidige lawine aan verschillende met elkaar nauw samenhangende crisissituaties op verschillende terreinen.
Als tijdig de toeslagen, het systeem van administratief ingewikkeld en complex rondpompen van geld, al afgeschaft en vervangen waren door een nieuw belastingsysteem dat individuele financiële hulp op maat aan lagere en middeninkomens beter zou kunnen oplossen dan het huidige toeslagensysteem, zou nu een groot deel van de huidige crisis beter te managen zijn geweest.
Zoals dat bijvoorbeeld tot uitdrukking komt in het probleem dat meer uren werken voor geplaagde middeninkomens netto nauwelijks loont door verlies van toeslagen en een extreem hoge inhouding van belastingen over die extra uren. Waardoor elke prikkel om het arbeidstekort op de arbeidsmarkt door meer uren te werken op te lossen op voorhand ontbreekt.
De uitverkoop van strategische waardeobjecten van Nederland in de afgelopen jaren doet ons thans de das om. De oorlog in Oekraïne heeft veel problemen die in 2021 ook al bekend waren alleen maar meer inzichtelijk gemaakt en versterkt.
Het is oorlog en Nederland is gedwongen om onorthodoxe ingrijpende sociaaleconomische maatregelen te nemen. Daar past dan wel een kabinetschef bij die gezag, competentie en daadkracht uitstraalt om Nederlanders bij elkaar te houden in plaats van verder tegen elkaar uit te spelen.