Boa’s moeten weigeren coronaboetes uit te schrijven

Zowel in Amsterdam als Rotterdam hebben boa’s stevige klappen gehad bij het uitoefenen van hun functie. Samenscholende jongeren lieten zich niet zomaar bekeuren. Nu willen de gemeentelijke handhavers wapenstokken en pepperspray om zich beter te kunnen weren. Dat kan – zegt hun bond – escalatie voorkomen. Burgemeester Ahmed Aboutaleb heeft dat verzoek zonder dralen naast zich neergelegd. Dat mag helemaal niet, liet hij weten. Daarvoor is een wetswijziging nodig. Nu overwegen de boa’s actie.

Ze kunnen beter weigeren die boetes voor samenscholing uit te schrijven. Een volwassene betaalt 390 euro, voor de meeste mensen een gigantisch bedrag dat ze acuut in financiële moeilijkheden brengt. Zeker in deze tijd. Wie niet prompt betaalt, krijgt bovendien met de ene forse verhoging na de andere te maken.

De brave burger reageert met: “Eigen schuld, dikke bult. Dan moeten ze zich maar aan de regels houden. Wie onder deze omstandigheden samenschoolt, brengt zijn medemensen in gevaar. Daar mag best een stevige sanctie op staan. Wie niet horen wil, moet voelen. Dan zullen ze het de volgende keer wel laten.”

Wie weet. Of ze zorgen er voor dat ze de volgende keer onopgemerkt blijven. Een dergelijke boete disciplineert namelijk niet. Ze creëert woede en ressentiment. Een wijkagent uit Rotterdam Zuid verzuchtte al dat hij na het uitdelen van zulke sancties wel kon vergeten uit de buurt nog nuttige tips te krijgen. Dat is nog niet alles. Er is voor velen maar één manier om die 390 euro te betalen: drugs runnen om snel aan voldoende geld te komen. En dan opent zich voor de betrokkenen een maatschappelijk minder gewenst loopbaanperspectief.

Torenhoge boetes voor betrekkelijk geringe vergrijpen of zelfs vergissingen zijn een ideetje uit Singapore, dat in de eerste jaren van deze eeuw in de mode kwam, toen bestuurders in heel het land gegrepen werden door een diep verlangen tot handhaven. Het behoort in enige mate tot de erfenis van de terecht vergeten Rita Verdonk. Het besluit volwassenen die onvoldoende afstand tot anderen houden, maar meteen een boete van 390 euro te geven, komt uit die mentaliteit voort. Het is zeer de vraag of je met een eerste sanctie van een paar tientjes de gestelde doelen niet beter bereikt. De 390 euro reserveer je dan voor hardnekkige recidivisten. Dat zou ook een hoop agressie tegen boa’s schelen.

De bovenstaande redenering is sluitend en rationeel maar allerminst populair. De 390 euro boete is een ornament op de zegekar waarin het publiek Mark Rutte naar de volgende verkiezingsoverwinning sleept. Ze zal blijven. En evenzeer zullen blijven de politici van allerlei slag die met grote verontwaardiging op de televisie uitroepen: “Van onze boa’s blijf je af”. Alsof die mensen aan het front van het wanbeleid daar iets aan hebben.

Dat is een reden te meer om boa’s niet langer met het uitschrijven van zulke bonnen op te zadelen. Ze hebben geleerd hoe op te treden tegen pekelzondes zoals het uitlaten van de hond zonder bijbehorend poepzakje of door het rode licht lopen. Hun salaris is daar ook op afgestemd. Voor die fooi kan de overheid niet verlangen dat ze zich in lijfsgevaar begeven. Pepperspray en gummiknuppel zijn geen compensatie voor gebrek aan opleiding en ervaring in het hanteren van gewelddadige situaties. Integendeel, daar komt hoogstwaarschijnlijk alleen maar meer ellende van. Voor het knokken is de kit. Die is er wél op getraind. Die wordt er – althans enigszins – naar betaald.

Van boa’s mag hoogstens worden verwacht dat zij samenscholingen signaleren. Daarna is het aan de politie om op te treden, die bonnen uit te schrijven en weerspannige elementen in de kraag te grijpen.