Boerenbruiloft

Winston Churchill heeft ooit gezegd dat ons democratisch systeem het beste is van alle slechte systemen.

Niemand kan ontkennen dat het systeem veel waardevols aan de wereld heeft geschonken, maar tegelijkertijd kan men het met een kip vergelijken, die een lekker voedzaam ei produceert en tevens een van de meest stinkende en vieze poep.

De partners van de boerenbruiloft vormen een non-homogeen mengsel van verschillende componenten, tendenties en wensen. Hiermee hebben ze samen een fragiele agenda opgesteld, een agenda die primair de aard, het gezicht en de  dromen van elke partner apart weerspiegelt.

Met het oog op het inkleden van deze agenda met landsbelangen, werd het magische extraparlementaire recept opgesteld. Dit paradoxale recept bevat vanaf het begin de spijkers van de doodskist.

Voor de uitvoering van deze agenda moet elk van de vier partners eigen werkkrachten voor de dags des onheils aanwijzen. Al hapert dit proces nu door het semi-vetorecht van de partners, wat duidt op de laagste drempelwaarde van onderling vertrouwen tussen de partners.

Hier en daar wordt gegooid, geknipt, gelijmd en gelapt, toch is het bijna zover: de voorbereidingen zijn in gang gezet voor de dag van boerenbruiloft, die een gespeelde bruiloft is en van oorsprong een carnavalstraditie.

Binnenkort zal Zijne Majesteit de partners van de onechte boerenbruiloft in het echt verbinden en de premier-koetsier de vier bruiloftskoetsen in optocht door de Haagse modder leiden. 

Het is verbazingwekkend dat, met kleine variaties, de boerenbruiloft al decennia lang in de omgeving van Venlo wordt gevierd.