Bodem onder bezuinigingsfetisjisme weggeslagen

'Conclusies zijn gebaseerd op rekenfouten en het al dan niet bewust weglaten van cruciale cijfers die niet in hun theorie passen.' De 'neoliberale' theorie dus ...

Nounou u bent een journalist dan moet u toch niet zo'n politiek verhaal houden. Er blijft namelijk gewoon staan dat elk land met een schuld hoger dan 100 van het bnp eigenlijk aan een zijde draadje hangt. Landen verliezen dan namelijk de onafhankelijk van de financiele markt. Daarom is het ten alle tijden goed om de te korten weg te werken en dit geldt vooral in de westerse landen. Op dit moment is het bij de bevolking namelijk niet duidelijk wat ze aan geld hebben en wat ze lenen.

Rogoff kan maar beter weer gaan schaken. Dáár had hij talent voor.

Manipulatie van gegevens. Weglaten wat niet goed uitkomt.... Het huis was (terecht) te klein na de ontdekking van de datamanipulatie (en verzinsels) van Stapel. Stapel werd gedumpt. Zijn economen net zo moedig?

Uitstekende research. http://mediamatters.org/blog/2013/04/17/major-errors-undermine-key-argument-for-austeri/193653 Maar het duurt hier ongeveer een jaar of 5 voordat ze er achter komen. Dus voorlopig nog maar op een houtje bijten.

'IMF: risico's van crisisbeleid lopen op' 'Het IMF waarschuwt onder meer dat het goedkope geld uit de eurolanden en de VS bedrijven uit opkomende landen steeds afhankelijker maakt van kwetsbare kapitaalstromen uit de rijkere landen. Het is volgens het fonds de grote vraag hoe zwaar die risico's wegen als het losse monetaire beleid wordt teruggedraaid. 'We bevinden ons op onbekend terrein', stelde IMF-directeur Viñals .' Onbekend terrein? Is IMF-directeur Viñals man simpel?

Ik ben geen rekenhoofd. Heb het stuk met grote belangstelling zitten lezen en volgens mij staat er doodgewoon dat je door al die bezuinigingen de economie kapot bezuinigt, waardoor je je burgers in de stront laat zakken en het kost een dikke veelvoud van al het bezuinigde geld om het land weer overeind te krijgen. Goedkoop is duurkoop zei mijn moeder zaliger altijd. Joop, Johannes, zit ik er ver naast?

Ik durf te stellen dat bankiers achter de strenge overheidsbezuinigingen zitten. Banken krijgen hun eigen domino schulden systeem namelijk niet onder controle laat staan dat er toezicht op is. Banken verplaatsen hun schuldenprobleem naar de staat, burgers en bedrijven. Cyprus en Griekenland zijn voorbeelden. Prof. Heiner Flassbeck pleit voor scheiding van "investment" banking en saai dienstverlenend krediet verschaffen. Investmentbanking zou geen gebruik mogen maken van spotgoedkoop ECB of ESM krediet. Helaas politici durven het niet of banken zijn nog veel gevaarlijker gekapitaliseerd dan wij denken. http://www.youtube.com/watch?v=veuWncBldx8&sns=tw

Dit Cruciale cijfers expres weglaten en meer maatschappelijke ellende veroorzaken zegt veel over de verantwoordelijke politiek en economen. Maar er is meer dan deze cijfertjes. Zij blijven onderdeel van een monetair systeem en economisch denken die crises niet wegnemen.

Voorbeelden genoeg van landen die bezuinigden en daarna goed presteerden. Te beginnen met Duitsland, maar ook die Baltische Staten hebben laten zien hoe het moet. Een land als Frankrijk, met een enorm grote overheid, zakt daarentegen steeds verder het moeras in.

De echte fout die Reinhart en Rogoff maken (en dat gaat wel wat verder dan goedkope kretologie over bezuinigingsfetisjisme uit dubieus Belgische hoek), is dat ze proberen de complexe werkelijkheid in simpele wetjes te vangen, zoals: boven een schuldratio van 90 procent gaat er dit of dat gebeuren. Dat soort exercities is altijd gedoemd om te mislukken, omdat ergens bij het op een hoop gooien van te vergelijken landen de details die bepalend zijn verloren raken. Me dunkt dat het nogal een verschil maakt of de schuldratio boven de 90 procent komt doordat de consumptie wordt aangejaagd en de vakbonden worden behaagd of dat de schuldratio stijgt omdat stevig is geïnvesteerd in zaken als onderwijs en infrastructuur. In het eerste geval is het geld definitief weg (net als het vertrouwen van de financiële markten met als gevolg stijgende staatsrente), in het tweede geval mag er een stevig rendement op worden verwacht waardoor de schuldratio vanzelf weer daalt (en zullen financiële markten noch trojka zich er al te druk om maken). De geldoverdebalksmijtfetisjisten maken overigens exact dezelfde domme fout bij het onderbouwen van hun visie: zij gooien landen op een hoop om te kijken wat de multiplier is en menen die vervolgens algemeen gelden te kunnen verklaren. Alweer zonder de details nog te zien en te kijken welke overheidsuitgaven door het riool verdwijnen en welke winst opleveren. Ik vind het onbegrijpelijk dat dat werkje van Reinhart en Rogoff zoveel invloed kan krijgen in het debat. En hetzelfde geldt voor het broddelwerk van hun tegenstanders. Ik kan me ook niet voorstellen dat er ook maar iemand met een beetje verstand op dezelfde manier met zijn eigen geld om zou gaan: volgens de statistieken is het afgelopen jaar op alle beurzen bij elkaar een gemiddeld rendement van 5% behaald, dus laat ik mijn geld maar uitgeven aan willekeurige aandelen op een willekeurige beurs, want dan ben ik over een jaar 5% rijker.

In 2012 erkende het IMF inderdaad al fouten.: Kort overzicht De verontschuldigingen voor de rekenfouten vanuit het IMF hadden nochtans moeten inslaan als een bom. De belangrijkste financiële regulator ter wereld paste immers zijn modellen aan, nadat haar berekeningen fout bleken te zijn. De multiplicator van 0,5 werd als veel te laag ingeschat en zou volgens recente studies tussen de 0,9 en 1,7 liggen. Dit is bijzonder belangrijk, want indien de zogenaamde multiplicator boven 1 ligt, wil dat zeggen dat de hele logica achter het neoliberalisme op leugens en verzinsels gebaseerd is. De waarheid volgens neoliberalen: Voor elke euro dat de overheid wegneemt bij investeerders en consumenten, via schulduitgifte of belasting, zou deze minder efficiënt worden ingezet, dan door de eigen voorkeur van deze consumenten en investeerders in een vrije markt en concurrentie; het resultaat van één euro overheidsuitgaven zou dus een nettoresultaat genereren van minder dan 1 euro. Volgens deze stroming is de overheidmultiplicator dus kleiner dan 1. (Het is deze economische theorie die het neoliberalisme legitimeert, en sinds Thatcher en Reagan de dominante beleidslijn is geworden; als enige waarheid geldend binnen de klassieke economische opleidingen.) De waarheid volgens Keynianen: Voor Keynesiaanse economen is deze multiplicator groter dan 1, dat wil zeggen, voor elke euro dat de overheid extra uitgeeft, zou er meer dan een euro groei veroorzaakt worden. Deze theorie legitimeerde op macro-economisch niveau de uitbouw van de welvaartsstaat, die het resultaat was van een compromis tussen de sociale klassen en een zekere herverdeling van de rijkdom binnen het kapitalisme met zich meebracht. Bron gehele artikel.: http://www.dewereldmorgen.be/blogs/jonas/2012/10/10/imf-geeft-toe-dat-neoliberalisme-niet-werkt ... Nu creperen er miljoenen mensen. Een deel door idiotie van kapitalistische ideologisch dogmatische cijferfetisjisten, leugenaars, woekeraars en geldwolven. Er hadden minder mensen hoeven te creperen. Maar ook met de Keyniaanse veronderstellingen blijven de kapitalistische woekeraars en geldwolven de Geldmacht behouden. Het monetaire systeem moet op de schop, de misvatting over 'geldwaarde' afgezworen en de financiële wereld moet weer worden teruggedrongen in haar oorspronkelijk bijrol als dienstverlener.

'Economische theorieen' zijn toch gebaseerd op het feit dat de mens een rationeel denkend wezen is? Psychologisch onderzoek heeft echter aangetoond dat mensen, in veel gevallen, impulsief reageren. Wat heb je aan de economische wetenschap wanneer het uitgangsprincipe niet deugd? Even gesteld dat het uitgangsprincipe wel correct is. Hoe is het dan vredesnaam mogelijk dat de ene helft van de economen A en de andere helft B zegt als het aankomt op al dan niet bezuinigen? Economen zullen vast en zeker zeggen dat een goed economisch model opzetten heeeeel moeilijk is, omdat er zoveel variabelen zijn en dat het toekennen ....blablabla. Wat nooit in 'onze begrotingsdebatten' naar voren komt is, Amerika. Wat gebeurt er met Europa en de rest van de wereld wanneer Amerika valt? Mijn conclusie is : 1- Discussiëren over dit onderwerp heeft geen zin, omdat wij als leken niet meer weten dan de economen (die het ook niet weten), 2- Wij Europeanen toch ook de klos wanneer Amerika valt. Daarom zou ik ervoor kiezen niet te bezuinigen.