Bram Moszkowicz: Ook maar een mens

Vrijdagavond zit Bram Moszkowicz tegenover Jeroen Pauw in het NTR programma Vijf jaar later. Net als vijf jaar eerder staat hij met de rug tegen de muur. Hij vecht voor zijn reputatie, voor zijn baan, voor zijn inkomen. Over vijf jaar is het waarschijnlijk weer het geval. Het lijkt zijn way of life. Maar hij toont zich ook kwetsbaar. Hij laat (bewust?) merken dat het moeilijk is om over zijn zieke vader te praten en vertelt trots over de schouderklopjes en steunbetuigingen van “de man in de straat” en de “dame bij de bakker” die hij in deze zware tijd krijgt. Waar gaat de wereld heen als gewone stervelingen Bram Moszkowicz schouderklopjes gaan geven? Waar gaat de wereld heen als Bram Moszkowicz gewoon naar de bakker gaat?

Bram Moszkowicz is de man die iedereen die het waagt zich tegen hem te keren, verbaal verplettert. Zoals hij dat op 30 oktober nog deed in de Pauw & Witteman uitzending waar hij reageerde op de uitspraak van de Raad van Discipline die hem eerder die dag “schrapte” als advocaat. Zijn verbale machtsvertoon begint na zes minuten met een tip aan Jeroen Pauw: “Misschien moeten we nu toch even naar de kern van de zaak gaan…” Vervolgens neemt hij de regie over. Dan komt de eerste aanval van Witteman. Er ontstaat een verbale scrimmage. Net op het moment dat je je als kijker afvraagt wie er nu balbezit heeft, plaatst Moszkowicz een fatale charge: “Als u wilt dat uw publiek begrijpt waar het om gaat moet u me even uit laten spreken.” Hij moffelt er binnensmonds nog een ‘met alle respect’ achteraan en begint aan nieuwe solo.

Ondertussen houdt hij de illusie dat hij geïnterviewd wordt schitterend in stand. Hij wacht rustig terwijl beide heren één voor één de bril opzetten om citaten, die ze hem voor de voeten werpen, precies goed van een papier af te lezen. Zo hopen ze tevergeefs nieuwe orenwassingen te voorkomen. Op gegeven moment zijn ze blij als hun aantijgingen slechts gebagatelliseerd worden. Als Witteman zijn laatste, moedige, poging waagt vernedert Moszkowicz hem met de woorden: “Ik snap niet waarom u het zo brengt, want ik schat u namelijk hoog in” om vervolgens de rollen om te draaien en zijn interviewer in de beklaagdenbank te zetten. Even voor middernacht veegt hij ontspannen de uitspraak van de Raad van Discipline van tafel: “Als die Raad dat vindt staat het nog niet feitelijk vast.” Dat is de echte Bram Moszkowicz. Een man die iedereen die zich tegen hem keert verbaal aan flarden scheurt. Fuck schouderklopjes!

Ineens moest ik vrijdagavond denken aan Eva Jinek, die in dezelfde periode als de Pauw & Witteman uitzending hun relatie beëindigde. Hoe heeft dat ooit kunnen lukken bij de echte Bram Moszkowicz? Ik hoop dat haar eerste poging ongeveer zo ging:

‘Bram, ik houd niet meer van je.’ – ‘Dat je niet meer van mij houdt is niet feitelijk vastgesteld.’ ‘Hoe kan ik nou van iemand houden die alleen maar van zichzelf houdt?’ – ‘Schat, ik snap niet waarom je dat zo zegt, want ik schat je namelijk hoog in.’ ‘Hoog in? Je laat geen moment voorbij gaan om me de les te lezen! Behalve als je op tv bent. Dan doe je net of we een gelijkwaardige relatie hebben. Het is gewoon op. Ach, ik weet het ook niet meer. Jij houdt toch ook niet meer van mij?’ – ‘Heb je mij horen zeggen dat ik niet meer van je houdt? Het is…’ ‘Dus je houdt nog van me?’ – ‘Eva. Als jij wilt dat jij jezelf zo meteen begrijpt is het echt belangrijk dat je me laat uitspreken…’

Ik ga hem missen, de echte Bram Moszkowicz.

Bekijk hier de uitzending van Pauw en Witteman terug en bekijk hier de uitzending van ‘5 jaar later ‘

Lees hier het vorige artikel van Pieter Perry over NS-topman Bert Meerstadt

Pieter Perry (copywriter bij CCCP) speurt elke week naar de ongeplande momenten van menselijkheid bij nieuwsgasten. Volgende week weer een nieuwe column.